سبستیان روبلین (Sebastien Roblin) در مطلب منتشره در نشریه The National Interest (امریکا) می نویسد، همه ماشیندار ثقیل افسانوی امریکایی براونینگ M2 را می شناسند که حتی صد سال بعد از اختراع در نیروها استعمال میشود. ولی اتحاد شوروی ماشیندار خودی 12،7 ملی متری ساخت که گسترش وسیع یافت و شهرت زیادی در تاریخ جهانی از ویتنام و افغانستان تا سومالی و سوریه کسب کرده است.
بسیاری معتقدند که از گلوله های بزرگتر در ماشیندارهای ثقیل برای افزایش قدرت تخریبی در برابر پرسونل استفاده می شود. واقعاً هم، کارطوس 12.7 ملی متری می تواند صدمات وحشتناکی ایجاد کند. ولی سلاح های با بور کوچکتر، مثلاً 7.62 ملی متری، نیز برای مبارزه با پرسونل بسیار مناسب اند و وزن کم و اندازه کوچکتر کارطوس می توانند ظرفیت جاغور را افزایش دهد.
ماشیندارهای با بور بزرگ برای مقابله با وسایل نقلیه، از جمله وسایط زرهی سبک، وسایل نقلیه کشف و به ویژه طیارات استفاده میشوند. گلوله های سنگین تر می توانند به طور موثر به انجن صدمه وارد کنند و زره های با ضخامت بیشتری را سوراخ کنند. موثریت برد آنها بیشتر است و میتوانند انداخت را با دقت بلند انجام دهند.
اتحاد شوروی جهت طراحی نمودن معادل M2 در اواخر سال های 1920 تصمیم گرفت. در اوایل سال های 1930، اسلحه ساز واسیلی دگتیارف مجموعه محدود از ماشیندارهای بزرگ 12.7 ملی متری به نام DK ساخت که بر اساس اصل خروج گاز کار می کرد. مهمات از جاغور دایروی حاوی 30 کارطوس به محفظه انداخت داده میشود و میزان عملی آتش ماشیندار پایین بود. گیورگی شپاگین (مخترع آینده ماشیندار افسانه ای PPSh) ماشیندار دگتیارف را تکمیل نمود. تولید مسلسل آن در اواخر سال های 1930 آغاز شد و بنام «ماشیندار ثقیل دگتیارف – شپاگین در سال 1938» مسمی شد.
تیرانداز از "Dushka" توسط انداخت جفت با سرعت 500 تا 600 مرمی در یک دقیقه شلیک کرده میتواند و برد موثر شلیک 2400 متر است.
اتحاد جماهیر شوروی ماشیندار ثقیل «داشکا» را بالای تانک های T-54 و T-62 نصب کرد. این ماشیندارهای قدرتمند بالای برج های تانک ها به سمبول قدرت نظامی شوروی تبدیل شدند.
ماشیندارهای ثقیل DShK و KPV که بالای پیکپ ها نصب شده اند، هنوز هم توسط همه طرفین در جنگ های داخلی در سوریه و لیبیا و همچنین در جنگ چریکی در عراق مورد استفاده قرار می گیرند. آنها حتی در منازعه در شرق اوکراین نیز بوجود آمده اند.
طیارات عصری غربی عمدتاً از سلاح های هدایت شونده با دقت بالا استفاده می کنند که به آنها اجازه می دهد در ارتفاع زیادی در ساحه مصوون از انداخت ماشیندارهای ثقیل پرواز نمایند. ولی پیلوتان هلیکوپترهای امریکایی و نیروهای زمینی هنوز هم باید تهدیدی ناشی از داشکا ها در افغانستان، سوریه و عراق را مدنظر بگیرند.
باوجود شباهت ویژگی های DShK و M2 ، از داشکا ها در وضع دیگر استفاده می شد و از همینرو تا به امروز تأثیر کاملاً متفاوتی بر حوادث نظامی بجا میگذارند.