پوتین ابتدا بازدید کوتاه مدت از سوریه، بعداً از مصر بعمل آورد و در آنجا ملاقات های کوتاه مدت با رهبران این کشورها انجام داد. بعداً در همان روز او از انقره پایتخت ترکیه دیدن نمود.
سفر او در زمینه نارضایتی روزافزون در جهان از ایالات متحده امریکا نسبت فیصله یک جانبه رئیس جمهور ترامپ در مورد به رسمیت شناختن اورشلیم، سومین شهر مقدس برای مسلمانان، به مثابه پایتخت اسرائیل، صورت گرفت. این فیصله به تجرید هرچه بیشتر ایالات متحده امریکا و اسرائیل کمک نمود و باعث خشم متحدان در اروپا و جهان عرب گردیده و همزمان جامعه عربی را به این امر متقاعد ساخت که ایالات متحده امریکا جداً از موضعگیری ضد مسلمانان پیروی میکنند.
بطور مثال، در روز دوشنبه در بروکسل نیتان یاهو صدراعظم اسرائیل که اتحادیه اروپایی را به «شناختن حقایق» و تائید عمل ترامپ دعوت نمود، با مخالفت قاطع روبرو شد.
سفر ولادیمیر پوتین نیز در کشورش عواقب داشت، چون این سفر نقش او را به مثابه شخصیت دولتی جهانی در لحظه نشان داد، وقتیکه او مبارزه انتخاباتی آغاز میکند و خود را برای مقام ریاست جمهوری — برای دوره پنجم، ممکن، اخرین بار، نامزد می سازد.
در هر کشور که پوتین از آن بازدید بعمل آورد، موفقیت های معین دستیاب شده یا حد اقل فضای دوستانه حکمفرما بود که به موضوع برای اعلامیه های پر سر و صدا مبدل گردید.
هنگام بازدید کوتاه مدت در پایگاه هوایی در سوریه، جای که او را بشار اسد رئیس جمهور سوریه ملاقات نمود، پوتین یکبار دیگر اعلام داشت که نظامیان روسیه وظیفه شان را انجام دادند و به وطن بر میگردند. او چنین وعده را بار اول در ماه مارچ سال 2016 داده بود.
در مصر رئیس جمهور ولادیمیر پوتین و رئیس جمهور عبدالفتاح السیسی یک عده مسایل مورد بحث قرار دادند که نقش روزافزون مسکو را نشان میدهند. آنها در کنفرانس مطبوعاتی تائید کردند که روسیه با از سرگیری پروازهای منظم مستقیم هوایی توریستی با مصر که بعد از ان متوقف ساخته شده بودند که در سال 2015 در آسمان جزیره نمای سینا طیاره روسی منفجر ساخته شد، موافقت نموده است. مصر از این مدرک ملیاردها دالر عواید بدست خواهد آورد. برعلاوه این، رهبران دو کشور امضای قرارداد به ارزش 30 میلیارد دالر تائید کردند که طبق آن روسیه در مصر ستیشن برق اتمی — اولین ستیشن در این کشور، خواهد ساخت. در اواخر ماه گذشته خبرهای در این باره منتشر شدند که دو کشور امکان عقد موافقت نامه را مطالعه میکنند که مطابق آن نیروهای هوایی — فضایی روسیه میتوانند از پایگاه های نظامی مصر استفاده نمایند.
بازدید از ترکیه آخرین بازدید پلان شده در آن روز بود. موضوع اساسی اجندای روز مذاکرات سیاسی در باره ختم جنگ در سوریه و فروش سیستم های راکتی پیشرفته مدافعه هوایی اس-400 روسیه به انقره بود.
این هشتمین ملاقات ولادیمیر پوتین و رئیس جمهور رجب طیب ایردوغان در سال روان بود و در هفته های اخیر آنها هر دو هفته یکبار باهم ملاقات میکنند.
پوتین باوجو آن که در باره پیروزی خود در انتخابات ریاست جمهوری در سال 2018 کاملاً مطمئین می باشد، ولی تلاش می ورزد حضور اعظمی رای دهندگان را در انتخابات تامین کند.
به عقیده تحلیلگران مختلف، او برای این کار به فعال ساختن کمپاین انتخاباتی ریاست جمهوری و این تصور ضرورت دارد که او توجه خود را بر مسایل سیاست داخلی متمرکز ساخته است. از همینرو او میخواهد شرکت وسیع روسیه در عملیات در سوریه را تا زمان کاهش دهد، وقتیکه در ماه فبروری کار بزرگ مقیاس تبیلغاتی آغاز میگردد.
پوتین هنگام سخنرانی در پایگاه حمیمیم در سوریه اعلام داشت:« نیروهای مسلح روسیه طی دو سال… یکجا با اردوی سوریه گروه های دارای قابلیت محاربوی تروریستان بین المللی را درهم کوبیدند. به این ارتباط من فیصله نمودم: بخش قابل ملاحظه قطعات نظامی روسیه که در جمهوری عربی سوریه قرار دارند، به خانه، به روسیه، برمیگردند».
او همچنان اظهار داشت که روسیه حضور دایمی در سوریه — در پایگاه حمیمیم و در پایگاه تامینات مادی — تخنیکی نیروهای بحری روسیه در تارتوس تامین کرده است.
روسیه نه تنها از اردوی اسد که با مشکلات جدی دست به گریبان بود، حمایت نمود، بلکه شرکای مذاکرات بین المللی صلح را به صرفنظرکردن از عقید واحد قبلی دستیاب شده در این مورد که مذاکرات راجع به اصلاحات سیاسی در این کشور را فقط بعد از کناررفتن اسد میتوان پیشبرد، متقاعد ساخت.
پوتین میخواهد راجع به پیروزی خود — نه تنها از نقطه نظر نظامی، اعلام نماید. او میخواهد نقش رهبری خود را در عرصه ابتکارات بین المللی دیپلوماتیک تحکیم بخشد که او دستاورد عمده در امر بازگشت روسیه به صحنه بین المللی به مثابه بازیگر مهم مانند امریکا می داند.
نمایندگان اپوزیسیون در مذاکرات ژینیو تحت سرپرستی سازمان ملل متحد از امر رئیس جمهور پوتین راجع به خروج نیروها از سوریه استقبال نموده اند.
سوریه گره پیچیده سیاسی است که در آن هرکدام از بازیگران مهم منطقوی و جهانی اهداف و منافع خودی دارد و جستجوی مصالحه و راه حل معقول قابل قبول برای همه ادامه خواهد یافت. ولی رهبری روسیه در مورد چارچوب تامین تمامیت ارضی، حق حاکمیت ملی و انتخاب رهبری و آینده سوریه توسط مردم سوریه با همه جوانب در مرحله کنونی دست یافته که به ذات خود پیروزی بس بزرگ محسوب میشود.
