حادثه مربوط به سرنگون ساختن طیاره روسیه توسط نیروی هوایی ترکیه و وخامت بعدی مناسبات بین ترکیه و روسیه رسانه های عربی و همچنان نشریه که در روسیه به زبان عربی چاپ میشود، مجبور ساخته، مساله راجع به برخورد ممکن مستقیم نظامی بین دو کشور و توسعه تدریجی ان به جنگ جهانی را در اجندای روز قرار دهند.
ریاض صالح سیاست دادن سوریایی و کارشناس مرکز تحقیقات شرق نزدیک در مصاحبه با خبرگزاری «سپوتنیک» بر این حدسیات مطبوعات عربی تبصره نموده است. او گفت: " حادثه با طیاره سقوط داده شده اغاز مرحله نو را پی ریزی کرد. روسیه مجموعه بزرگ مقیاس تحریمات اقتصادی علیه ترکیه تصویب کرد. ثبوت های تماس های ترکیه با داعش که وزارت دفاع روسیه نشان داد، پروسه نو سیاسی را اغاز کرد. فکر میکنم که این بحران مقیاس نظامی نیز خواهد داشت. ولی از این گفته مقصد من این نیست که روسیه طیارات ترکیه را هدف قرار خواهد داد و یا بر خاک ترکیه راکت شلیک خواهد کرد. صحبت اصلاً بر سر جنگ غیرفعال مطرح بحث خواهد بود. احتمال این نهایت کمتر است که بین روسیه و ترکیه برخورد مستقیم نظامی رخ خواهد داد. روسیه خود را در چارچوب مبارزه با ترورزیم در داخل سوریه فعالانه تبارز خواهد داد و این به پاسخ نظامی ان مبدل خواهد گشت. یک سلسله گام های نظامی در این جهت همین اکنون برداشته شده اند. بطور مثال، روسیه در پایگاه نظامی در لاذقیه مجتمع های راکتی مدافعه هوایی اس — 400 مستقر ساخته که شعاع فعالیت ان ساحات وسیع، بشمول قبرس، بخش قابل ملاحظه خاک ترکیه، لبنان و بخش شرقی بحیره مدیترانه را احتوا میکند. روسیه همچنان برای تامین امنیت حضور نظامی خود در سوریه و تامین امنیت خاک سوریه به سواحل لاذقیه کشتی جنگی فرستاده است که با راکت ها و سیستم رادار مجهز می باشد. برعلاوه اعلام گردیده که طیارات که به حریم هوایی سوریه بدون توافق با روسیه وارد میگردند، سرنگون ساخته خواهند شد. به این ترتیب، حریم هوایی سوریه برای اکثریت دول، در قدم اول، برای ترکیه مسدود گردیده است. بعد از حادثه سقوط طیاره روسی، به بحران که به سرعت توسعه می یابد، پای بسیاری کشورها کشانده شده که منافع نظامی یا انرژیتیک انها به شکل از اشکال با سوریه و بخش شرقی بحیره مدیترانه مربوط می باشند".
به عقیده توگچی وارول کارشناس مسایل امنیت انرژیتیک انستیتوت قرن 21 ترکیه، حضور روسیه در سوریه تا اندازه زیادی از رقابت با امریکا به خاطر مسیرهای انرژی در منطقه بحیره مدیترانه شرقی ناشی میگردد. بعد از بهار عربی برخی کمپنی های انرژی اروپایی بصورت فعالانه به بازار انرژی دول عربی وارد شدند. سوریه نمی توانست از چنین سرنوشت جلوگیری نماید و چون این وضع مستقیماً بر منافع ملی روسیه مربوط میگردد، روسیه به تقویت حضور خود در بخش شرقی مدیترانه مجبور گردید.
سوریه به خاطر لوله گاز به جنگ داخلی کشانده شد که گاز باید از طریق ان از قطر به سوریه و از انجا به ترکیه وارد میشد. در عین حال ایران، عراق و سوریه قبلاً کار ساختمان خط لوله گاز برای انتقال گاز ایران به بنادر سوریه اغاز کرده بودند. در حال حاضر حضور روسیه در سوریه جلو احداث مسیر لوله گاز از قسمت شرقی بحیره مدیترانه به اروپا را گرفته است. حالا رساندن مواد سوخت و انرژی از اسرائیل یا از قبرس بدون اجازه یا توافق روسیه نهایت دشوار و عملاً ناممکن خواهد بود، چون روسیه یا همکاری انرژیتیک و یا نظامی با همه کشورهای منطقه شرقی بحیره مدیترانه، شروع از مصر عیار ساخته است.
