تلاش افغانستان و پاکستان در مبارزه مشترک با تروریسم نتیجه خواهد داد؟

تروریسم و افراط گرایی، نه تنهابرای افغانستان و پاکستان، بلکه تهدیدی جدی برای تمام کشورهای منطقه بوده و با نظرداشت شرایطی که همین اکنون بر افغانستان و پاکستان حاکم است، ایجاب می‌ نماید، دو کشور به صورت مشترک و با حمایت کشورهای منطقه و جهان، در برابراین شر مبارزه جدی نمایند.

  پس از سال 2001 و حضور جامعه جهانی توقع میرفت که گلیم تروریسم و بنیادگرایی در افغانستان برچیده شود، اما هنوز که هنوز است هیچ اثری از کاهش جنگ و خونریزی دیده نمی شود.
روی موضوع مبارزه مشترک افغانستان و پاکستان علیه تروریسم، جنرال جاوید کوهستانی کارشناش ارشد نظامی وسیاسی در مصاحبه با خبرنگار اسپوتنیک گفت:
" البته به باور من متاسفانه زمانی که به پاکستان از لحاظ ساختار، تشکیلات و نظام سیاسی در برخی از سیاست گزاری ها از جمله در حوزه افغانستان و هندوستان نظر انداخت، دیده می شود که حکومت های ملکی پاکستان چندان نقش مهم ندارند.
در حقیقت ارتش واستخبارات است که منافع آنکشور را در افغانستان و هندوستان تعریف و تنظیم کرده و در مجموع سیاست خارجی کشور پاکستان را رهبری میکنند. متاسفانه حکومت های ملکی پاکستان در چند دهه پسین، خصوصاً از آمدن جامعه بین المللی در افغانستان همیشه وعده همکاری داده اند و به خوشبینی وعده داده اند و تلاش های زیادی را هم انجام داده اند، اما چون نقش اجرایی و تاثیر گزار در سیاست خارجی ندارند، لذا در همکاری به دولت افغانستان و جامعه جهانی موفق نبودند.
به همین دلیل است که گاه گاهی شکایت ها از جانب سران احزاب و فعالین سیاسی و حکومات ملکی پاکستان در رابطه به ارتش و کارکرد های آنها شنیده می شود. اکثراً در بسیاری از مسایل ارتش واکنش نشان داده و اجازه نمی دهد که حکومت های ملکی بطور لازم وظایف خود را انجام دهند. زمانیکه موضوع همکاری در مسایل مهم از طرف پاکستان مطرح می شود، تنها آن را میتوان یک خوشبینی تلقی کرد و هیچگاه کارکرد مقامات غیر نظامی پاکستان در مورد امنیت و مبارزه با تروریسم در افغانستان سازند نبوده و انها اصلا نقش اجرایی ندارند و نمی توانند با افغانستان همکاری کنند، چون سیاست در داخل پاکستان در دست ارتش و سازمان استخبارات است.
باید همکاری بیشتر با نظامیان آین کشور ایجاد شود، زمانی میتواند همکاری بین کشور های ما تامین گردد که جنرالان پاکستانی اعتقاد پیدا کنند که صلح و امنیت در افغانستان به نفع کشور شان است، در چنین یک حالت شاید به نتیجه مطلوب رسید".
گرچه "حکومت وحدت ملی" امیدوار بود با سفر مقامات عالی رتبه به پاکستان و گفتگوهای مستقیم و پشت پرده با مقام های نظامی پاکستان، تغییری در اوضاع امنیتی رونما شود؛ ولی کابل وسایر مناطق افغانستان همواره شاهد موجی از حملات انتحاری و گسترش جنگ های شدید می باشد.
تعدای از نهادهای مدنی به این باورند که این تلاش ها نتیجه مطلوبی ندارند و حکومت با اولویت بخشیدن به سیاست های معقول و عملی جلو کشتار مردم را بگیرد. به باور این نهادها، تقویت نیروهای امنیتی و جلوگیری از نفوذ مخالفین در نهادهای دولتی می تواند امنیت نسبی را تامین کند.
برعلاوه حکومت پیشین افغانستان سال ها تلاش کرد تا با سران طالبان تماس برقرار کند و گفتگو با این گروه را آغاز نماید؛ اما این تلاش ها نتیجه نداد و حامد کرزی رییس جمهوری پیشین افغانستان بر این نکته اصرار کرد که طالبان طرف اصلی نیستند و به جای این گروه باید با حامیان آن مذاکره صورت گیرد که هدف وی مقامات نظامی پاکستان بود.
بشرا گوهر معاون حزب عوامی ملی پاکستان با انتقاد از سیاست‌ کشورش درباره افغانستان خواستار تغییر رویکرد این سیاست شد. وی افزود که دولت اسلام ‌آباد از سیاست‌ های منفی خود در افغانستان دست نکشد پاکستان نیز در آتش تروریسم خواهد سوخت.
این سیاستمدار پاکستانی تاکید کرد؛ اگر خاک کشورمان توسط گروه‌های تروریستی که خوب و بد ندارند مورد استفاده قرار گیرد آنها از این خاک علیه پاکستان استفاده خواهند کرد.
باید گفت که، سیاست مبارزه مشترک با تروریسم از جانب پاکستان مقطعی بوده و هراز گاهی مطرح میشود که خود، از تروریسم صدمه دیده باشد.