نشریه: سیاه چاله کشتی های طیاره بردار امریکایی

© AFP 2023 / HO/US Navy/PH3 David E. Carterنشریه: سیاه چاله کشتی های طیاره بردار امریکایی
نشریه: سیاه چاله کشتی های طیاره بردار امریکایی - اسپوتنیک افغانستان
عضو شوید
در تاریخ 27 سپتمبر انستیتوت نظامی-بحری امریکا مقاله مفصل کارشناس سیم لاگرون (Sam LaGrone) راجع به وضعیت جاری امور کشتی های طیاره بردار منتشر ساخت. به مقاله عنوان «بحران کشتی های طیاره بردار امریکایی» (یا «سیاه چاله کشتی های طیاره بردار امریکایی») داده نشده، اگرچه هردو عنوان به بسیار خوبی به آن سازگاری داشت.

در واقع، در مقاله راجع به عین چیز، فقط به شکل پیچیده تر گفته میشود:« استقرار کشتی های طیاره بردار امریکایی طی 25 سال به حد اصغری رسیده، در حالیکه بحریه به خاطر احیای امکانات خود مبارزه میکند».

ما به چند نقطه در این وضع، عمدتاً، طی سال 2018 (هیمن سال در این پروسه به سال کلیدی مبدل میگردد)، با درنظرداشت میتودولوژی و حجم بحریه طیاره بردار اشاره میکنیم.

در مقاله خبر داده شده که شاخص شرکت کشتی های طیاره بردار امریکا در عملیات بحری (یعنی بدون در نظرداشت سفرهای تمریناتی و آزمایشی) طی 9 ماه سال روان 15% تشکیل داده که حد اصغری از سال 1992 بدینسو محسوب میشود. جالب اینکه، این گفته با گراف مجازبودن بحریه طیاره بردار از سال 1965 که ما به مثابه نقطه اولی برگزیده ایم، ضدیت دارد: در سال 1992 صحبت راجع به 16% بحریه مطرح بود، در حالیکه سال 1954 به حد اصغری دیگر با 18% مبدل گشته بود. شاخص های دیگر سالانه معمولاً از 20%، با حد اعظمی 42% در سال 1973، تجاوز میکنند. به این ترتیب، 15% در سال 2018 — پائینترین شاخص برای بحریه امریکایی است که در حال حاضر 10 کشتی طیاره بردار (برخلاف 15 کشتی در سال 1992) دارد.

در مقاله گفته شده:« بحریه امریکایی در عملیات از سال 2013 از 22% تا 25% کشتی های طیاره بردار بکار گرفته است. این شاخص کاهش بطور اوسط به اندازه 28% به مقایسه بخش دیگر "جنگ عیه تروریزم" (از سال 2001) نشان میدهد. در سال 2018 این رقم به 15% شرکت کشتی های طیاره بردار بحریه امریکایی در عملیات رسیده است».

© AP Photo / Hassan Ammar فرستاده امریکا جهت عقد صلح در افغانستان دعوت بعمل آورده
 فرستاده امریکا جهت عقد صلح در افغانستان دعوت بعمل آورده - اسپوتنیک افغانستان
فرستاده امریکا جهت عقد صلح در افغانستان دعوت بعمل آورده

برای اولین بار (از ماه مارچ) در خلیج فارس بیش از این یک کشتی طیاره بردار امریکایی هم وجود ندارد. حضور بحریه امریکایی در شرق نزدیک هم فوق العاده ضعیف است، در حالیکه از ماه سپتمبر به این طرف در آنجا نیروهای بحری ایران و روسیه (بطور جداگانه) تمرینات انجام دادند.

بالاخره، باید عدم موجودیت عملی یک ماهه کشتی های طیاره بردار امریکایی در عملیات ها یاداوری کرد. این وضع برای اولین بار بعد از جنگ جهانی دوم یا حتی ، ممکن، از سال های 1930 و از زمان به بهره برداری سپردن این کشتی ها بوجود آمده است.

علت اساسی چنین حادشدن شدید اوضاع با قابل دسترسی بودن کشتی های طیاره بردار و بحریه در سال 2018 عمدتاً با تمدید عظیم دوره های خدمات تخنیکی، ترمیم و عصری سازی مربوط می باشد. این توسط کهنه شدن پنج کارخانه کشتی سازی مربوط است که توانایی پذیرش کشتی های طیاره بردار اتمی و انجام خدمات دایمی آنها دارند.

بوب وورک Bob Work معاون وزارت دفاع امریکا میگوید: وزیر میتیس در این باره بسیار جدی است. او میخواهد بر معینیت بزرگ قابلیت پیشبینی عملیاتی و استقرار دست یابد و کشتی «ترومن» باید به مثال ایدیال آن مبدل گردد».

مشکل کشتی های طیاره بردار در اینست که با آنها نمی توان، مانند طیاره جنگی F-35 برخورد کرد، یعنی نشان داد که آنها کار میکنند. وقتیکه آنها در نورفولک یا سان دییگو قرار داشته باشند، آنها در خلیج فارس یا سواحل چین وجود ندارند…

© AP Photo / Mass Communication Specialist 3rd Class J. M. Tolbertنشریه: سیاه چاله کشتی های طیاره بردار امریکایی
نشریه: سیاه چاله کشتی های طیاره بردار امریکایی - اسپوتنیک افغانستان
نشریه: سیاه چاله کشتی های طیاره بردار امریکایی

کدام تبعه روسیه در این باره به طعنه گفته میتوانست:« امیدوارم که یکی-دوتای آنها شرکت در عملیات را ادامه دهند، تا ما نشان داده بتوانیم که راکت های مافوق سرعت صوت ما چگونه آنها را برای همیش از کار انداخته میتوانند». ولی آیا کسی تصور کرده میتواند که قوماندانی نیروهای بحری امریکا روزی به این نتیجه خواهد رسید که «کشتی های غول پیکر بحری» آنها دیگر کهنه شده و به بار مبدل گشته که آنها را به کف بحر میکشاند؟ هر کدام سیاه چاله خود دارد.

 

نوار خبری
0
برای شرکت در گفتگو
ورود به سیستمیا ثبت نام کنید
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала