به گزارش اسپوتنیک به نقل ازخبرنگار خبرگزاری فارس، درست 12 روز بعد از حادثه 11 سپتمبر سال 2001 میلادی
جورج تینیت به رابرت گرینی یر رئیس پیشین دفتر سازمان اطلاعات مرکزی امریکا سی آی ای در پاکستان یک تماس تیلیفونی می گیرد.
پلیتیکو نوشته است: در این گفتگوی تیلیفونی جورج به رابرت می‌گوید، ما فردا یک نشست اضطراری در کمپ دیوید داریم و روی استراتژی حمله به افغانستان بحث خواهیم کرد و ما از شما می‌خواهیم که شما درباره اینکه این جنگ را چگونه آغاز کنیم، کمک کنید. بعد از اتمام این گفتگو «رابرت گرینی یر» در ظرف سه ساعت چگونگی حمله به افغانستان را در هشت برگ آماده و آنرا به واشنگتن می‌فرستد.
جورج بوش رئیس جمهوری پیشین امریکا، این یادداشت رابرت گرینی را امضا می‌کند و به سی‌آی‌ای دستور می‌دهد که شبکه القاعده در افغانستان را نابود کند و افغانستان را از دست طالبان آزاد سازند و اسامه بن لادن را از بین ببرند.
بعدا جورج تینیت رئیس پیشین سازمان اطلاعات مرکزی امریکا «سی آی‌ای» به «گری شورین» مامور کهنه کار امریکایی دستور می‌دهد که با پنتاگون در تماس باشد و شماری از نیروهای ویژه را برای کمک به انجام یک عملیات ویژه در افغانستان استخدام نماید.
امریکا به اهداف جنگ در افغانستان دست نیافته است
در این گزارش آمده است: اما اکنون با گذشت 15 سال از آغاز عملیات نظامی امریکا در افغانستان، ایالات متحده برای به دست آوردن چیزی که بخاطر آن به افغانستان حمله کرده بودند،دست نیافته است.
جنگ در این کشور شدت گرفته و طالبان نسبت به گذشته قوی تر شده و ناامنی‌ها از جنوب به مناطق شمال این کشور که زمانی از مناطق امن این کشور به شمار میرفت، گسترش یافته است.
حالا که قرار است دوره کاری باراک اوباما به عنوان رئیس جمهور امریکا به پایان برسد اوباما این میراث غم‌انگیزش را به رئیس جمهور آینده این کشور واگذار می‌کند.
در کل ایالات متحده امریکا بیش از 850 میلیارد دالر در جنگ افغانستان به مصرف رسانده و بیش از 2400 نفر کشته داده است اما نه تنها که طالبان در میدان جنگ شکست نخورده بلکه این گروه توانسته مناطق تحت نفوذش را در افغانستان گسترش دهد.
بعد از گذشت 15 سال،ارتش افغانستان به ناتو و امریکا وابسته است
پلیتکو نوشته است: در همین حال شماری از کارشناسان نظامی امریکایی می‌گویند که با گذشت 15 سال از جنگ افغانستان هنوز هم دولت افغانستان و نیروهای امنیتی این کشور وابسته به امریکا و کشورهای عضو ناتو هستند.
در ادامه پلتیکو نوشته است: این کارشناسان امریکایی بر این باورند که افغانستان زمانی از این درگیری‌ها و مشکلات بیرون خواهند آمد که خود افغانستانی‌ها دست از خصومت‌ها بردارند و برای رسیدن به آشتی ملی تلاش کنند.
به گفته این کارشناسان امریکایی تنها راه حل مسئله افغانستان، اجازه دادن به خود افغانستانی‌ها میباشد تا با هم مشکلاتشان را حل نمایند و آمریکا باید دست از این خیال باطل بردارد که ما کاری برای افغانستان می‌توانیم انجام بدیم.
تنها راه حل بحران افغانستان آشتی ملی است
این گزارش می‌افزاید:اما پاول دی میلر افغانستان‌شناس و مدیر عمومی مرکز کلمنتس برای امنیت ملی در دانشگاه تگزاس امریکا به این باور است که حل مشکل افغانستان زمان‌گیر است.
