در گذشته های دور ماه دارای آب بوده

به گزارش اسپوتنیک به نقل از مجله Nature Geoscience ، محاسبات دانشمندان نشان داده است که حتی اگر در گذشته های دور هم آب در کره ماه وجود نداشته، در حال حاضر چگالی آن در حدود دو برابر آنچه بود که می بینیم، برای اینکه این نظریه را مورد آزمایش قرار بدهند محققان توسط کامپیوتر شبیه سازی کردند و همینطور دست به نوع آزمایشات دیگر نیز زده اند.

محققان به منظور فراهم آوردن شرایطی برای مطالعه بر روی ذرات شبح مانند نوترینو در فضا، از ماه به عنوان ردیابی بزرگ استفاده می کنند تا امواج رادیویی حاصل از برخورد این ذرات با سطح کره ماه را مورد مطالعه قرار دهند.

طبق گزارش این منبع، نوترینوها ذرات بسیار ریزی هستند که برخی از فیزیکدانان آنها را ذرات شبح مانند می نامند و باعث ساخته شدن ابزاری وسیع و زیرزمینی شده اند که به سادگی می تواند یک تک نوترینو را مشاهده کند اکنون در حالیکه عظیم ترین ردیابها در به دام انداختن نوترینوهای پر انرژی ناکام مانده اند، اخترشناسان رو به سوی فیلتر و ردیابی بزرگتر آورده اند که کره ماه نام دارد. گروهی از دانشمندان هلندی در تلسکوپ رادیویی LOFAR و تلسکوپ VLA در آمریکا با امید ثبت تعاملات نادر نوترینویی توجه خود را بر روی کره ماه متمرکز ساخته اند. مشکل اصلی کوچک بودن بیش از حد نوترینوها است برای توصیف میزان کوچکی این ذرات می توان گفت در یک ثانیه در حدود 50 تریلیون نوترینو از میان بدن انسان عبور می کند بدون اینکه کوچکترین تعاملی با یک تک اتم در بدن داشته باشد. به منظور مطالعه این ذرات محققان از تانکهای عظیم آب در زیر زمین به عنوان فیلتر استفاده می کنند به این امید که 2.5 میلیون گالن آب برای ایجاد موقعیت مناسب به منظور تعامل یک نوترینو و یک اتم کافی خواهد بود، اما برای پرتوهای پر انرژی کیهانی نوترنویی این تانکها به هیچ وجه کافی نیستند. ه همین دلیل دانشمندان تصمیم دارند از کره ماه که یکپارچه تر، سخت تر و بسیار دور دست تر از تانکهای آبی زیرزمینی است برای مطالعه این اشباح کیهانی استفاده کنند زیرا احتمال تعامل یک نوترینو با قسمتی از کره ماه بسیار بیشتر از احتمال شکل گیری چنین تعاملی در بزرگترین سطح آبی در جهان است، زمانی که یک نوترینو با قسمتی از سطح ماه برخورد می کند، انفجاری کوتاه در حد نانو ثانیه از امواج طولانی رادیویی به وجود می آورد که ثبت این امواج تلسکوپهای رادیویی می تواند ماه را به یکی از بزرگترین ردیابهای نوترینو در تاریخ تبدیل کند. در عین حال سطح پایین تعامل نوترینوها مطالعه بر روی آنها را در حد زیادی مشکل خواهد کرد و این به آن معنی خواهد بود که این ذرات کوچک می توانند بدون ایجاد کوچکترین اختلالی در میان کهکشانها حرکت کنند. اکثر تابشهای کیهانی یا ذرات بارداری که با سرعتی نزدیک به سرعت نور در حرکتند، معمولا تحت تاثیر میدانهای مغناطیسی در حین سفر در میان کهکشانها دچار اختلال می شوند. اما پرتوهای کیهانی نوترینویی که هرگز با پدیده های مختلف درگیر نمی شوند، قادرند به راحتی در فضا حرکت کنند. دانشمندان امیدوارند با مطالعه این تابشهای بی نشان بتوانند اطلاعات کافی در رابطه با انفجارهای گامایی و سیاهچاله ها به دست آورند، و  در عین حال به دلیل اینکه پرتوهای کیهانی نوترینویی با سرعتی بسیار بالاتر ذرات در شتابدهنده های ساخت دست بشر در حرکتند، مطالعه بر روی آنها شاید بتواند از جزئی ترین عوامل تشکیل دهنده ماده در جهان نیز اطلاعاتی در اختیار دانشمندان قرار دهد