چین مانند گذشته سعی میکند جنگ تجارتی که امریکایان راه اندازی کرده، متوقف سازد، ولی کاسه صبر پیکن لبریز شده است. آیا این دول کدام اتحادیه را تشکیل خواهند داد یا خیر — در این باره در مطلب منتشره خبرگزاری «ریا نووستی» توجه فرمائید.
وقتیکه انگیلا میرکیل و ولادیمیر پوتین در برلین «خط لوله جریان شمالی — 2» را مورد بحث قرار میدادند، امریکایان دست زیر الاشه نه نشسته بودند. طوریکه روزنامه «وال ستریت ژورنال» خبر داده، قصر سفید در همین وقت تحریمات علیه شرکای اروپایی خط لوله گاز را مورد توافق قرار میداد. برعلاوه کمپنی های که در احداث خط لوله گاز شرکت دارند، واشنگتن در مورد مجازات بانک های که این پروژه را تمویل میکنند، نیز فیصله نموده است.
به نظر میرسید که انگیلا میرکیل صدراعظم آلمان در مذاکرات با رئیس جمهور روسیه، این را احساس میکرد و خاطرنشان ساخت که «خط لوله جریان شمالی — 2» — مساله مدتها قبل فیصله شده است و نباید در آن سیاست جستجو کرد. پوتین با او موافقه نمود. موضعگیری مشترک در مورد لوله گاز به اولین سنگ پرتاب شده روسیه — جرمنی به حویلی امریکایان مبدل گشت.
سنگ دوم بعد از آن پرتاب شد، وقتیکه پوتین و میرکیل «نگرانی مشترک» در باره جنگ تجارتی که امریکا راه اندازی کرده، ابراز داشتند. دو هفته قبل از آن انقره آسیب دید و محصول بلند بر صادرات المونیم و فولاد ترکیه ارزش لیرا را سقوط داد. و رجب طیب اردوغان راجع به چرخش جیواستراتیژیک ترکیه از امریکا بسوی شرکای نو اعلام داشت.
رهبران روسیه و جرمنی در مذاکرات همچنان برخلاف خروج یک جانبه امریکا از معامله با ایران در باره پروگرام هستوی اظهار نظر کردند.
موضعگیری متحد مسکو و برلین در باره یک سلسله مسایل در غرب باعث موج جروبحث ها گردید. برخی ژورنالیستان و کارشناسان اروپایی راجع به محور در حال تشکل جیوپولیتیکی سخن گفتند. نظریات پیشکش شدند که به آن ترکیه، ایران و چین خواهند پیوست. همه این کشورها را مناسبات برهم خورده با امریکا باهم متحد می سازد.
«در مورد مقاومت نسبت به غیرقابل پیشبینی بودن ترامپ — مواضع مسکو و برلین باهم مطابقت کردند. ولی اجندای منافع مشترک و متقابل وسیعتر است»، — این مطلب را اندری دیویاتکوف همکار ارشد علمی انستیتوت اقتصاد اکادمی علوم روسیه به خبرگزاری «ریا نووستی» توضیح کرد، و افزود که نشان دادن وحدت سیاسی — دیپلوماتیک هنوز دلیل صحبت راجع به تشکل محور نمی باشد.
کارشناس، با تائید اینکه اشتراک منافع روسیه و جرمنی نسبت به اجندای ضد امریکایی وسیعتر می باشد، به ترانزیت گاز روسیه از طریق خاک اوکراین اشاره نمود که اتحادیه اروپایی بر حفظ آن تاکید می ورزد.
به گفته او، به اطریش — نزدیک ترین شریک روسیه در اروپا — نیز این مفید است: ترانزیت اوکراین امکان ذخیره کردن همه ساله گاز در هاب باومگارتین در اطریش تا 30 میلیارد مترمکعب ماده سوخت فراهم می سازد. دیویاتکوف فکر میکند که همین موضوع در محراق توجه پوتین و سیبستیان کورتز صدراعظم اطریش هنگام مذاکرات که بعد از عروسی وزیر خارجه اطریش صورت گرفتند، قرار داشت.
