پشک‌ها قادر به تمایز سایه رنگ آبی، خاکستری و زرد میباشند. تیزی دید پشک‌ها در حد 20/100 — 20/200 میباشد، یعنی به مراتب پایین‌تر از انسان. اشیائیکه انسان قادر به تمایز شان از فاصله 200 فوت میباشد، پشک‌ها میتوانند در فاصله 20 فوت آنها را به وضاحت تشخیص دهند. در پشک‌ها شبکیه‌های حس رنگ 10 مرتبه کم میباشد که این موضوع باعث ضعیف بودن چشم‌های شان در تشخیص رنگ ها میشود.
سگ‌ها میتوانند سایه رنگ‌های آبی، زرد و سبز را تشخیص دهند، تیزی دید این حیوانات 20/75 میباشد. این حیوانات در برابر رنگ حساس شمرده میشوند. در سگ‌ها دو نوع شبکیه‌های حس تشخیص رنگ وجود دارند، در حالیکه انسان‌ها دارای سه نوع این شبکیه‌ها میباشند، لذا دنیای رنگ سگ‌ها نیز محدود است.
مگس‌ها دارای قابلیت دید پانوراما میباشند: آنها جهان اطراف شان در 360 درجه میبینند. به دلیل اندازه کوچک و میزان بالای سوخت و ساز بدن مگس‌ها، آنها جهان را بطور حرکت آهسته میبینند. مگس‌ها قابلیت تمایز رنگ آبی و سبز را دارند.
چشم‌های موش‌ها در دو طرف سر شان قرار دارند. با چنین موقعیت چشم‌ها موش‌ها میتوانند اطراف شان را تحت نظر داشته باشند و در صورت خطر عکس‌العمل نشان دهند. موش‌ها جهان اطراف شان را دقیق دیده نمیتوانند و تنها سایه های رنگ خاکستری را تمیز کرده میتوانند.
مار ها قابلیت دید ضعیف دارند و تنها دو رنگ را تشخیص کرده میتوانند. در عوض آنها با استفاده از سنسور اشعه مادون سرخ میتوانند تصویر حرارتی جهان اطراف را ببینند.
