او در ادامه در نشریه The Nation (امریکا) می نویسد، که او نمی داند که چنین دفاع سایبری «حمله کننده» چیست؟ و چرا مطبوعات مترقی چپگرای لیبرال در امریکا که ضد جنگ بودند، به چنین آرامش به عملکرد در غیاب رئیس جمهور نگاه میکردند که میتوانست به جنگ منجر گردد؟
آیا این مفکوره خوب است که روسیه را در تاریکی فرو برد؟
بعضاً مقالات افشاکننده که باعث نگرانی زیاد میگردند، تقریباً غیرمحسوس باقی می مانند، حتی اگر آنها را در صفحه اول خود «نیویارک تایمز» منتشر میکند. عین کار با مطلب دیوید سانگر (David E. Sanger) و نیکول پیرلورت (Nicole Perlroth) تحت عنوان سترینجلاو «امریکا ماین های عددی را جابجا میکند و تهدید را برای شبکه برق روسیه ایجاد میکند» که در تاریخ 16 جون در نشریه مطبوع از چاپ برآمد («دوکتور سترینجلاو» — کمیدی ضد جنگ ستئنلی کوبریک سال 1964 است که در آن چهره بنام ستینلاو ممثل عشق نسبت به جنگ با بلندگوهای نازی می باشد — تبصره مدیریت مسوول). در این مقاله دو الهام وجود دارد.
الهام شماره یک سانگر و پیرلوت از این قرار است:«ایالات متحده سرعت و مقیاس حملات عددی بر سیستم انرژی برق روسیه را افزایش میدهد… طرفداران استراتژی هرچه بیشتر تجاوزکارانه اعلام داشتند که زمان این اقدامات مدتها قبل فرارسیده است… چنین فعالیت ها تشدید جدی جنگ سرد عددی روزانه بین واشنگتن و مسکو در قبال دارد». این استراتژی امریکایی حداقل از سال 2012 تحقق می یابد، اما حالا آن «خصوصیت هرچه بیشتر تهاجمی کسب میکند… امریکا در سیستم روسیه کودهای مخرب مضر نفوذ میدهد و این کار را با عمق و تجاوزگری بی سابقه انجام میدهد». آمر قوماندانی سایبری امریکا مشخصات حمله بر سیستم انرژی روسیه تشریح میکند و اعلام میدارد که این حمله بر همه، بشمول آبرسانی، خدمات طبی، تراسپورت و کنترول بر سلاح هستوی تائثیر خواهد کرد. برعلاوه این او راجع به «ضرورت دفاع تهاجمی» صحبت میکند، به خاطر که «آنها از ما نمی ترسند».
سانگر و پیرلوت را به هیچ وجه خطر چنین «دفاع تهاجمی»، و دقیقتر، حمله بر شبکه دومین ابرقدرت هستوی نگران نمی سازند. آنها حتی این سوال را مطرح می سازند:«آیا امریکا خواهد توانست روسیه را در تاریکی فروبرد؟ و در اخیر، تا خواننده را آرام کرده باشند، آنها با خوشی از حقوق دان امریکایی و مامور سابق اوباما که صلاحیت او در مورد این مساله معلوم نیست، نقل قول مینمایند:«ممکن، ما به شکستن استخوان های خود در جریان ضدضربه مجبور شویم… بعضاً بهتر است بینی را تا خون شکستاند، تا بعداً مرمی را بر سر دریافت نکرد». «استخوان های شکسته»، «بینی شکسته» و «مرمی» — این، واضحاً، استعاره است که به عواقب بالقوه جنگ هستوی اشاره میکنند.
الهام دوم را ما در وسط مقاله «نیویارک تایمز» می بینیم:«(رئیس جمهور) ترامپ در مورد جزئیات عملکرد در باره نفوذ دادن کدهای برنامه ای که میتوان برای نظارت و حمله در داخل شبکه روسیه استفاده کرد، آگاهی نداشت، به خاطریکه او میتوانست هدایت خود را لغو نماید یا این مساله را با شخصیت های رسمی خارجی در میان بگذارد. در تاریخ 4 می ترامپ یکبار دیگر در تویتر راجع به تلاش قبلی خود در باره «مناسبات خوب/عالی خود با روسیه» خبر داد و پوتین در این ماه شکایت کرد که مناسبات بدتر شده میروند، ولی اظهار امیدواری نمود که او با ترامپ خواهند توانست کشورهای خود را از آن «بازی های که استخبارات در آنها بازی میکنند» خارج سازند.
تشنج زدایی با روسیه همیشه کار ناسپاس بود که با مقاومت شدید مواجه میگردید و بحرانات در قبال داشت. اما این آشکارا به نفع امریکا و جهان می باشد. هیچکدام رئیس جمهور امریکا نمی تواند سیاست تشنج زدایی را، بدون حمایت قابل ملاحظه داخلی از جانب هردو حزب، تحقق بخشد. برای ترامپ چنین حمایت آشکارا کفایت نمی کند. کدام فاجعه باید — در اوکراین، در اطراف بالتیک، در سوریه یا کدام جای دیگر در سیستم شبکه برق روسیه رخ دهد — تا این کار دموکراتان امریکایی و غیره را تا بنیاد تکان دهند و آنها را از جنون به خاطر ترامپ، به ویژه در عرصه امنیت ملی امریکا معالجه نمایند؟ در عین حال، «بولتن دانشمندان عرصه اتمی» اخیراً یکبار دیگر عقربه های ساعت روز قیامت را تغییر داد که حالا دو دقیقه کم نیم شب را نشان میدهند.