وی می‌گوید که سرمایه‌گذاری بیشتر امریکا و سهم‌گیری فعال این کشور در افغانستان می‌تواند یک تصویر قابل توجهی و بهتری را در افغانستان ایجاد کند و سبب ثبات سیاسی و اقتصادی بیشتر دراین کشور شود.
دی میلر خواستار فشارهای بیشتر علیه طالبان، شبکه القاعده و قاچاقچیان مواد مخدر در افغانستان شده و می‌افزاید که باید گروه‌های تروریستی بیشتر تحت فشار قرار گیرند.
15 سال قبل با شکت طالبان و تهاجم نظامی امریکا در افغانستان امیدهای بسیار زیادی برای آمدن ثبات و امنیت در این کشور وجود داشت اما اکنون همه این امیدها به ناامیدی مبدل شده است.
درسال 2001 میلادی زمانی که گری شورین با تیم همراهش به افغانستان رسید به تاریخ 26 سپتمبر همان سال وی با فرماندهان مخالف طالبان ازجمله رهبران ازبک و تاجیک تماس‌های برقرار کرد و همراه با نیروهای ائتلاف شمال برنامه‌های جنگ علیه طالبان را طرح‌ریزی کردند.
بعدا به تاریخ 7 اکتوبر سال 2001 میلادی جنگنده‌های امریکایی وارد جنگ افغانستان شدند و شماری از نیروهای ویژه این کشور عملاً در عملیات‌های زمینی در افغانستان سهیم شدند.
در تاریخ 31 اکتوبر نیروهای ائتلاف شمال با پشتیبانی امریکا وارد کابل شدند و طالبان شکست خوردند و القاعده فرار کرد و اسامه بن لادن رهبر این شبکه در مناطق کوهستانی در جنوب شرقی افغانستان پنهان شد.
با حمله امریکا به عراق، افغانستان فراموش شد
پلیتیکو نوشته است: اما شکست طالبان در سال 2001 میلادی یک شکست موقتی بود، چون در یک پیش‌بینی غلط استراتژیک نفس گیر، ایالات متحده امریکا توجه خود را به عراق معطوف کرد و به این کشور حمله کرد.
درست در این زمان که امریکا مشغول جنگ در عراق بود طالبان در مناطق قبایلی پاکستان دوباره گرد هم جمع شدند و شروع به سربازگیری کردند و حضورشان را در مناطق جنوبی افغانستان به نمایش گذاشتند.
در همین زمان بود که مایکل مولین رئیس ستاد ارتش پیشین امریکا در کنگره این کشور هوشدار داد که نیروهای ائتلاف بین‌المللی به رهبری امریکا و ایساف در افغانستان با کمبود قابلیت‌ها و ظرفیت‌ها مواجه شده است.
در حالیکه امریکا در دو جبهه مشغول نبرد بودند، جنگ در افغانستان به گونه بسیار ضعیفی به پیش میرفت و در اواسط سال 2008 میلادی تلفات نیروهای امریکایی در افغانستان بیش از حد افزایش یافت.
زمانیکه در سال 2009 میلادی باراک اوباما به کاخ سفید راه یافت او به دنبال اصلاحات در جنگ افغانستان شد، اوباما با ایجاد یک راهبرد تازه خواستار افزایش نیروی تازه نفس امریکایی و توجه بیشتر به جنگ افغانستان شد و حدود 30 هزار سرباز اضافی را به افغانستان اعزام نمود.
اکنون با گذشت بیش از یک ونیم دهه ازحضور امریکا در افغانستان آیا امریکا آنچه که در افغانستان میخواست به دست آورده یا خیر؟
در کنار ضربه‌زدن به رهبری شبکه القاعده تنها دست‌آورد امریکا کشتن ملا اخترمنصور در یک حمله هوایی در پاکستان بود اما بعد از کشته‌شدن منصور طالبان ملا هیبت‌الله را به عنوان رهبر تازه این گروه انتخاب کردند، در کنار آن گروه‌های تندرو تروریستی دیگر نیز در منطقه به ویژه گروه ترویستی داعش در افغانستان عرض اندام نمود.
حالا 15 سال طولانی مدت گذشته است. در حال حاضر تمام چیز به حال خودش باقی مانده و ظاهرا، همه چیز به خود افغانستانی‌ها بر می‌گردد که چگونه با تلاش و کوشش پیروز این جنگ باشند.
