بر اساس یافته‌های سیگار، از سال 2005 تا کنون از میان 320 دانشجوی نظامی که آموزش نظامی را در ایالات متحدۀ امریکا دیدند و سپس خدمت خود را ترک کردند، 152 تن از شهروندان افغانستان بودند.
در این گزارش گفته می شود که این گرایش به فرار نظامیان می تواند از نظر روانی بر سایر سربازان قواه مسلح کشور تاثیر منفی بگذارد و اردو را در معرض خطر قرار بدهد. از سوی دیگر به عقیده نویسندگان گزارش سیگار، این افغان های دارای توان رزمی و نظامی که در ایالات متحده مستقر شدند، می تواند خطر برای خود شهروندان امریکا باشند.
در عین حال در گزارش سیگار گفته می شود که شمار قابل توجهی از این نظامیان افغان با بیان این که جان آنها در افغانستان در خطر است و در صورت برگشت به خانه کشته می شوند، از مقامات امریکا پناهندگی سیاسی خواستند و در ایالات متحده باقی ماندند.
و بر اساس گزارش سیگار، هیچ اطلاعاتی در دست نیست که افسران و نظامیان افغان در امریکا به ارتکاب عملیات تروریستی یا سایر جنایات متهم و محکوم شده باشند.
کارشناسان نظامی و سیاسی که با آژانس خبری «اسپوتنیک» در مورد این موضوع گفت و گو داشتند، علت گرایش فرار افراد نظامی را با تشدید عدم امنیت در افغانستان نسبت داده و بیان داشتند: «اگر وضیعت امنیتی در افغانستان بهبود نیابد، مهاجرت از کشور به شدت افزایش خواهد یافت».
سید عبدالحمید صفوت، استاد دانشگاه و آگاه سیاسی به آژانس خبری «اسپوتنیک» چنین گفت:
«وضیعت افغانستان به آن شکلی که مردم کشور انتظار داشت، نشد. این وضیعت بعد از سال ۲۰۰۸ رو به وخامت گذاشت و مایه نگرانی مردم شد. به همین دلیل تعداد زیادی از مردم که به بهانه تحصیل، اشتراک در کنفرانس ها ویا مسابقات ورزشی به خارج فرستاده می شوند، از موقع استفاده نموده و بر نمی گردند».
جنرال دولت وزیری، سختگوی وزارت دفاع افغانستان در گفت و گو با خبرنگار «اسپوتنیک» گزارش سیگار را تاید نموده و در خصوص تدابیر اتخاذ یافته از سوی دولت افغانستان برای پیشگیری از این فرار افسران توضیحاتی داده است:
«در گذشته تعداد از نظامیانی که به خارج برای تحصیل فرستاده می شدند، بر نمی گشتند. اما وزارت دفاع پالیسی جدید را آغاز نموده که مطابق آن، افسرانی که قابل اعتماد اند و در پهلوی آن دو تن باید برگشت آنها را تضمین کنند به خارج از افغانستان فرستاده می شوند».
سخنگوی وزارت دفاع افغانستان تاکید نمود که بر طبق این پالیسی جدید، اگر نظامی افغان برنگردد، شخصی که ضامن وی بود، باید تمام مصارف آموزش نظامی را بپردازد. همچنین اگر این افسر در خارج از کشور پیدا شود، باید به افغانستان برگردانده می شوند. آن ها نه تنها در پهلوی افرادی دیگر نمی توانند در صفوف نیروهای امنیتی کار کنند، بلکه پولی که بالای شان به مصرف رسیده بپردازند.
جنرال وزیری می گوید که از زمانی آغاز این پالیسی وزارت دفاع در واقع مهاجرت و فرار نظامیان با استفاده از بورس ها ویا سفر های خارجی کاهش یافته است.
اما بعضی از نظامیان افغانستان علت این فرار افسران افغان را نه تنها در ناامنی کشور بلکه در ضعف و ناکامی خود برنامه آموزشی استادان نظامی امریکا دانستند چرا که تعداد زیادی از این افسران در اصل نظامی نبودند و به شکل غیر قانونی وارد حوزه نظامی شدند.
جنرال نظیفه ذکی، عضو پارلمان افغانستان در گفت و گوی با آژانس خبری «اسپوتنیک» گفت:
«این خبر تازه نیست. تعداد زیادی از افغانها با استفاده از امکانات به دلیل وخیم شدن وضعیت امنیتی کشور را ترک نموده و به خارج می روند. آن عده از افغان های که از چنین وضیعت ترس دارند و نزدیکان شان را از دست داده اند نه تنها از طریق بورسیه ها و سفر های رسمی، بلکه از راهای بسیار دشوار کوشش می کنند کشور را ترک کنند».
طبق گفته های این جنرال، افراد نظامی همان اشخاص ملکی بودند که به شکل از اشکال وارد نیرو های نظامی افغانستان شده، تا بتوانند به بهانه وطن را ترک کنند و به کشور های امن مهاجر شوند، اما آن عده وطن پرستانی که می خواهند صلح را به کشور شان بیاورند، هرگز وطن را ترک نمی کنند. آن ها طی سی سال جنگ در افغانستان بودند و اینجا باقی خواهند ماند.
به نظر خانم ذکی بعد از راهبرد جدید امریکا در قبال افغانستان و فشار آوردن بر پاکستان، وضیعت امنیتی وخیم تر شد. و حملات تروریستانی که از طرف پاکستان حمایت می شوند بر نیروهای امنیتی و مردم افغانستان افزایش یافت.
این عضو پارلمان تاکید می کند:
«برای بهبود شدن اوضاع در افغانستان و جلوگیری از مهاجرت ها باید سازمان ملل متحد، کشور های ذیدخل در افغانستان و همچنین کشورهای همسایه و منطقه گرد هم آمده و افغانستان را از این بحران نجات بدهند، در غیر این صورت، جنگ و مهاجرت ها از کشور افزایش می یابد».
