دالر را بیش از این نمی توان اسعار بدون بدیل جهانی خواند: بانک های مرکزی، بشمول بانک های مرکزی چین و روسیه، حجم زیادی طلا خریداری میکنند و قیمت آن را هرچه بشتر بالا می برند.
دانیئیل ایکرت (Daniel Eckert) در نشریه Die Welt (جرمنی) می نویسد، در قرن XXI نیرومندترین دول جهان همیشه ارزش های مشترک ندارند. صحبت نه تنها راجع به ایدیالهای بشری، مانند دموکراسی، حقوق بشر و سلطه قانون که توسط یک عده دول رد میشود، بلکه راجع به مادیات مطرح می باشد. حکومات کشورهای مختلف به مشکل میتوانند با همدیگر راجع به درک مشترک آن که چگونه میتوان اندوخته های دست داشته شان را حفظ کنند، به توافق برسند.
سال 2019 تعویض مودل به بار آورد که برای بازارهای مالی جهان عواقب جدی در قبال خواهد داشت. دالر را بیش از این نمی توان اسعار بدون بدیل جهانی و وسیله نهایی برای حفظ ارزش ها خواند، بجای آن بانک های مرکزی در سراسر جهان بر کهنترین اسعار – طلا – اتکا میکنند که ارزش آن را هیچکس مورد تردید قرار نمی دهد.
این فلز نجیبه برای حکومات کشورهای مختلف یک نوع وسیله «ضددالر» و تضمین در برابر بحرانات در نهایت امر مبدل گشته است. فقط در نیمه اول سال روان بانک های مرکزی کشورهای مختلف مقدار 374 تن فلز زرد خریداری کرده که به مقایسه سال پار 57% افزایش نشان میدهد و این رقم اعظمی از لحظه است، وقتیکه تنظیم کنندگان یکبار دیگر به خریداری طلا – بجای آن که آن را، مانند مدت زمان، به بازار عرضه کنند، رو آوردند.
قبل از بحران جهانی سال 2009 اکثریت بانک های مرکزی و وزارت های مالیه به طلا توجه نمی کردند، اما حالا وضع 180 درجه تغییر کرده است. بهای طلا در حال حاضر از رقم 1500 دالر در بدل یک اونس (3،31 گرام) تجاوز کرده و این تقریباً با 1340 یورو برابر می باشد.
ستیف لیند (Steve Land) منجر Franklin Equity Group عقیده دارد که «منازعه بین امریکا و ایران که علیه آن تحریمات سختی وضع شده و متوقف شدن مذاکرات تجارتی بین امریکا و چین به طلا تعجیل اضافی بخشیده است».
روس نورمن (Ross Norman)، رئیس کمپنی Sharps Pixley لندن که به خریداری فلزات نجیبه اختصاص یافته و در گروپ کمپنی های المانی Degussa شامل می باشد، گفت:« در انگلستان تقاضا به طلا حالا فوق العاده بلند است». به گفته او، خریداری طلای واقعی سه برابر افزایش یافته است.
«بازگشت» بحران اسعاری علل سیاسی دارد
لیند در ادامه گفت، سرمایه گذاران انگلیسی نه تنها در باره پرابلم های ممکن، مربوط به «بریکزیت»، بلکه در باره دورنماهای مغشوش ماکرواقتصادی نگران می باشند. بسیاری نشانه های قبلی نشان میدهند که زوال نزدیک است. و این واقعیت که طلا حالا در جزایر انگلیس، نسبت به هروقت دیگر گرانتر است، سرمایه گذاران را نمی ترساند.
تولید سالانه طلا در جهان بسیار ناچیز – در حدود 4700 تن – می باشد. بانک مرکزی چین در سال روان 74 تن طلا خریداری کرده است.
روسیه 94 تن طلا خریداری کرده است. در روسیه فقط 19% ، در هند 7% و در چین 3% ذخایر بین المللی به طلا حفظ گردیده اند. پولند بزرگترین خریدار فلز زرد در نیمه اول سال روان بود. باید گفت که جرمنی مقدار از ذخایر طلای خود را فروخته است.
طبق معلومات شورای جهانی طلا، ازبکستان بیشترین مقدار طلا در سال روان فروخته است. ولی در حال که بانک فدرالی جرمنی طلا می فروشد، سرمایه گذاران خصوصی هرچه بیشتر به «تب طلا» مبتلا شده اند: حجم فوندهای اندکسی که به طلا وابسته اند و سرمایه گذاران در نوبه اول به آنها نگاه میکنند، چندی قبل به حد اعظمی شش ساله خود رسیده اند.
