د ر حالیکه چین این منطقه را از خود میداند، و ادعا های بوتان را نادیده میگیرد.
ارتش چین تنگه باریک را ، که هند را از ایالات شمال شرقی جدا میسازد با سنگرهای مستحکم کنترول مینماید. هند بطور فعال از بوتان محافظت میکند. بنابرین به قلمرو مورد مناقشه پادشاهی نیروها را جابجا ساخته تا چین را در منطقه مورد مناقشه دور نگهدارد.
جزئیات اختلاف هند و چین را تلویزیون. RT چنین مورد بحث و بررسی قرار داده است.
بین پکن و دهلی نو رویاروئی و درگیری د ر حال رشد است که میتواند هر وخت به جنگ مسلحانه منجر گردد.
موضوع این اختلاف "فلات دکلام" سنگی میباشد که در هیمالیا واقع است. چین وبوتان این منطقه را قلمرو خود میدانند ، هند در این موضوع به عنوان یک متحد ، طرف بوتان راگرفته است.
اما پکن از حقوق شان برای دفاع این سرزمین ادامه میدهد.
به گفته مقامات چینی، احداث جاده در این منطقه به "تقویت گزمه های سرحدی " و تدارکات بهبود یافته است.
به گفته سخنگوی وزارت امور خارجه گینگ شوانگ، جمهوری خلق چین در مورد سرک سازی در ماه می به هند هشدار داده بود اما برای پاسخ منتظر نماند.
«هند تمام مکانیزم و کانال های موجود را نادیده گرفته است ونیروهای مسلح خودرا به چین فرستاده واز خروج انها امتناع ورزیدند». این مطلب را کینگ بیان داشته است. دهلی گمان میکند سرک که تحت کار است در صورت لزوم می تواند برای انتقال ارتش چین به سرحد هند خدمت کند.
در ماه جون سال 2017، ارتش چین احداث مسیر شاهراه "فلات " را اغاز کردند، وهند درمنطقه مورد مناقشه نیروهای خودرا جابجا کرد و بخش ارتش آزادی بخش خلق چین (PLA)را تحت فشار قرار گرفتند که بر اساس برخی گزارش ها ، بین سربازان حتی یک زمان جنگ مشت ویخن صورت گرفته است.
وزارت امور خارجه چین از دهلی نو خواست که "فلات دکلام" را ازاد سازد به طور همزمان پکن نیروهای نظامی خودرا درمنطقه مناقشه تقویه میکرد هند در پاسخ چین گفت که چین نیز منطقه را ترک کند.
« هند کشوری را که در نیرو بسیار برتر است به چالش می کشد. هند بی احتیاطی سر سام اور راجع به مردم چین نشان میدهد»- این مطلب در سر مقاله گفته شده است.
اگر جنگ شروع شود ارتش آزادی بخش خلق چین برای از بین بردن نیروهای هندی درمنطقه سرحدی کاملآ مقابله کرده میتواند وبرتری قوا دارد. این مطلب را نویسنده مقاله نگاشته است
پایگاه استراتیژیک سرحدی
شی جین پینگ رئیس جمهور چین در سخنرانی خود به مناسبت 90 سالگرد ارتش ازادی بخش خلق چین گفت: که چین هر گز اجازه نخواهد داد حتی بخشی از کوچک خاک از آن جدا شود و در عین زمان چین قصد ندارد به یک کشور متجاوزگر تبدیل شود.
قابل یاد اوری است که درسال 1890 تحت الحمایه برتانیا (انگلیس)، سیکیم(درحال حاضر ایالت درشمال شرقی هند) و تبت موافقه را به امضا رسانده که بر اساس ان " فلات دکلام" به تبت ضمیمه شده بود. اما بعدآ وضعیت در منطقه تغییر کرد، و تبت درسال 1951 به جمهوری خلق چین ملحق گردید وسیکیم پس از فروپاشی سیاست استعماری انگلستان تحت الحمایه هند درامد.
