تهدید شهاب تخیل علمی نیست

© Photo / Pixabay تهدید شهاب تخیل علمی نیست




تهدید شهاب تخیل علمی نیست


 - اسپوتنیک افغانستان
عضو شوید
حتی اگر ما بتوانیم شهاب کوچک، ولی خطرناک را کشف نمائیم که بسوی زمین در حرکت باشد، حالا ما هیچگونه امکانات متوقف ساختن آن را نداریم.

گوردون دیلاو (Gordon L. Dillow) در The Wall Street Journal (امریکا) می نویسد، در ماه می گروپ دانشمندان از سراسر جهان در اطراف شهر واشنگتن گردهم آمدند، تا جهت یافتن پاسخ به این سوال نگران کننده تلاش نمایند که با شهاب که بسوی زمین در پرواز باشد، چه باید کرد.

ستاره شناسان رصدخانه کوهستانی در هاوایی شهاب با قطر تقریباً 254 متر به فاصله 56 میلیون کیلومتر از زمین کشف کردند و آن را بنام 2019 PDC مسمی نمودند. نظر به مقیاس شهاب ها، این آنقدر بزرگ نیست و به هیچ وجه به توته ده کیلومتری صخره فضایی شباهت نداشت که طبق روایات، دینوزاورها را 65 میلیون سال قبل نابود ساخت. باوجود این شهاب با سرعت تقریباً 50 هزار کیلومتر در ساعت پرواز مینمود و اگر حالا با زمین تصادم میکرد، پس ضربه انرژی، معادل انفجار 500 میگاتن تروتیل را آزاد میکرد که 10 برابر از هر بمب هستوی کدام وقت ساخته شده قوی تر خواهد بود.

اصابت شهاب سنگ برزگ به مهتاب - اسپوتنیک افغانستان
اصابت شهاب سنگ برزگ به مهتاب + ویدیو و عکس
دانشمندان لابراتوار حرکت ریاکتیوی ناسا محاسبه نموده که این سنگ عظیم بسوی دینویر در پرواز می باشد. اگر مسیر حرکت شهاب تغییر داده نشود، پس ناگزیر باید دو میلیون نفر تخلیه کرد و شهر تخریب خواهد شد.

این همه بسیار وحشتناک بود، اما، خوشبختانه، این در واقعیت رخ نه داد: دانشمندان در سناریوی فاجعه بار، اما علماً اساسمند تصادم فرضی شهاب با زمین هنگام ششمین کنفرانس در باره دفاع سیاروی شرکت داشتند که از طرف اکادمی بین المللی ستاره شناسی در کالج-پارک در ایالت میریلیند برگزار شده بود.

این بار آسمان بر زمین سقوط نکرد، اما سوالات که به علت برگزاری این «تمرینات» مبدل گشتند، همچنان حاد مهم باقی مانده اند. بسیاری دانشمندان میگویند که موئثرترین شیوه – این ارسال دستگاه هستوی بدون سرنشین فضایی به شهاب است که میتواند آن را منفجر سازد و یا مسیر حرکت آن را تغییر دهد.

از همینرو بعد از جروبحث های داغ، دانشمندان که در میریلیند گردهم آمده بودند، در مورد استعمال دستگاه های بدون سرنشین، غیرهستوی حرکی برضد شهاب های خطرناک فیصله نمودند که میتوانند بر آن «ضربه حرکی» وارد سازند. در ماهیت امر، این تکنالوژی گلوله توپ می باشد: شما دستگاه را توسط مواد سخت پر میکنید و بعداً بسوی آن طوری پرواز میکنید که دستگاه در شهاب داخل شود – نه برای آن که او را تخریب کند، بلکه برای ان که سرعت آن را تا اندازه کاهش دهد. به این ترتیب، تا زمانیکه شهاب به نقطه فرضی ملاقات با زمین میرسد، سیاره ما در مدار خود پیش میرود و شهاب در پهلوی آن عبور خواهد کرد و هیچگونه صدمه به آن نمی رساند.

در سال 2021 ناسا قصد دارد ماموریت تمریناتی را آغاز کند که در جریان آن آژانس سعی خواهد کرد به وسیله ضربات جنبشی مدار شهاب دوگانه غیرخطرناک دیدیموس را تغییر دهد. در نتیجه آزمایشات زیادی ضروری خواهند بود، تا حداقل نتائیج محقر در مورد حفاظت سیاره دستیاب گردند.

طی 5،4 میلیارد سال موجودیت خود زمین میلیون ها بار هدف ضربات شهاب ها قرار گرفته و این کار ناگزیر بازهم – بعد از دو صد سال یا در روز دوشنبه آینده نزدیک - رخ خواهد داد. از همینرو سوال این نیست که آیا بشریت کدام وقت با پرابلم تهدید شهاب مواجه خواهد شد یا نه، بلکه سوال اینست که این کار چه وقت رخ خواهد داد.

نوار خبری
0
برای شرکت در گفتگو
ورود به سیستمیا ثبت نام کنید
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала