قیام «گم نام ها»

© Sputnik / کسراافغانستان پایین‌ترین نرخ سواد در جهان را دارد
افغانستان پایین‌ترین نرخ سواد در جهان را دارد - اسپوتنیک افغانستان
عضو شوید
پس از رژیم طولانی و ستمگرانه طالبان، که برای دختران و زنان افغان آموزش و یاد گیری سواد ممنوع بود، در حال حاضر بنظر میرسد در سپیده دم از روشنگری که نشانه ای روشن از پایان دوران ظلم و ستم و جعل آن دوران بود نمایان گردید.

دروازه های بسیاری از "دارلامعارف" و مکاتب در افغانستان برای دختران و همچنان زنان که در حستجو تحصیل بودند باز گردید.
امروز به حقوق زنان توجه خاصی مبذول میگردد، در حال حاضر آنها از خود وزارت مستقل دارند، که در هیچ کشوری اروپایی وجود ندارد. زنان افغان به طور فعال در حیات سیاسی کشور سهم میگرند و از حقوق قانونی خود دفاع میکنند. بسیاری از آنها امروز در پستهای بلند دولتی و حکومتی و حتی در محاکمات ایفای وظیفه مینمایند. با وجود این همه، در عصر تکنالوژی مدرن وانترنیت، جامعه افغانی یه ویژه بخشی مردان جامعه انطور زندگی را به پیش میبرند که درطول دوران سفاک طالبان بود. این طبقه از مردم میگویند که زن مال شخصی مردان است.

گم‌گشتگان تاریخی در جستجوی یافتن هویت اصلی‌شان - اسپوتنیک افغانستان
گم‌گشتگان تاریخی در جستجوی یافتن هویت اصلی‌شان
بنابرآن نامهای مادر خواهر و یا همسر به بیگانگان وانمود کردن را یک عمل زشت، ناپسند و توهین امیز تلقی میکنند. و نام واقعی بسیاری از دختران و زنان در تذکره و دیگر اسناد از جمله نکاح خط، و در سنگ مقبره نوشته نمی شود. و در عوض در تذکره نام مرد نوشته میشود مثلاً مادر فلانی، خواهر فلانی، خانم فلانی وغیره نام برده میشود. حتی در نسخه بعضی از پزشکان، زنان را با عنوان والده، همسر یا مادر معرفی می کنند. همانطورکه قبلاً توسط اسپوتنیک گزارش داده شده بود، زنان افغان در برابر این سنت خرافی و غلط طوری که قبلاً بود، دیگر ساکت نمی مانند.
به همین دلیل در میان زنان در شبکه اجتماعی یک کمپاین اغاز گردیده بود تحت عنوان "نام من کجا است". آنها به بی هویت بودن اش قیام کردند و مبارزه را برای آزادی های شخصی آغاز نمودند. زنان افغان در برابر سنت های وحشی مرد سالاری دست به اعتراضات زدند و به دنبال شکستن این تابوی قدیمی هستند.
جای که حقوق حقه شان ضایع شده و به عزت و افتخارات شان لطمه وارد گردیده است. این انعکاس جاهلیت پیش از اسلام است که زنان افغان میخواهند آن را ریشه کن کنند. و زنان میخواهند که به نام اصلی اش شناخته شوند.

آیا زنان موفق خواهند شد؟ 

در مورد مبارزات حقوق خواهی زنان — در مصاحبه باخبرنگار اسپوتنیک مارینا الشعلان با خانم داکتر عالمه یکی از فعالان و معروف ترین مدافعان حقوق زنان و بنیانگذار کمیته مشارکت سیاسی زنان در افغانستان و در حال حاضر معاون وزیر در امور مهاجرین و عودت کنندگان چنین ابراز نظر کرد.

