چندی پیش در رسانه ها گزارش به نشر رسید، که گویا مشروبات الکلی که برای دیپلمات های خارجی وارد افغانستان می شوند، در بازارهای سیاه این کشور به فروش می رسند، این در حالیست که مواد مخدر و مشروبات الکلی پدیدهٔ وحشتناک و مضر است، که خیلی‌ها در جهان قربانی آن میشوند.
پیش از این روزنامه گاردین نوشته بود، که اتحادیه اروپا متهم شدن کارکنان این اتحادیه به قاچاق مشروبات الکلی به افغانستان را تایید کرده است. کارکنان این اتحادیه در کابل که به کشور آنها اشاره نشده به فروش الکل در افغانستان متهم شده بود و آنها این مشروبات را در درون یخچال های دست دوم و کپسول های گاز، ترجیحا هنگام شب از اتحادیه اروپا بیرون و چند برابر قیمت به بازرگانان افغانستانی به فروش می رساندند. بر اساس این گزارش، طی 20 ماه گذشته، دیپلمات های اروپایی بیش از 500 هزار دالر از فروش مشروبات الکلی در افغانستان به دست آورده اند.
در همین پیوند یکتن از کارمندان بلند رتبه دولت افغانستان به نام ن. الف. درباره شیوه ورود مشروبات الکلی به افغانستان چنین می گوید:
«در قاچاق مشروبات الکلی در افغانستان دیپلمات های خارجی البته که نقش دارند، چرا که اموال آنها در میدان های هوایی بدون بررسی از ایستگاه های بررسی به گونه «وی آی پی» می گذرد. مشروبات الکلی چون در افغانستان قیمت بلند و سود بیشتر دارد، به همین خاطر آنها هم کوشش می کنند از این فرصت استفاده بهینه کرده و مقداری را با خود به این کشور وارد کنند».
اگرچه در کشور افغانستان مصرف و خرید و فروش مواد مخدر و الکل ممنوع و جرم پنداشته می شود، اما با وجود این هم در سراسر شهرهای بزرگ افغانستان می توان به آسانی به مواد مخدر و مشروبات الکلی دست یافت و ماموریت‌های دیپلماتیک و سازمان‌های بین‌المللی در افغانستان مجاز به وارد کردن الکل برای کارمندان خارجی‌شان هستند.
در همین حال سخنگوی اتحادیه اروپا همچنین افزوده بود، که پیش از تصمیم‌گیری درباره انجام بررسی‌ها، این ادعاها را ارزیابی می‌کنند و نهاد خدمت خارجی اروپا و کمیسیون اروپا هر اتهامی را درباره خلاف‌ورزی، بسیار جدی مطرح می‌کنند.
وی در مورد آسانی دسترسی به مشروبات الکلی در افغانستان می‌افزاید:
«دسترسی افرادی که از مشروبات الکلی استفاده می کنند، محدود است و از همین رو در بازار سیاه قیمت مشروبات الکلی بلند است، بگونه که بازار انحصاری شده و در دست قاچاقبران است، یعنی افراد که استفاده می کنند قیمت پذیر هستند. هر نرخ را که بازار سیاه برای شان تعیین کنند، می خرند.»
به باور وی بیشترین واردات مشروبات الکلی از طریق راه های هوایی است که از میدان های هوای وارد بازار های کشور می شود.
محمد حنیف دانشیار سخنگوی رئیس اطلاعات و ارتباطات عامه وزارت مبارزه علیه مواد مخدر و مسکرات این موضوع را تایید یا تکذیب نمی‌کند، اما چنین معلوماتی را ارایه می‌کند:
«مشروبات الکلی مانند مواد مخدر مطابق قانون مبارزه علیه مسکرات هم تجارت و هم استفاده آن جرم بوده و ضررهای خودش را دارد، ولی سروی مشخصی در این مورد صورت نگرفته است و نظر به معلومات ابتداییه این پدیده نسبت به پیش بیشتر رایج شده است. اما در این عرصه نهاد های تنفیذ قانون تلاش های شان را داشته و دستگیری های بسیار زیادی از افراد و اشخاصی که در این کار به نحوی شریک هستند و یا هم در خرید و فروش آن سهم دارند صورت گرفته است و در عین زمان دستگیری های خود الکل و ضبط و آتش زدن آن بسیار زیاد است، ولی این پدیده به شکل آنچنانی مانند مواد مخدر به حیث یک معضل خطرناک اجتماعی واقع نشده است و نه منحیث یک مشکل اجتماعی ومشکل صحی به شمار می رود.»
دانشیار درباره تولید مشروبات الکلی در افغانستان و کشورهای خارجی چنین توضیح داد:
«تولید و نوشیدن مشروبات الکلی در بسیاری از کشورهای جهان به شکل قانونی آزاد است، اما در افغانستان تولید، قاچاق و نوشیدن مشروبات الکلی غیر قانونی و یک پدیده مضر برای جامعه و جرم دانسته می شود.»
سخنگوی این وزارت در پیوند به ساختارهای بزرگ قاچاقچیان می‌گوید:
«در دراخل افغانستان قاچاقبرانی وجود دارند، که بدون شک به نحوی حلقه های کوچک مواد مخدر جهان قلم داد میشوند، و این‌ها دشمنان مردم افغانستان بوده، که از خون این جمعیت تغذیه شده و از لحاظ پولی و امکانات چاق می شوند. در درون افغانستان تعداد انگشت شمار اشخاصی هستند، که از اقتصاد جرمی و مواد مخدر صاحب پول و سرمایه شده اند، که این ها جامعه افغانستان را به بربادی سوق می دهند».
در افغانستان هر روز شمار معتادان به مواد مخدر و مشروبات الکلی به دلیل جنگ های داخلی، مشکلات اقتصادی و بیکاری روند رو به رشد دارد.
