درد سر های شهرت برای «مسی کوچک» افغانستان

© Sputnik / Tariq Azimمرتضی، مشهور به مسی کوچک افغانستان
مرتضی، مشهور به مسی کوچک افغانستان - اسپوتنیک افغانستان
عضو شوید
شهرت و دیدار با ستارۀ فوتبال دنیا، برای مرتضی کودک پنج‌سالۀ اهل افغانستان مشکلاتی را به بار آورده است.

همه چیز به دو سال قبل بر می‌گردد، به زمانی که یک کودک در یکی از روستا‌های دور افتادۀ افغانستان با خریطه پلاستیکی لباس لیونل ‌مسی، ستارۀ ارجنتاینی فوتبال را بر تن کرد و شهرت جهانی یافت.

رسانه‌های خارجی او را کودک «کردی» معرفی کردند. اما دیری نگذشت که هویت و کشور او مستند سازی شد. این کودک پنج ساله، مرتضی احمدی بود و در ولسوالی جاغوری ولایت غزنی افغانستان زندگی می‌کرد.

عاشق مسی و فوتبال او بود. این عشق او را وا داشت تا از خریطه پلاستیکی که شبیه لباس تیم ملی ارژانتین بود، پیراهن فوق ستاره تیم ملی ارژانتین را تهیه کند و در میان سنگ و زمین ناهموار فوتبال بازی کند.

خبرگزاری‌های ورزشی جهان از مرتضی گفتند و به او لقب «مسی کوچک» را دادند. رفته رفته شهرت مرتضی بیشتر شد و بلاخره به گوش مسی رسید.

دارنده پنج توپ طلا و فوق ستاره تیم ملی ارژانتین، مرتضی را  در قطر فراخواند و لباس امضا شده‌اش را برایش تحفه داد.

حالا مرتضی هفت ساله است و روز‌هایی خوبی را سپری نمی‌کند. او و خانواده‌اش مجبور به ترک محل زندگی شان در جنوب جاغوری شده اند و طالبان آنان را تهدید کرده‌اند که اگر مرتضی را دستگیر کنند، او را خواهند کشت.

ترس از طالبان به حدی بوده است که مرتضی حتا لباس‌های امضا شده و تحفه مسی را با خود نیاروده است و به گفته‌ی کاکایش، هفته‌ها بعد این لباس‌ها را به طور پنهانی از جاغوری به کابل آورده‌اند.

در کنار هزارها خانواده بیجا شده در جنگ غزنی، مرتضی نیز با خانواده‌اش مجبور به ترک محل زندگی شان شده اند و حالا در کابل زندگی می‌کنند.

اما این پایان کار نیست؛ شفیقه، مادر مسی کوچک می‌گوید، مشهور شدن مسی دردسرهای تازه برای آنها به بار آورده ‌است.

© Sputnik / Tariq Azimمرتضی، مشهور به مسی کوچک افغانستان
مرتضی، مشهور به مسی کوچک افغانستان - اسپوتنیک افغانستان
مرتضی، مشهور به مسی کوچک افغانستان

در کنار طالبان، شب‌ها افراد ناشناس در محل زندگی شان در جاغوری می‌آمدند و آنان را تهدید می‌کردند که پولی را که مسی برای مرتضی داده‌است، برای آنان بدهند.

شفیقه می‌گوید:

«در جاغوری وضعیت ما خوب نبود. روزی که مرتضی جهانی شد، ما جایی نشست و برخاست کرده نمی توانستیم. مرتضی و دیگر کودکانم مکتب رفته نمی توانستند. شب‌ها مردان ناشناس اطراف خانه ما می‌آمدند و ما از ترس بیرون رفته نمی‌توانستیم. طالب ها که به جاغوری حمله کردند، خطر بیشتر متوجه ما شد».

مرتضی حالا از خانه بیرون نمی‌شود و حتا مکتب هم نمی‌رود. او از اولین دیدار خود با مسی می‌گوید:

«مسی را دوست دارم. او برایم گفت، مثل من فوتبال بازی کن».

شفیقه، مادر مسی کوچک در حالی که از وضعیت بد زندگی شان شاکی است می‌گوید، امیدوار است روزی مسی مرتضی و خانواده‌اش را پیش خود بخواهد تا آنان زندگی آرام خود را دوباره دریابند.

نوار خبری
0
برای شرکت در گفتگو
ورود به سیستمیا ثبت نام کنید
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала