هر طیاره بی پیلوت که به آن وارد میشود، بطور آنی جهت یابی خود را از دست میدهد، متوقف میشود و سقوط میکند. راجع به اینکه، این چگونه کار میکند، — در مطلب خبرگزاری «ریانووستی» معلومات داده شده که توجه خوانندگان گرامی را به آن جلب میداریم.
سیل مرگبار
تاکتیک طیارات بی پیلوت جنگی مختلف می باشد. اگر طیاره برای کشف ضرور باشد، قاعده تاً، از طیارات بی پیلوت جداگانه استفاده میشود، اما برای ماموریت ضربتی آنها را به تعداد ده ها یا صدها ارسال میکنند. در این صورت اصل «سیل اساسی» عمل میکند. طیارات بی پیلوت میتوانند مواد منفجره و رادیواکتیف، سلاح کیمیاوی و بیولوژیکی انتقال و پرتاب کنند.
به گونه مثال، آژانس امریکایی DARPA حالا بالای هواپیمابر به اصطلاح پروازکننده کار میکند. به مثابه پایگاه استفاده از طیاره باربری C-130 Hercules پیشبنی میشود که گروپ کوچک طیارات بی پیلوت نوع Gremlin را حمل نموده میتواند. هرکدام از این نوع طیارات بی پیلوت که بار مفید به اندازه 25 کیلوگرام را به فاصله 500 کیلومتر انتقال میدهد، میتواند وظایف اکتشافی انجام دهد و بر اهداف زمینی ضربات وارد کند.
به این ترتیب، در سوریه در حمله ماه جنوری بر میدان هوایی حمیمیم و پایگاه نیروهای بحری روسیه در تارتوس تروریستان در حدود 13 طیاره بی پیلوت بکار گرفته بودند. آنها بمب های ساختگی را حمل میکردند، اما خوشبختانه، انتقال داده نتوانستند. بخش از آنها را وسایل دافع هوا از بین بردند و بقیه را توسط وسایل مبارزه رادیوالکترونی به نشست مجبور ساختند.
سرگی شیریایف سرطراح پروژه کانسرن «اتوماتیکا» میگوید:«بهای طیارات بی پیلوت هر کدام از صدها میلیون دالر تا صد دالر تغییر میکند. روشن است که وسیله به بهای صد دالر را نمی توان توسط سیستم دافع هوا سقوط داد. در اینجا وسایل مبارزه رادیوالکترونی موثرتر اند».
«طیارات بی پیلوت دیوانه میشوند»
عملاً همه طیارات بی پیلوت به سه چینل رادیویی: اداره، راهنمایی GPS و جمع آوری معلومات وابسته می باشند. آنها نظر به طول امواج رادیویی تقسیم میشوند. برای آنکه طیاره بی پیلوت را کاملاً خنثی ساخت، باید همه چینل های رادیویی را توسط منبع پرازیت های به اصطلاح لغزنده خاموش ساخت.
اما انجام این کار ساده نیست. طیارات بی پیلوت جنگی توسط سیستم مخابراتی هشیار با موج « جهنده» (یعنی با پروگرام تجدید امواج) تجهیز شده اند. مطابقاً، به مجرد آنکه کمپیوتر داخلی میداند که پرازیت بوجود آمد، به سرعت «امواج» پاک می پالد و بعداً به آنها گذار مینماید. مجتمع های نو فعالیتی کانسرن «اتوماتیکا» میتوانند چینل های رادیویی طیارات بی پیلوت را کشف، همراهی و نابود سازند و بر چینل های رادیویی آنها تائثیر نمایند. نظر به نوع آنها به سه وریانت — قابل حمل «پشیل»، مستقر «تاران» و سیار «سپسان» عرضه میشوند.
نوع سپسان بسیار قوی است و برای مبارزه با هر نوع طیارات بی پیلوت در نظر گرفته شده است. در صورتیکه طیاره بی پیلوت بسیار خطرناک ثابت گردد، پس از سیستم آتشی دافع هوای «پانتسیر- C1» استفاده میشود.
مجتمع سیار مبارزه رادیوالکترونی «تاران»
«تاران» متوسط در صورت تهدید حمله کتلوی طیارات بی پیلوت همزمان در چند جهت بسیار موثر است. در صورت کشف آنها مجتمع بلافاصله بالای تاسیسات کنبد به شعاع حد اقل 900 متر ایجاد میکند که برای طیارات بی پیلوت قابل نفوذ نمی باشد.
مجتمع دافع هوای راکتی — توپچی «پانتسیر- C1»
اداره این واسطه پیچیده نیست: نقطه بوجود می آید، باید جهت یابی کرد و منبع تشعشع را به جهت لازم سوق داد و دکمه را فشار داد و انتظار کشید، تا وقتیکه منبع از بین بردود. معمولاً چند ثانیه کفایت میکرد. در طیارات بی پیلوت مانند طیارات عادی سیستم شناسایی « خودی — بیگانه» وجود ندارد.
کانسرن ختم آزمایشات و تائید مشخصات همه مجتمع ها را در ماه های آینده نزدیک در نظر دارد. در اواخر سال تولید مسلسل آنها آغاز میشود. برعلاوه وزارت خانه های نظامی — وزارت دفاع، روس گارد، وزارت داخله، اداره فدرالی اجرای مجازات و غیره، موسسات مجتمع دفاعی صنعتی، انرژی، صنایع اتمی، ستدیوم ها و تاسیسات بسیار مهم دیگر نیز میتوانند این وسایل را سفارش دهند. در خارج نیز به «قاتل طیارات بی پیلوت» علاقمندی نشان میدهند.
