به گزارش اسپوتنیک، این سیگنال ناشی از سیگنال رادیویئ به مدت یک میلی ثانیه است. این سیگنال در جریان سی سال بررسی میگردد. اما تا هنوز روشن نیست که از کجا فرستاده می شود.
در سال 2007، دیوید نوارویچ، دانشجوی دانشگاه ویرجینیای غربی (ایالات متحده امریکا)، اطلاعاتی را از تلسکوپ رادیویی مشاهیر پارک در سال های گذشته مورد بررسی قرار داد. او به دنبال یک نوع خاص از ستاره های نوترونی در ابرهای ماژلان بود که بسیار سریع می چرخید و نیروی قدرتمند تابش الکترومقناطیسی را پرتاب می کرد. چون سریع روشن و خاموش میشوند، به همین علت آنها را پالسر می نامند.
در گزراشات آمده است که این سیگنال ها به یک نیروی غیرمعمول قدرتمند و کوتاه می ماند که فقط پنج میلی ثانیه طول می کشد. علاوه بر این، تفاوت بین سیگنال های فرکانس کم و زیاد بسیار بزرگ میباشد، مشخصه از اشیاء خارج از زاویه امواج رادیویی الکترون ها را در فضا آزاد می کنند. بنابراین امواج فرکانس بالا سریعتر به زمین می رسند. طول موج رادیویی به زمین، بیشتر قابل توجه است، تفاوت بین سیگنال های فرکانس کم و زیاد است.
امکان تکرار سیگنال رادیویی و همچنین تشخیص منبع آن وجود ندارد. تنها تأیید شده است که آن در ناحیه کنار ابرهای ماژلانی قرار دارد. سیگنال دوم آن بسیار ضعیف بود، پنج سال بعد نیز بر اساس اطلاعات بایگانی، چنین سیگنال توسط رصدخانه پارک ها نیز کشف شد.
اگر چه انفجارهای رادیویی سریع در سالهای 2007 و 2012 در پروتئین ها متفاوت بود، اما دانشمندان عجله نکردند تا طبیعت کیهانی را به آنها نسبت دهند. تنها زمانی که سیگنال های مشابهی در گزارشات تلسکوپ های دیگر مشاهده شد، روشن گردید که علم در آستانه کشف سیگنال غیر معمولی است.
در حال حاضر حدود 30 بار انفجار رادیویی سریع (FRB) ثبت شده است. ارزیابی گردیده است که چندین هزار جرقه هر روز در فضا اتفاق می افتد. تاکنون امکان شناسایی آنها با هیچ یک از اشیاء آستروفیزیکی شناخته شده مانند پالسار، سیاهچاله یا هسته فعال کهکشان وجود ندارد.
بلاخره دانشمندان توانستند منبع سیگنال را پیدا کنند. برای انجام این کار، تداخل سنجی رادیویی VLA و دیگر تلسکوپ ها را غرض جستجو با هم پیوستند و به قسمت هایی مختلف هدایت کردند. در نتیجه یک کهکشان کوتوله در فاصله سه میلیارد سال را پیدا نمودند.
اخیرا تیم بین المللی دانشمندان اطلاعاتی را درباره منبع پالس FBR 180924 منتشر کرده است. در آن آمده است که کهکشان DES J214425.25-405400.81 در فاصله چهار میلیارد سال نوری قرار دارد. این نشان می دهد که اشیاء با طبیعت متفاوتی می توانند انفجار سریع رادیویی را ایجاد کنند.
با توجه به مدل اول، FBRs ستاره های نوترونی جوان با سرعت فوق العاده ای می چرخند و انرژی چرخش به یک پالس رادیویی تبدیل می شود. در اصل، اینها تپالارهای رادیویی هستند.
تا کنون، آنها FBR های کمتری برای حل رمز و راز خود پیدا کرده اند. دانشمندان باید صبر کنند تا یک رادیو Interferometer SKA بزرگ در استرالیا و آفریقای جنوبی ساخته شود که قادر به شناسایی ده ها رویدادهای آسمانی در هر روز باشد.
