چگونه می توان جلو تصادم اجسام آسمانی را با زمین گرفت؟

در تاریخ 30 جون روز بین المللی شهاب برگزار شد. این روز نو بین المللی است که از طرف اسامبله عمومی سازمان ملل متحد در ماه دسامبر سال گذشته اعلان گردید. در این روز 109 سال قبل در سایبیریا میتیوریت تونگوس سقوط نمود که به انفجار عظیم منجر گردید.

درختان در ساحه به مساحت دو هزار کیلومتر مربع چپه شده بودند که با ساحه شهر توکیو برابر است. روز شهاب به همین روز وقف شده است.
این یگانه حادثه نیست، وقتیکه شهاب ها و اجسام دیگر آسمانی بر روی زمین می افتتیدند. این کار بصورت حتمی در آینده نیز صورت خواهد گرفت. ما در روز شهاب باید در این مورد تامل نمائیم که ما با چه حوادث روبرو خواهیم شد.
گیتارنواز گروه هنری «Queen» براین می (Brian May) که درجه دوکتور علوم فزیک ستاره گان دارد و رفقای آو در سال 2014 دعوت به این امر را آغاز کردند، تا بشریت در باره این مساله فکر کند. در سراسر جهان مردم کار آشنایی با این مفکوره را آغاز کردند.
به گفته پروفیسور ماکوتو یوشیکاوا (Makoto Yoshikawa) از آژانس هوایی — فضایی جاپان، قطر میتیوریت تونگوس را 60 متر تشکیل میداد. باوجود این، انرژی تصادم با یک هزار بمب اتمی برابر بود که در هیروشیما منفجر ساخته شده بود.
به تعداد 16 هزار جسم سماوی که به زمین نزدیک شده میروند، کشف شده اند. محاسبه مسیر حرکت آنها نشان داد که خطر تصادم با زمین وجود ندارد. عملاً تمام شهاب ها کشف شده که قطر آنها به ده کیلومتر میرسد. سقوط چنین اجسام سماوی بر روی زمین باعث از بین رفتن دینوزورها گردیده است.
مساله اینست که فقط چند فیصد شهاب ها کشف شده با میتیوریت تونگوس قابل مقایسه می باشند. از همینرو در هر لحظه میتواند خطر تصادم با چنین شهاب بوجود آید.
فلم های، مانند «تصادم با ستاره گان» و «روز محشر» راجع به خطر تصادم زمین با ستاره دنباله دار و شهاب ها حکایت میکنند. در این فلم ها اجسام سماوی به وسیله بمب های اتمی قبل از تصادم آنها با زمین از بین برده میشوند. بشریت زنده می ماند.
با وجود این همه به قول پروفیسور یوشیکاوا ، جلوگیری از چنین خطر دشوار است، حتی اگر هدف نزدیک شونده به زمین تخریب هم شود. کنترول مسیر حرکت سقوط پارچه های شهاب ناممکن است، از همینرو در نهایت امر آنها میتوانند بر روی زمین سقوط نمایند. به عقیده موصوف، بهترین شیوه — تغییر مسیر حرکت جسم آسمانی محسوب میشود.
شیوه های آتی ممکن اند: منفجر ساختن بمب اتمی در نزدیک جسم نزدیک شونده با زمین، تکرنمودن چند دستگاه ها تحقیقاتی با جسم آسمانی و غیره. در هر صورت، همکاری بین المللی و آماده گی خوب ضروری است. قبل از همه کشف جسم نزدیک شوند به زمین مهمتر شمرده میشود.
در سراسر جهان تحقیق تمام آسمان به کمک تیلسکوپ ها انجام میشود که قطر آنها را دو متر تشکیل میدهد.
باید گفت که تیم آژانس هوایی — فضایی جاپان تحت رهبری همکار علمی توشیفومی یاناگیساوا(Toshifumi Yanagisawa) شیوه جدید کشف اجسام سماوی به کمک تیلسکوپ عادی طرح نموده است.
آسمان پرستاره در لحظه کوتاه عکاسی میگردد. تصاویر متعداد یکی بالای دیگر گذاشته میشوند و مطالعه میگردند. این کار امکان کشف جسم نزدیک شونده با زمین را فراهم می سازد که با سرعت زیاد در حرکت می باشد. این، نسبت به پالیدن جسم آسمانی توسط تیلسکوپ بزرگ، موثرتر است.
در ماه جنوری سال جاری از برکت این شیوه دو شهاب هرکدام با قطر 50 و 30 متر کشف شدند. در جاپان این کار 9 سال بعد از اخرین کشف صورت گرفت.
در اینده آغای یاناگیساوا بر کمک ستاره شناسان مسلکی حساب میکند و ستاره شناسان جاپان ستاره های دنباله دار و ستاره های فوق العاده نو زیادی کشف نموده اند. در جاپان باید زمان پیشگویی راجع به مساله تصادم اجسام سماوی با زمین افزایش یابد.