بعد از آزادسازی بخش اعظم خاک سوریه از جنگجویان داعش (سازمان ممنوع در روسیه — تبصره مدیریت مسوول) مساله بازگشت آوارگان مطرح گردید و اما قبل از همه باید شبکه اقتصادی کشور که در نتیجه جنگ ویران شده، بازسازی شود.
پوتین قبلاً در ماه جولای جامعه جهانی را به کمک های بشری به سوریه که میتواند بار پناهجویان را بر اروپا کاهش دهد، دعوت نموده بود.
دیویاتکوف میگوید، با حل منازعه در سوریه مساله کلیدی سیاسی داخلی برای میرکیل — مساله پناهجویان — مربوط می باشد. جرمنی و روسیه علاقمندی دارند، تا در سوریه انتخابات برگزار شوند، شرایط لازم اجتماعی — اقتصادی برای یازگشت پناهندگان تامین شوند».
تهران از دیالوگ روسیه — جرمنی در باره بازسازی سوریه حمایت نمود. ایران شناس یولیه سویشینیکووا این موضوع را بر بنیاد علاقمندی جمهوری اسلامی به حضور خود در جمهوری عربی سوریه در مرحله بازسازی بعد از جنگ توضیح میکند. کارشناس به خبرگزاری «ریا نووستی» توضیح نمود:« ایران در این کشور نیرو و وجوه زیادی صرف کرده است. اما دخالت عمیق تهران در منازعه سوریه باعث بازداری کمک های اروپایی میگردد».
ترکیه نیز اجندای مذاکرات روسیه — جرمنی را تائید کرد. تیمور اخمیتوف کارشناس شورای روسیه در باره امور بین المللی که در انقره به سر می برد، به خبرگزاری «ریا نووستی» گفت:« ترکیه از اعمال تحریمات علیه روسیه و ایران امتناع ورزید: بخش عمده نفت و گاز در بازار ترکیه از همین کشورها وارد میشود و تحریمات امنیت انرژیتیک آن را تهدید میکند».
ولادیمر اواتکوف مدیر مرکز تحقیقات شرق شناسی یاداوری نمود که روسیه و ترکیه را در عرصه انرژی همچنان خط لوله گاز «جریان شعله آبی» و ستیشن در حال اعمار برق اتمی «آق قیوق» باهم متحد می سازند. کارشناس تدقیق نمود:«انقره سیاست مستقل تر از واشنگتن پیش می برد و مسکو از این احساس راحت میکند. همیشه درک شریک ساده تر است که در عقب آن دول دیگر ایستاده نباشند».
اما متخصصین که خبرگزاری «ریا نووستی» نظر آنها را پرسیده شک دارند که ترکیه بطور کامل از غرب به متحدین دیگر رو آورد. انقره، در اصل، جستجوی توازن در مناسبات با امریکا به حساب نزدیک شدن با اروپا، روسیه و چین ادامه خواهد داد. اواتکوف میگوید:« امریکا در اقتصاد جهانی مسلط است. این کار انقره را به فراموش کردن رنجش های سابقه مجبور می سازد».
چین نیز نسبت به تشکل محور ضد امریکایی دلچسپی مربوط به وضع از خود تبارز میدهد. به عقیده الکساندر گابویف آمر برنامه های «روسیه در منطقه آسیا-بحرالکاهل» مرکز کارنیگی مسکو میگوید، حتی اگر فرض کرد که از دوستی بر ضد امریکا کدام چیزی حاصل خواهد شد — اجندای کشورهای شامل شده در این اتحادیه چه خواهد بود. او میگوید:« در عمل همه سعی میکنند مناسبات با واشنگتن را احیا کنند. سوال فقط در این است که چه وقت و با کدام شرایط».
