عین چیز راجع به کافی و مراکز شرینی فروشی کراچی میتوان گفت، جای که اطفال حتماً به زبان انگلیسی ، اگرچه با سرعت متفاوت، صحبت میکنند. عین وضع در عرصه کمپنی های وجود دارد که در آسمان خراش های شهر قرار دارند و جای که به منجران و آمران طبق عین قانون شفاهی تقریباً صحبت کردن به زبان اردو ممنوع است.
مولف در ادامه می نویسد، در پاکستان که 72 سال قبل از سلطه انگلیس استقلال کسب کرد، چه رخ میدهد؟ چرا ما اکثراً زبان باداران سابق استعمارچی خود استفاده میکنیم، باوجود اینکه آنها کشور ما را سال ها قبل ترک کرده اند؟ این تمایل زبان های ملی و مذهبی ما را به حاشیه میراند و اساس خلاقیت ما را تضعیف میکند.
هنگام صحبت با دوستان، ما بصورت ناخودآگاه از اردو به انگلیسی و برعکس، با پیدا نکردن کلمات لازم در یکی از زبان ها، گذار مینمائیم. اجازه دهید اعتراف نمایم: من نیز اکثراً به عین مرض گرفتار میشوم. من به خاطر می آورم که چگونه بسیاری سال های قبل ما را در مکتب مبلغین شخصیت روحانی پارتریک هر بار، وقتیکه ما با همصنفان خود به زبان اردو صحبت میکردیم، 25 پیسه جریمه میکرد.
پریزوز، وقتیکه من میخواستم در کوچه نان بخرم، از من پسربچه ده ساله خواهش کرد که برای او کتاب اطفال بخرم. در این هیچ چیزی غیرمعمولی وجود نداشت. اگرچه یک نقطه غیرمعمولی موجود بود. پسربچه از من به زبان خوب انگلیسی خواهش نمود، اگرچه روشن بود که او از خانواده کارگر است و گمان نمی رفت که او در مکتب خصوصی درس میخواند.
بدون شک، همه میدانند که زبان انگلیسی — این زبان قشر حاکم است. در بین اطفال والدین متمول معاشرت به زبان اردو — این تقریباً توهین است. اطفال اکثر اوقات میدانند که به زبان اردو باید به مزدوران هدایات داد و به زبان انگلیسی باید با دوستان و خویشاوندان معاشرت نمود.
والدین فقیرتر نیز این اشاره را می پذیرند و بودجه محقر شان را برای آن قربانی میکنند، تا اطفال شان به مکتب با آموزش زبان انگلیسی بروند. اما تعداد کم موسسات آموزشی زبان درست انگلیسی را می آموزند، ولی فیس آموزشی را به عین اندازه میگیرند که بسیاری والدین توان پرداخت آن را ندارند.
اما اگر بخت با تو یاری کرد و تو صحبت کردن خوب به زبان انگلیسی را فرارگرفتی، پس در برابر تو دروازه های زیادی گشوده میشوند. عقل و استعداد در صورت که تو به زبان انگلیسی روان صحبت کرده میتوانی، آنقدر ضروری نیست. استعداد مهم نیست، بلکه روابط و ارتباطات بزرگ از همه مهمترند. در این صورت تو نسبت به مردم اردو زبان شخص موفق معلوم میشوی.
اگر این مردم سورت دوم به تو به زبان انگلیسی خطاب کنند، تو اصلاً به آنها به زبان اردو پاسخ خواهی داد و آنها را بجای شان می شانی. جامعه ما را چنین تکبر لسانی، مانند جامعه انگلیسی، تقسیم میکند.
مولف می افزاید، اگرچه دانش خوب زبان انگلیسی برتری آشکار میدهد، در مسایل تدریس و استفاده از آن مغالطه و دورویی بزرگ موجود است. سیاستمداران و شخصیت های اجتماعی ما با طرق مختلف، ظاهراً، به زبان اردو ارجهیت میدهند و گویا به گسترش آن مساعدت میکنند. ولی حدس بزنید که اطفال آنها در کدام مکاتب درس میخوانند؟ خوب معلوم است که حتی شخصیت های بلندپایه مذهبی هم اطفال خود را به امریکا جهت کسب تحصیلات عالی روان میکنند و آن شعارهای ضدامریکایی را فراموش میکنند که آنها بطور آتشین سر میدهند.
اما در این دوران برنامه ریزی شده حیاتی مقامات ممتاز ضایعه بزرگ وجود دارد. واقعیت امر اینست که ما بسیاری اطفال بااستعداد را که آن برتری های ندارند که مقامات ممتاز به مثابه لازمی تلقی میکنند، از چانس شان محروم می سازیم. این اطفال در حاشیه زندگی، خارج از مسیر زندگی، قرار میگیرند که پیروان زبان انگلیسی بر آن پیش میروند.
به این ترتیب، ما نه تنها زنان و اقلیت ها را از مقامات مهم محروم می سازیم. ما ریزرف استعدادها را کاهش میدهیم و تمام توجه را بر زبان انگلیسی متمرکز می سازیم. و این چنان وضع را بوجود می آورد که تعداد بسیار زیادی اطفال مکتب را تمام میکنند که نه زبان انگلسی و نه هم زبان اردو را بطور لازم نمی دانند. از همینرو ما ناگزیر بخش مهم میراث فرهنگی خود را از دست میدهیم.
