سیبستیان روبلین (Sebastien Roblin) در نشریه «The National Intereset» امریکا می نویسد، طیاره Su-35 از برکت قابلیت فوق العاده مانور خود در نبرد هوایی ثانی ندارد. باوجود این، برخوردهای آینده در هوا با استفاده از جدیدترین راکت های (R-77، «میتیورها»، AIM-120)، که ممکن، در ساحات وسیع مستقر خواهند شد و حتی در نبرد نزدیک راکت های مانند AIM-9x و R-74 استفاده خواهند شد که نشانه گیری مستقیم بر هدف را مطالبه نمی کنند. باوجود این، سرعت Su-35 (و آن به سرعت راکت شلیک شده مساعدت مینماید) در مجموع با بار بلند مجاز بدان معنی است که طیاره در نبرد بدون تماس نظری با هدف خود را خوب تبارز خواهد داد. در عین حال، قابلیت مانور و وسایل مبارزه رادیوالکترونی به طیاره Su-35 در ر هایی از ضربه راکت دشمن کمک مینمایند.
طیاره Su-35 با ویژه گی قابلیت مانور فوق العاده خود، عملاً از نمونه های مشابه غربی، مانند F-15، در آنچه که به وسایل الکترونیک و تسلیحات مربوط میگردد، پیش گردیده است. طیاره Su-35 احتمالاً برای F-15، «یوروفایتر» و «رافال» مرگبار ثابت گردیده و توانایی آن جهت همسری با طیارات شکاری نسل پنجم، مانند F-22 و F-35، سوال برانگیز نمی باشد.
طیاره Su-35 — انکشاف بعدی پلتفورم Su-27 می باشد که در مرحله نهایی جنگ سرد به مثابه رقیب F-15 طراحی شده بود.
در سال 1989 طیاره Su-27 تماشاه چیان را در نمایشگاه پاریس، با نمایش «قطی» پوگاچیف — مانور که در آن طیاره شکاری قسمت پیشروی خود را به شدت به بالا تا انحراف به عقب به اندازه 120 درجه بالا میکند، ولی جهت قبلی پرواز را حفظ مینماید، حیرت زده ساخت.
طیاره Su-27 تا به حال در نبرد مستقیم با طیارات غربی روبرو نشده، ولی در جنگ ایتوپیا با ایرتری، با سقوط دادن 4 طیاره میگ-29 دشمن بدون هیچگونه تلفات خود را بسیار خوب تبارز داد. این طیاره شکاری برای حملات زمینی نیز بکار گرفته میشود.
تاریخ طراحی طیاره Su-35 بسیار پیچیده است. نوع عصری شده طیاره Su-27 با پره های در قسمت پیشروی بدنه که بنام Su-35 مسمی شده، بار اول در سال 1989 بوجود آمد. این طیاره بسیار پیشرفته در تمام خانواده طیارات Su-27 می باشد. مجموعاً 15 طیاره تولید شده بود. طیاره دو نفری Su-30 یک طیاره دیگر عصری شده Su-27 می باشد که بصورت مسلسل تولید شده و به یک عده کشورها صادر شده است. تولید این طیاره در شهر کمسومولسک در کرانه دریای آمور در سال 2003 آغاز شد که موسسه عمده تولیدکننده طیارات سوخوی شمرده میشود.
نام درست مودل کنونی، بدون پره ها — Su-35S می باشد. این طیاره بسیار پیشرفته در تمام خانواده Su-27 می باشد. اولین نمونه آن در سال 2007 بوجود آمد و تولید مسلسل آن در سال 2009 آغاز شد. این طیاره با انجن AL-41F1S که توسط اتحادیه علمی — تولیدی «ساتورن» طراحی شده، تجهیز گردیده است. فقط یک طیاره F-22 میتواند در مورد همسری با آن مباهات نماید.
طیاره Su-35 در نبرد دور برد میتواند از راکت خود توجییه شونده راداری K-77M استفاده نماید که برد اعلام شده آن 190 کیلومتر می باشد. در نبرد هوایی فاصله های کوتاه راکت R-74 با اداره ماورای سرخ با هدف گیری مستقیم شلیک شده میتواند: از برکت دوربین اوپتیکی که در کلاه آهنی نصب شده، پیلوت میتواند بر دشمن در دامنه تا 60 درجه ضربه وارد سازد. برد رکت R-74 40 کیلومتر می باشد که همچنان رژیم انحراف کشش دارا می باشد.
به عقیده نیروی هوایی امریکا، طیارات نامرئی دشمن میتوانند در فاصله تا 160 کیلومتر کشف گردند و بر آنها ضربات کامل راکتی وارد گردد که دشمن نمی تواند به آن پاسخ دهد. طرفداران طیاره شکاری روسیه میگویند که Su-35 میتواند بر رادارهای زمینی از نوار باریک و همچنان سیستم جستجو و نظارات داخلی ماورای سرخ و رادار با جالی آنتنی پسیف اتکا نماید.
روشن است که هر دو طرف مشوق های قابل ملاحظه اقتصادی و سیاسی جهت پافشاری بر حقانیت شان دارند. اگرچه شایستگی های تخنیکی هر دو مکتب شایان آنند، تا آنها را بصورت دقیق بررسی کرد، ولی مساله بصورت نهایی، اصلاً، فقط در جریان آزمایشات جنگی حل شده میتواند. برعلاوه این، بر نتیجه نبرد عوامل دیگر، مانند تسلیحات کمکی، پروفیل پرواز و سطح آمادگی پیلوتان، نیز تائثیر مینمایند.
ممکن، Su-35 راستی هم بهترین طیاره شکاری نبرد نزدیک طی تمام عصر ریاکتیفی باشد، ولی آیا مشخصات آن و پایگاه وسیع تسلیحات آن برای تامین برتری در هوا در عصر تخنالوژی های کمتر محسوس کفایت میکند یا خیر — این هنوز سوال باقی مانده است.