«در افغانستان متاسفانه هنوز هم بین دین اسلام و سنت مغایرت صورت می گیرد. و این رسم خرافی و غلط در واقع مسئله دینی نیست و به اسلام هیچ ربطی ندارد. این یک سنت غریبه است که با اشتباه به عنوان یک رسم بد ناموسی شناخته و وارد فرهنگ افغانستان شده است. در زمان قدیم این رسم جز فرهنگ افغانستان نبود. امروز متاسفانه یک عده ای از مردان، به خصوص جوانان سر باز می دادند از این که نام دختر، مادر یا همسر را در اجتماع بگویند. می دانید این دیوانگی تا این حد رسیده بود که وقتی یک زن فوت می شود، نام حقیقی اش حتی بر روی سنگ مقبره ذکر نمی‌شود. مواردی مانند "مادر فلانی"، "همسر فلانی"، "دختر فلانی" یا "خواهر فلانی" به جای نام واقعی زن به کار می برند. یا اگر دختر به مکتب می رود یا در محیط اجتماعی کار می کند متاسفانه در همان جا این خانم با ذکر "دختر فلانی"، خواهر فلانی" یاد می شود. این گونه رفتار نسبت به خانم ها بسیار ناعادلانه و درست نیست.

در حالی که همه دختران مثل پسران بر طبق سنت اسلامی پس از تولد مراسم نامگذاری داشتند. در این مورد هیچ تفاوتی بین دختر و پسر وجود ندارد. وقتی که زنان افغانستان با این مسئله آشنا شدند آنها سعی کردند به طور فعال آن را به گوش مسئولین سیاسی بکشانند تا آنها به این دادشان برسند. حتی در منشور تیم تحول و تداوم یک نکته کلیدی و اساسی آمد، تغییر دیدگاه در برابر زن و موقعیت بانوان در جامعه افغانستان بود. برای اولین بار بود که به سیاستمداران دیدگاهی معرفی شد که در واقع یک تغییر بنیادی در رابطه با زنان است. آقایان گفتند که دیدگاه شان در مورد جایگاه و نقش زنان در جامعه متفاوت است و آنها زن به عنوان شخصیت مستقل و حقیقی به رسمیت می شناسند. در واقع تیم تحول و تداوم زن را نه به عنوان مادر، خواهر، همسر یا فرد دیگر بلکه به عنوان یک شخصیت کامل و مستقل معرفی کرد. این یک دستاورد بزرگ و بنیادی در راه اصلاح تمام حقوق زنان در جامعه افغانستان بود. من فکر می کنم که هدف این کمپاین با عنوان «نامم کجاست؟» بتواند سراسری شود و با پشتیبانی در جامعه معدنی به یک تابوشکنی مبدل گردد و تغییر مثبت در شناخت شخصیت مستقل حقیقی زنان در جامعه باشد. اگر ما این کمپاینی را که در صفحات شبکه های اجتماعی را راه انداختیم، به مکاتب، دانشگاه ها و ادارات دولتی ببریم، حتما این اقدام موفق خواهد بود. در حال حاضر این اولین قدم است. و ما مطالب زیادی در قبال زن داریم که باید تغییرکند. یکی از مهمترین و حادترین مسایلی که ما در دستور کار داریم، مسئله مالکیت زن برای دارایی ها، ثروت و ارثش است. این مسئله بعد از این کمپاین باید حتما آغاز شود. در چوکات کمپاین «نام کجاست؟» یک کمپاین دیگری مربوط به صدور تذکره الکترونیک برای خانم ها یک ماه دیگر آغاز به کار خواهد کرد. یکی از مطالبات اصلی این کمپاین است که اسم حقیقی خانم در تذکره فرزندان باید درج شود. این اقدام برای خانم هایی بسیار مهم است که شوهران را از دست دادند. مادری که فرزندانش را بدون پدر بزرگ و تربیه کرد به دلیلی که شوهرش در جنگ کشته شد یا به هر دلیلی دیگر، متاسفانه نمی تواند برای فرزندان تذکره بگیرد چراکه نام مادر در تذکره هنوز هم به رسمیت نشناخته شده است».

نوار خبری
0
برای شرکت در گفتگو
ورود به سیستمیا ثبت نام کنید
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала