عرصه فضایی امریکا کاملاً به انجن های راکتی روسیه وابسته است

تلاش اجازه نه دادن به اینکه تخنالوژی های فضایی به دست ملت های دشمن نه افتند، به عقد معاملات دراز مدت از جانب امریکا مساعدت میکرد.

ایندی پاشتور (Andy Pasztor) در مقاله منتشره در روزنامه The Wall Street Journal، چاپ امریکا می نویسد، وابستگی امریکا به انجن های راکتی روسیه بیش از دو دهه قبل، در عهد آغاز شد، وقتیکه واشنگتن و مسکو به توافق تاریخی راجع به جلوگیری از گسترش تخنیک فضایی در جهان بعد از فروپاشی اتحاد شوروی دست یافتند.
در سال 1995 کارپوریشن مارتین لاکهید «Lockheed Martin Corporation» امریکا موسسه مشترک با شعبات روسی که در سراسر جهان به معامله گران تجارتی رشته ماهواره یی خدمات پرتاب پیشنهاد میکردند، راه اندازی کرد. کمپنی امریکایی کار تخصصی بازاریابی و اداره عمومی را پیش می برد، در حال که روسان راکت های «پروتون»، سرکوهای پرتاب ارسال میکرد و حمایت صنعتی را عرضه میکردند.
مطابق مذاکرات چندین ساله هر دو طرف سعی می ورزیدند دانشمندان و انجنیران روسی و همچنان رازهای آنها را از رژیم های هرچه دورتر نگهدارند که با هردو طرف دشمن بودند.
«چیزی که ما از آن هراس داشتیم و مجدانه جهت جلوگیری از آن تلاش مینمودیم، — این سوءاستفاده از تخنالوژی های فضایی از جانب مدعیان نو قدرت و حیثیت بود»، این مطلب را بعدها در کتاب خود مارک البریخت (Mark Albrecht) ذکر نموده که نقش بزرگ در مذاکرات به مثابه شخص ایفا کرده که سیاست قصر سفید را طرح میکرد و بعداً به صفت نماینده رسمی Lockheed کار نموده است.
کمپنی Lockheed در اواسط سال های 1990 در پروژه جداگانه در مورد استفاده از انجن های تیل خاکی РД-180 که به مثابه اسپ های کاری ارزان و مطمئین روسی شهرت دارند، فیصله نمود، تا راکت طراحی شده Atlas V خود را که خدمات پنتاگون را انجام میدهد، توسط انرژی تامین کند.
ابتدا ساختن خط مونتاژ برای РД-180 در امریکا مورد بحث قرار داشت، ولی بهای پیشبینی شده به اندازه ده ها میلیون دالر به مانع اساسی این کار مبدل گشت.
زمانیکه در سال 2006 کمپنی های Lockheed و Boeing Co. موسسه مشترک جهت تولید راکت ایجاد کردند، پنتاگون، برای آن که مخارج را کاهش دهد، عملاً تمام اعتبارات قبلی را در باره تولیدات وطنی لغو کرد.
به تولید انجن РД-180 ، بدون آن که بخود توجه جلب نماید، تقاضا وجود داشت. جورج توریس (George Torres)، نماینده قدرتمند صنایع و نویسند که در رشته فضایی تخصص دارد، میگوید:«موفقیت این برنامه باعث عکس العمل اضافی گردید»، به خاطریکه «تمویل تحقیقات و امور طراحی برای انجن فضایی در امریکا از بین رفت».
ولی ماموران بلندپایه کمپنی Lockheed از برهم خوردن مناسبات موسساتی و همچنان از خطر روز افزون مالی هراس داشتند که با شرکت شرکای روسی مربوط بود، این مطلب را شخص معلومات داد که با جزئیات آشنا می باشد. کارپوریشن عظیم هوایی — فضایی امریکایی که از مناقشات در باره مسایل حسابداری و عدم توانایی کنترول عواید خسته شده بود، در سال 2006 از موسسه اولی مشترک با روسیه که کار پرتاب ماهواره ها را پیش می برد، برآمد. منبع معلومات داد، اداره Lockheed این کار را راساً بعد از آن انجام داد که درک نمود که کمپنی با تعهدات بالقوه در باره اجرای قراردادهای پرتاب به ارزش یک میلیارد دالر مواجه شده است.
باوجود این همه انجن های РД-180 بدون مانع به امریکا در جریان یک دهه دیگر، تا پیوستن کریمیا به روسیه در سال 2014، وارد میشدند. سرنوشت انجن بعداً در جریان ماقشه داغ سیاسی مورد بحث قرار گرفت. جان مکین (John McCain) سناتور جمهوریخواه از اریزونا و رئیس جمهوریخواه کمیته نیروهای مسلح، مبارزه طولانی به خطر آن پیش می برد، تا استفاده از انجن های РД-180 را در ماموریت های امنیت ملی ممنوع سازد، ولی در سال گذشته کانگرس مین استفاده از آنها را تا بوجود آمدن بدیل های قابل دسترسی اجازه داد.