در سال 2014، توافقنامه دوجانبه بین افغانستان و ایالات متحده امضا شد، که طبق آن بخشی از گروه ناتو حتی پس از پایان «عملیات بلندمدت آزادی» همچنان در کشور باقی خواهد ماند تا اردوی افغانستان را در مبارزه با گروه های ضد دولتی کمک کند.
باید گفت که پس ازاعلام راهبرد تازۀ ایالات متحده برای افغانستان و فرستادن بیش از سه هزار سرباز بیشتر به افغانستان، اکنون پنتاگون می‌خواهد تا یک هزار آموزگار نظامی، چندین هواپیمای بدون سرنشین و تجهیزات نظامی دیگر نیز به افغانستان بفرستد.
شماری ازمقام های امریکایی به روزنامه «والستریت ژورنال» گفته‌اند که هدف از این کار شتاب بخشیدن جنگ با هراس‌افگنان به ویژه داعشیان است.
در گزارش «والستریت ژورنال» آمده است که این آموزگاران تا ماه فبروری سال روان میلادی به افغانستان فرستاده خواهند شد.
«این سربازان برای، آموزش و تربیت نیروهای دفاعی افغانستان، مشوره دهی به قومندانان سطح اوپراتیفی و تاکتیکی، کمک های مالی و همچنین آموزش استفاده از تکنالوژی قویتر بخاطر در هم کوبیدن مواضع دشمن در مغاره ها و زیر زمینی ها کمک و همکاری خواهند کرد.»
طبق گفته های جنرال رادمنش همکاری های امریکا تا زمانیکه نیروهای افغان به پای خود ایستاده نشوند ادامه خواهد داشت.
این کارشناس نظامی و سیاسی به آژانس خبری اسپوتنیک گفت:
«تا زمانیکه قدرت های منطقه و آنانی که در راس حکومت افغانستان قرار دارند، مسیر سیاست شانرا تغییر ندهند تربیه و تجهیز نیرو های افغان توسط امریکایی ها در قسمت مبارزه با تروریزم تنیجه نخواهد داد.»
او می گوید که سیاست را باید مقامات بلند پایه تغییر بدهند.
به نظر وی تا زمانی که از فعالیت های گروهک های تروریستی و همچنین کشور های که حضور سیاسی و نظامی در کشور دارند کاسته نشود، افزایش نیروهای خارجی در افغانستان بی نتیجه خواهند ماند.
باید گفت که در فاصله سال 2010 تا 2011، حدود 100 هزار نظامی امریکایی در افغانستان حضور داشتند اما موفق به پیروزی در جنگ افغانستان نشدند.
به نظر کارشناسان، گسترش حضور نظامی امریکا تنها در صورتی درست است که این حضور بخشی از استراتژی سیاسی واقع گرایانه ای باشد که ثبات افغانستان و منطقه را در پی داشته باشد و از پیروزی طالبان و داعش در افغانستان نیز جلوگیری کند.
