تاریخچه حوادث در خلیج مکسیکو برای همه روشن است. روز 20 اپریل 2010، در هشتاد کیلومتری ساحل لویزان در پلاتفورم نفتی Deepwater Horizon حریق و پس از آن انفجار رخ داد. آتش در ظرف 35 ساعت اطفا شد. کارمندان اطفائیه نمی توانستند آتش را اطفا کنند. در نتیجه پس از دو روز پلاتفورم غرق شد. این حادثه جان 11 نفر را گرفت و 17 نفر مجروح شدند. کمی بعد خبر فوت دو نفر دیگر هم اعلام شد.
مشکل مهم در این میان، لکه نفتی بزرگی بود که به جا ماند. در نتیجه این حادثه، در حدود 5000 بیلر نفت به آب ریخته شد. اما این کمترین رقمی است که گزارش شده. برخی گزارشات حاکی از 100 هزار بیلر فی روز است. اواخر ماه اپریل لکه نفت به حواشی می سی سی پی رسید و در ماه جولای تا سواحل تگزاس جلو آمد. دانشمندان اعلام کردند که آلودگی نفتی در زیر آب 35 کیلومتر در طول و بیش از 1000 متر در عمق را فرا گرفته است. در نتیجه، در عرض 152 روز خلیج مکسیکو با لوله های صدمه دیده نزدیک به 5 میلیون بیلر نفت را داخل آب کرده اند. مساحت لکه نفتی تقریبا 75 هزار متر مربع است. یعنی کمی کمتر از مساحت منطقه کالمیکی. الکسی کنیژنیکوف کارشناس سیاست های زیست محیطی بنیاد حیات وحش می گوید که صدمات شاید بیشتر هم باشد. وی در ادامه توضیح می دهد:
«آنچه که مساله را سخت می کند، عمق نفوذ نفت به دریا است، به همین خاطر است که همه این مقدار نفت به سواحل نرسیده است. بخش زیادی از نفت در سطح آب آتش گرفته است. در نتیجه پیشروی آب تا سواحل و آلوده ساختن آب به حداقل رسیده است».
کار روی رفع پیامدها از بستن چاه شروع شد. اما این کار ساده نبود. نشت نفت به آب را در روز 4 اوگست متوقف کردند. این کار با پمپ مایع و سیمان و ایجاد دو حلقه چاه تکمیلی صورت گرفت. پس از آن نشت متوقف شد. روز 19 سپتامبر این خبر را اعلام کردند. بیش از یک هزار نفر از شهروندان و شش هزار نظامی در این پروسه همکاری کردند. نفت را به هر شکل که می توانستند جمع کردند. با کمک کشتی های ویژه و حتی با دست. داوطلبان وارد عمل شدند و در سواحل امریکا کار کردند. بعضی اوقات نیز لکه های نفت را آتش می زدند. الکساندر پاسچنیک مدیر اداره تحلیل بنیاد امنیت انرژی می گوید:
«تا کنون کمپنی نفتی Deepwater Horizon از شرکت ها و اپراتورهای این پروژه طلب پول برای محیط زیست می کند. موضوع برای رسیدگی بسیار بزرگ و بررسی این فاجعه سخت است. زمانی که چاه را با شیوه های فوق العاده حفر کردند، کم مانده بود که از انفجار استفاده کنند. اما راه حل یافتند که سناریوی تخریب کننده را متوقف کرد. باید بگویم که همه موادی که استفاده شده اند، سمی هستند. بسیاری از موجودات مسموم شده از بین رفت».
پس از بررسی دوسیه این حادثه نتیجه گیری کردند که وقوع حریق به خاطر اشتباه کارکنان، اشتباهات تخنیکی و مشکلات در تاسیسات پلاتفورم رخ داده است. اواسط ماه سپتامبر سال 2010 گزارشی از دفتر اداره کنترل و حفاظت منابع اقیانوس ها و حفاظت از سواحل امریکا منتشر شد. در این متن 35 دلیل برای وقوع حریق ذکر شده که 21 مورد آن به دوش شرکت بریتیش پترولیوم است. دلیل اصلی این اتفاق نادیده گرفتن موازین امنیتی برای صرفه جویی در برخی موارد بوده است. این شرکت به مهارت کارکنان با دستگاه ها توجهی نشان نداده و ناواردبودن کارکنان از همان ساعات اولیه کار چنین حادثه ای را به دنبال داشته است. شرکت بریتیش پترولیوم مسئولیت این تاسیسات ناموفق را در پلاتفورم به عهده گرفته است. الکسی کنیژنیکوف می گوید که شرکت بریتانیایی داخل عمل شده و اطمینان داده که وقوع چنین حوادث را به حداقل رسانده است.
وی در ادامه می گوید:
«هیچ کدام از شرکت ها و هیچ کشوری نمی تواند تضمین بدهد که در هنگام استخراج نفت هیچ اتفاقی نمی افتد. این اتفاق همیشه می افتد. مساله در ابعاد آن است. شرکت بریتانیایی اقدامات لازم برای جلوگیری از بروز حوادث مشابه را اتخاذ نکرده بود به همین خاطر آماده اطفأ آن نبودند. در زمانی که حادثه رخ داد توانستند در مدت مشخصی تصمیم بگیرند و آن را ايفا نمایند. مجبور شدند برای پمپ چاه تصمیم گیری کنند. اگر این کار از پیش در نظر گرفته می شد، فیصدی خطر پائین می آمد و اطفا آتش سریعتر انجام می گرفت».
محکمه این پدوسیه اواخر ماه فبروری 2013 برگزار شد. نظر محکمه این بود که شرکت پترولیوم باید مبلغ 4،5 میلیارد دالر به عنوان جریمه بپردازد. از این مقدار، بخش عمده ای به صندوق ملی منابع زیست ماهی ها و طبعیت وحشی امریکا اختصاص پیدا می کند. جای تعجب نیست، زیرا پس از وقوع حادثه در خلیج مکسیکو، یک سوم آن بسته شد و جلوی ماهیگیری را به طور کامل گرفتند. صدمه اصلی به صخره های مرجانی در آب های خلیج وارد شد. این حادثه یک فاجعه واقعی برای موجودات بحری بود. در سواحل تا مدتها ماهی های سیاه، دلفین های نفتی و پرندگان را جمع می کردند. در سال های بعد نیز میزان مرگ و میر در بین نهنگ ها به شدت افزایش یافت. نفت به ذخایر آبی و باتلاق ها نیز رخنه کرده است. خلیج مکسیکو کم کم از صدمات رهایی می یابد. اما هنوز تضمینی نیست که این فاجعه تکرار نشود.