در سال 1975، نخست وزیر سیکیم، که در مخالفت با پادشاهان محلی بود به دولت هند مراجعه کرد که این ایالت را در ترکیب خود شامل سازد.
با استفاده از این تجدید نظر، دهلی به ایالت عساکر فرستاد ودر ضمن یک همه پرسی انجام گردید وبسیاری مردم این ایالت برای یکجا شدن به هند رای دادند. با این حال، پکن الحاق سیکیم به هند را تنها در سال 2003 به رسمیت شناخته است. به طور همزمان دهلی تبت را در ترکیب چین به رسمیت شناخت. بنابران ، دهلی و تیمپو (پایتخت پادشاهی بوتان) به رسمیت شناختن پیمان در مورد حدود مرزهای 1890،را به رسمیت نه میشناسند. هردوطرف میگویند که "فلات دکلام" یک قسمت بوتان است.
برای پکن، این منطقه از اهمیت خاصی برخوردار است — " فلات" درمحل اتصال چین، هند وبوتان است. مقامات چین از سال 1970 بدین سو درتلاش اند تا دراین منطقه شاهراه بزرگ را احداث نمایند. که مرکز تبت، "لهاسا" به سرحد هند بپیوندد. با این حال، این تلاش ها هر بار با مقاومت مقامات هند و بوتان مواجه شدند. در سال 1988 و 1998، بوتان و چین یک سری از توافقات، را امضا کردند، که آنها متعهد به حل و فصل اختلافات ارضی به شیوه ای مسالمت آمیز شدند و ازتحرکات نظامی در منطقه خودداری کنند.
بوریس ولخانسکوا هند شناس میگوید ، برخی اظهارات جنگ طلبانه مقامات هندی و چینی به هدف "ضروریات داخلی" طراحی شده وهدف از آن بر اورده شدن احساسات ملی مردم است.
"برای مثال، برای مودی مهم است که به او جمعیت هند به چشم ، یک رهبر قوی نگاه کند ، از این رو این همه شعارهای ناسیونالیستی است.
با در نظر داشت این اصل برای مودی این گام در توسعه روابط با چین در تمامی سطوح تاثیری منفی وارد نمی کند. هنگامی که مسایل واقعی بررسی میشود مودی از مصلحت گرایی صحبت میکند با وجود تمام اختلافات سیاسی، چین شریک اصلی اقتصادی هند باقی می ماند " این مطلب را کارشناس در مصاحبه با RT ارائه نموده است.
میراث استعماری
"فلات دکلام"- نه تنها موضوع اختلاف ارضی میان پکن و دهلی نو است. کشور ها همچنان در قسمت از "اقصای" چین در بخش غربی مرز با چین رقابت دارند. در واقع منطقه غیرقابل سکونت است که در ارتفاع حدود 5 هزارمتراز سطع بحر واقع شده است. در نتیجه مناقشه هند و چین در سال 1962 این منطقه تحت کنترل چین در امد.
اما منطقه مورد مناقشه دوم، "آروناچال پرادش"،است که در مرزهای شرقی چین موقعیت دارد و موقف ایالت هند را د ریافت کرده است. مگر پکن حاکمیت هند بر این منطقه به رسمیت نمی شناسد.
آغاز اختلافات مرزی در سال 1914 گذاشته شده بود. هنگامی که دولت بریتانیا در هند توافق بر سر مرزهای تبت که در آن زمان از استقلال چین برخوردار بود به لابی پرداخت. در شهر "شمله" هند کنفرانس دایر گردیده بود که دران نمایندگان چین، انگلستان و تبت قرارداد را به امضا رسانیدند که بر اساس ان سرحد بین هند وتبت تعین گردید. بر اساس این سند چین از هر گونه ادعا به قلمرو تبت خود داری کرد. این خط بنام "خط مک ماهون" مسمی گردید (اقای هنری مک ماهون Henry McMahon درمذاکرات هند برتانوی نمایندگی میکرد).
