روستیسلاف ایشینکو، مبصر آژانس بین المللی خبری «روسیه امروز» می نویسد، مقابله با تجاوز اطلاعاتی به کمک تانک ها بسیار عجیب به نظر میرسد. این منطقی می بود که به این منظور تعداد بیشتر مراکز تحلیلی گشوده میشدند و تمویل مالی آنها افزایش می یافت. صدراعظم پولند بسیار خوب میداند که تا چندی قبل، سه — چهار سال قبل، وارسا به یکی از میدان های اصلی برای تحقق پروگرام غرب در باره تربیه افراد اپوزیسیون اوکراین، بیلوروس و روسیه به خاطر رویارویی اطلاعاتی با مقامات کشورهای متذکره مبدل گشته بود.
پولندیان و همچنان همکاران امریکایی و انگلیسی آنها، ضمن آموزش قوماندانان جبهه و قوای پیاده ممتاز میدان های پلان شده، مجدانه قوت سلاح اطلاعاتی را به تمرین کنندگان تبلیغ میکردند. منجمله معلومات میدادند که اتحاد شوروی که بیش از 40 هزار تانک ساخته بود، چگونه از هم فروپاشید و در برابر چند ستیشن رادیویی غرب تاب آورده نتوانست.
این بسیار دلچسپ است و این تا اندازه زیادی حقیقت بود. اتحاد شوروی در میدان نبرد مغلوب نشد. حتی از نقطه نظر اقتصادی هم شکست نخورد. مشکلات سال های 1980 بس بزرگ، اما قابل حل بودند، — در سال های 1920-1945 وضع از این هم دشوارتر بود. اتحاد شوروی را فقط در صحنه اطلاعاتی شکست دادند. نه اردوی بسیار قوی و نه هم بهترین ساختار تامین امنیت دولتی در جهان به آن کمک کرده نتوانستند. حتی آن وسایل محقر که جهت نجات کشور بکار گرفته شده بود، فلج شده بودند، به خاطریکه مقامات عالی و جامعه به خوبی «همگرایی»، بیشتر از باور اجداد شان بر کمونیزم، باور داشتند.
باید گفت که غرب بر اتحاد شوروی توسط تانک ها نه، بلکه به وسیله همان مراکز تحلیلی پیروز گردید. ولی صدراعظم پولند میخواهد تمویل آنها را قطع کند.
سعی می ورزیم تسلسل قضاوت های او را ماده وار نقل نمائیم.
1. روسیه علیه اروپا و ناتو تهاجم اطلاعاتی پیش می برد که با آن مقابله جدی و موثر صورت نمی گیرد.
2. سیاستمدار پولندی مبذول داشتن توجه بسیار دقیق به این و حتی افزایش مخارج کشورهای ناتو را به دفاع کلکتیفی پیشنهاد میکند.
3. برای بلندبردن موثریت این دفاع او کاهش تعداد «مراکز تحلیلی» و افزایش تعداد تانک ها پیشنهاد میکند.
ماده دوم بطور منطقی از اولی ناشی میگردد. ولی از دو ماده اولی ماده سومی ناشی نمی گردد. برعکس، این ماده با آنها ضدیت دارد. اگر بر ضد شما جنگ اطلاعاتی پیش برده میشود، پس شما نیز باید ساختارهای اطلاعاتی را تقویت کنید. امریکا و غرب کلکتیفی در آن زمان که پولند هنوز عضو پیمان وارسا و شریک شورای تعاون اقتصادی بود، به عین ترتیب عمل نمودند و جنگ سرد را بردند.
موراویتسکی — پوروشینکو نیست و هذیان گویی محض نمی کند. سیاستمداران پولندی به حد کافی مهارت تخصصی دارند. جای تعجب نیست که پولند و چک از شمول در اتحادیه اروپایی نفع بدست می آورند، در حال که دول دیگر اروپای شرقی خسارات متحمل شدند.
به این ترتیب، موراویتسکی خاطرنشان می سازد که غرب جنگ اطلاعاتی را به روسیه کاملاً باخته است.
ولی تیزس سومی موراویتسکی، راجع به تانک ها بجای تحلیلگران — این همان سفارش است که چگونه در شرایط جنگ باخته شده اطلاعاتی سلطه مقامات ممتاز کنونی را حفظ کرد.
موراویتسکی به هیچ وجه بر آن حساب نمی کند که تانک های ناتو کار را انجام خواهند داد که تانک های شوروی انجام داده نتوانستند، — او تا این حد هم ساده نیست. او همچنان نمی خواهد، تا رژیم کنونی در پولند برای ابد بر سر قدرت باقی بماند. او میخواهد که زمان اقتدار سیاسی برای شخص خودش کفایت کند و از خریداری سلاح پول کمایی کند.
روشن است که عصبانیت نظامی خطر منازعات تصادفی را افزایش میدهد. تجربه نشان داده که مقامات عالی که قدرت را از دست میدهند همیشه برای جنگ، خاصتاً، به جنگ به دست دیگران، آماده می باشند.
مقامات حاکم اوکراین نیز راجع به جنگ ناتو علیه روسیه به خاطر منافع اوکراین امید بسته بودند. ولی هیچکس نه تنها به خاطر منافع، بلکه به خاطر خود اوکراین جنگ نه کرد. سرنوشت پولند از نقطه نظر تجزیه و تقسیم، اکثراً با سرنوشت اوکراین مطابقت دارد. جریانات در وارسا فقط چند سال یا چند دهه به تاخیر می افتند.
صدراعظم پولند باید بسیار محتاط باشد که با فراخواندن تانک ها، با مصیبت مواجه نه شود.
