اما غرب نمی‌تواند در آن پیروز شود. به عقیده «آندره ایوانف» کارمند ارشد علمی انستیتوت تحقیقات بین‌المللی وزارت امور خارجه روسیه این «افشاگری ها» می‌توانند تنها افراد احساساتی فاقد تفکر منطقی را متأثر نماید.
این کارشناس می نویسد: با وجود شکایات در باره «تبلیغات دروغین پوتین» اتباع روسیه امکانات زیاد تر نسبت به غربی ها در مطالعه رویداد های جهان و کشور ئارند. در تلویزیون روسیه بحث‌های آشکار دایر و نشر می‌شود و شرکت کنندگان آن هم مخالفان روسی و طرفداران «اوکراین واحد» و خبرگان اروپایی و آمریکایی هستند که نظریات خود را علنی اظهار می‌دارند و بینندگان می‌توانند با دیدگاه هایشان آشنا شده آنرا ارزیابی و با غرب مقایسه کنند که بینندگان بیشتر تلویزیونی غرب از این امکان محروم اند.
واقعاً که در سابق روزنامه‌نگاری غربی واقعگرایانه بود که مطالب جالب در ارتباط جنایات و افشاگری داشت. ولی 20 سال پیش در غرب شیوه فعالیت رسانه‌ها تغییر کرد و به وسایل تبلیغاتی مبدل شد. فرد معمولی غربی را به این امر آموختند " هر چیزی که به او از تلویزیون یا روزنامه‌ها تلقین می‌کنند صحت دارد".
نمونه بارز در اثبات این ادعا — گزارش در باره سرنگونی بویینگ مالزیا در آسمان اوکراین بوسیله تجزیه طلبان هواخواه روسیه است. ولی آن‌ها حتی اگر راکت دافع هوایی «بوک» را هم میداشتند، امکان استعمال آنرا نداشتند. ذیگر اینکه ضرورت به آن نبود. زیرا نیروی هوایی اوکراین دستگاه هدفگیری در ارتفاعات 5-6 کیلومتر را ندارد و به همین علت آن‌ها به ناچار از ارتفاعات پائین بمب می‌انداختند و خودشان در آغاز جنگ در دانباس به سهولت تحت هدف دستگاه های قابل حمل دافع هوایی نیروی مردمی قرار میگرفتند. در این ضرورت به دستگاه راکتی «بوک» نبود. ولی جهان به روایت پوچی در باره سرنگونی بویینک توسط نیروی مردمی دانباس به فرمان «پونین خشن» باور کرد.
مسمومیت «آلکساندر لیتویننکو» سابق استخبارت روسیه با این قضیه شباهت دارد. اگر این کارمند به قدری خطرناک بود که تصمیم گرفته شد تا او را ترور کنند، به احتمال قوی ممکن بود این کار به شیوه دیگری انجام می شد یا ساده اجازه نمی دادند که او از کشور خارج شود. به این خاطر منطقی است اگر بگویم که علت مسمومیت، باید از پولداران با نفوذ روسیه جستجو شود که در لندن زندگی می کنند. مسلماً لیتویننکو در باره پیدایش پولهایشان خبر داشت و ممکن است سعی ورزیده باشد، آن‌ها را شانتاژ کند. آن‌ها او را مجازات کرده و تقصیر این کار را به گردن روسیه انداختند.
اکنون چند تن از فراریان عالی رتبه سازمان امنیت فدرال و سرویس اطلاعات نظامی روسیه در غرب زندگی راحتی دارند که اطلاعاتی به مراتب بیشتر از لیتویننکو دارند و کسی به آن‌ها کاری ندارد. و سرمایه دار «باریس بریزوفسکی» مخالف عمده پوتین چند سال در لندن آرام زندگی کرد و هنگامی که خواست به روسیه بر گردد ناگهان «خودکشی» نمود. غرب طبق معمول، پوتین را به این کار متهم کرد، زیرا این اقدام برای غرب راحت تر است. و اتباع معمول غربی با میل و رغبت این خبر را قبول کرد.
در حقیقت، اکنون بعضی اوقات سیستم فریبدهنده باشندگان غرب بوسیله رسانه‌ها از فعالیت بار می ماند. مثلاً هجوم سیلی از «آوارگان» به اروپا، فرد غربی دارای عقل سلیم را وادار می‌کند که بیدار شده و به تعمق بپردازد، زیرا آن‌ها شاهد آن می‌شوند که این فراریان خاور خانه آرام اروپایی شان را به چه چیز تبدیل می کنند. شاید در این جریان عقل اروپاییان کار کند که روسیه مایل نیست دشمن غرب شود. روسیه می‌خواهد که فقط منافع آنرا مد نظر بگیرند.