پس از استقلال هند از انگلستان دهلی تبت را به عنوان بخشی از چین به رسمیت شناخت. به طور کلی بین دو کشور روابط به اندازه کافی گرم ایجاد گردیده بود. مگر پکن و دهلی نو در تجدید نظر و تثبیت مرزبین دولتین تصمیم نگرفته بود.
د رحال حاضر طرف هند اصرار بر مشروعیت خط مرزی سال 1914 میورزد ، اما پکن به این واقعیت اشاره میکند که پس از دست دادن حاکمیت تبت و عقد توافقتنامه های بین المللی به ان ، برای چین معتبر پنداشته نه میشود.
در سال 1962 اختلافات دیدگاه بین هند وچین درمورد مسئله ارضی منجر به یک درگیری مرزی بین دوکشور گردید که در طی آن 722 سرباز نیروهای مسلح چین و بیش از یک هزار سرباز هندی کشته شده اند. مکررا یک نبرد مسلحانه میان هند و چین در سال 1967 بوقوع پیوست.
تهدید همکاری
حالا پکن از دهلی نو خواسته که " نظم در امتداد منطقه مرزی" را برقرارنماید و عساکر خودرا ازمنطقه "فلات دکلام" خارج سازد. این مطلب در 3 اگست وزارت امور خارجه چین گزارش داده است.
نماینده رسمی وزارت دفاع چین " جن گوکیانگ" میگوید که چین درتلاش است اختلافات را از راه دیپلوماتیک حل وفصل نمایند. در حمایت ازاین بیانیه 4 اگست ارتش خلق چین درمنطقه خودمختار تبت چین در مجاورت منطقه مناقشه "فلات"تمرینات توپخانه ای را انجام داده است.
د راین باره کارشناسان نظریاتی متفاوتی دارند به عقیده بوریس ولخانسکوا: اگرچه " فلات دکلام" برای هند اهمیت ستراتیژیک دارد احتمال تقابل نظامی هنوز هم بسیار کم است. اما به عقیده الکسی واسکریسنسکوا داکتر علوم سیاسی این چنین سناریو را نه باید رد کرد.
« خطر یک سناریوی نظامی وجود دارد، چرا که اساس لازم برای حل و فصل مشکلات دیرینه وجود نه دارد. برخی تحلیلگران معتقد ند که رشد قدرتهای آسیایی مسالمت آمیز خواهد بود، بدون افزایش احتمالات نظامی وسیاسی.
اما در حال حاضر منطقه شاهد افزایش مشکلات مرزی میباشد که ممکن است به درگیری های نظامی منجر شود. نگرانی از این وجود دارد که پکن به حدی پختگی و خرد ندارد که اختلافات ارضی بر اساس چند جانبه حل نماید». — این مطلب را کارشناس توضیح داد.
اگر چه رشد اقتصادی چین در سال های اخیر کاهش یافته است پکن همچنان به گسترش نفوذ جیوبولیتیک خود در منطقه ادامه میدهد. هند به این تلاش ها واکنش نشان میدهد بخاطر اینکه او معتقد است که احیای سیاسی چین و متحد او پاکستان منافع شان را تهدید و از تبدیل شدن به یک قدرت جهانی جلوگیری مینمایند.
اما حتی اگر طرفین از درگیری های مسلحانه دست بردارند، اختلاف هند و چین ممکن است در منطقه برای پروژه های یکپارچه سازی تاثیر منفی وارد نمایند.
"نتیجه منفی ترین این جنگ ممکن است عدم مشارکت هند در اجلاس سران بریکس آینده باشد که در ماه اینده در چین اغاز می گردد- این مطلب را بوریس والخونسکی بیان داشته است. با این حال، این سناریوی واقعی است. "
