این در حال است که ایالات متحده امریکا، این مدعی دفاع از حقوق بشر، آن هم خاصتاً در افغانستان، طی مدت 16 سال به زعم خودشان، جهت آوردن دموکراسی و دفاع از حقوق زنان در افغانستان، میلیاردها دالر صرف کرده و هزاران تن نظامیان امریکایی و ده ها هزار تن از مردم بی دفاع ملکی افغان در این کشور کشته شده و کشور ویرانی های جبران ناپذیر متحمل گردیده است.
به تیم دختران افغان ویزا جهت سفر به امریکا به منظور شرکت در مسابقات بین المللی FIRST Global Challenge ، بدون دلیل موجه، داده نشد.
علی رضا مهربان، استاد رباتیک و مسئول رباتیک موسسه دیجیتال سیتیزن فند در افغانستان و مسئول تیم رباتیک دختران افغان در مصاحبه با مارینا الشعلان خبرنگار خبرگزاری «سپوتنیک دری» گفت:
مخترعین ساعی زمان گریه کردند، وقتی که شنیدند که آنها نمی توانند دستگاه شان را به واشنگتن، حوزه کولمبیا، جهت شرکت در FIRST Global Challenge — کانکور همه ساله شاگردان مکتب از سراسر جهان، همراهی کنند.
تیم افغانستان بالای پروژه FIRST Global Challenge خود کار میکند.
خانم رؤیا محبوب که کارآفرین و تاجر افغان و یکی از 100 شخصیت تأثیرگذار دنیا است که در سال 2013 توسط مجله «تایم» انتخاب شده، به عنوان بنیانگذار و مدیر عامل اجرایی کمپنی پروگرام سازی «Citadel» تیم دختران را سازماندهی کرده و در مصاحبه های محتلف ابراز تاسف نموده و گفت که دختران بعد از آن «تمام روز گریه میکردند»، وقتی که درخواستی شان رد شد.
او به مجله «فوربس» گفت: «این پیام بسیار مهم برای مردم ماست. روبت تخنیک در افغانستان پدیده بسیار نو است».
دختران افغان دوبار به فاصله تقریباً یک هزار کیلومتر از شهر هرات در غرب افغانستان به کابل به سفارت امریکا رفته بودند، تا درخواست های دریافت ویزا را به سفارت بدهند. ولی مساعی آنها هدر ثابت گردید، چون شخصیت های رسمی امریکا درخواست های شان را بعد از یک سلسله مصاحبه ها رد کردند.
علی رضا مهربان در مورد این ماجراجویی گفت:
دختران تا هنوز بالای روبوت سورت کننده کار میکنند که آنها باید ارسال کنند، تا با 162 ماشین دیگر در اولین مسابقه در ماه جولای رقابت نماید. به دختران سرانجان اجازه ارسال نمودن وسایل و دستگاه های شان جهت شرکت در کانکور بدون آنها اجازه دادند. و آنها در این کانکور از طریق پل ویدیویی از هرات ارتباط خواهند گرفت.
علی رضا مهربان هنچنین در مورد ویژگی های ربات ساخته شده توسط دختران افغان در ادامه گفت و گو گفت:
افغانستان: بین امید و ترس
حالا به تیم منتخب روبوت تخنیک افغانستان اجازه شرکت غیابی در کانکور داده شده است.
فاطمه، یک عضو تیم به Forbes گفت:« ما میخواهیم به جهان نشان دهیم که ما این کار را انجام داده میتوانیم، به ما باید فقط چانس داده شود».
جو سیستاک اولین رئیس FIRST Global Challenge گفت که دختران «زنان جوان نهایت جسور» بودند و به فوربس گفتند که آنها از این سبب ناامید شدند که به آنها اجازه رفتن به امریکا ندادند».
تنها به تیم های از افغانستان و گامبیا از ویزا داده نشده بود، در حال که محصلان از ایران، عراق و سودان میتوانند در کانکور حضور داشته باشند.
در وزارت خارجه امریکا میگویند که در ماه اپریل به افغانان فقط 32 ویزا برای سفر به امریکا داده شده بود که نسبت به 138 ویزای که به عراقیان داده شده و یا 1492 درخواست که از پاکستان در عین ماه پذیرفته شده، بسیار ناچیز است.
ساندرز، وزارت خارجه آمریکا را به تسریع صدور ویزا به تیم دختران افغان تشویق کرده، تا به گفته وی، مهندسان جوان بتوانند به واشنگتن بیایند و در رقابت با همسالانشان از سراسر جهان، سهم بگیرند.
جاناتان بلانکس (Jonathan Blanks) مبصر میدیایی و محقق انستیتوت کاتون، در تویتر نوشته:«من حالا خود را هرچه بیشتر مطمئین احساس میکنم که ما یک روزی در زندگی به گروپ دختران ویزا نه دادیم که کشور شان (افغانستان) را از لحظه تولد آنها بمبارد میکردیم».
