در مطلب منتشره در نشریه Ouest-France (فرانسه) گفته شده، رئیس جمهور ماکرون در مورد مبدل ساختن دیالوگ با روسیه به یکی از اهداف سیاست خارجی خود فیصله نموده است. دیپلومات فرانسوی میگوید، من متعلق به کسانی هستم که با او موافق هستند. منازعات به اصطلاح منجمدشده برای کسانی که قربانی هستند، چنین نیستند و جهان اروپا شکننده تر از آن است که میتوان تصور کرد: کنترول بر تسلیحات که جنگ سرد را تنظیم می کرد و برای امنیت اروپا دارای اهمیت حیاتی باقی مانده، تقریباً دیگر وجود ندارد. اما این مساله از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چون انکشاف تکنالوژی ها مرز بین فعالیت های تاکتیکی و استراتژیک و همچنین بین تسلیحات معمولی و هسته ای از بین می برد. اروپا که با عدم موجودیت واقعی ایالات متحده مواجه گردیده، نمی تواند غیرفعال باقی بماند و باید کاری کند، تا صدای آن شنیده شود. برای چی؟
من تازه از سوچی بازگشتم، جایی که جلسه سالانه کلوپ والدی برگزار شد که رئیس جمهور پوتین در آن شرکت می کند. امسال موضوع این نشست "بیداری آسیا و نظم جدید جهانی " بود. مطابقاً شرکت کنندگان روسی بطور خاص به چرخش بسوی مشرق اشاره میکردند که امانوئل مکرون امیدوار است وریانت اروپایی را در مقابل آن قرار دهد. این وریانت به روسیه اجازه می داد که "شریک کوچک چین" نباشد که ماکرون در ماه سپتمبر درباره آن، هنگام سخنرانی در برابر سفیران فرانسه، صحبت کرد. روس ها تفهیم می کنند که کشورشان آسیا را با اروپا مبادله نخواهد کرد. روسیه می خواهد واگون روسی را به قطار سریع السیر اقتصاد آسیا وصل کند: چه کسی میتواند تعجب کند؟ آن هم در صورت که روسیه از نظر نظامی می تواند امکانات ارزشمندی را در عرصه هشدار قبلی، یعنی دفاع ضدراکتی به چین پیشنهاد کند.
بد نمی بود که مرزهای دیالوگ با روسیه را درک کنیم. نادیده گرفتن آنها به معنای ریسک مضاعف است: آماده شدن به دلیل جاه طلبی های بیش از حد برای گذشت های زیاد و نفاق در بین اروپایی ها به جای اتحاد آنها. اروپا روسیه را، نسبت به مجذوب ساختن، بیشتر تحریک میکند. مسکو همچنان به فکر رویای گفتگو با واشنگتن است که چهره ابرقدرت را به آن باز می گرداند، در حالی که اتحادیه اروپا، ظاهراً، نمی تواند خواست خود در باره مقابله با سیاست های امریکا در قبال ایران را به واقعیت عملی مبدل سازد.
گفتگوی عملگرایانه ضروری است
با وجود این، گفتگوی عمل گرایانه اروپایی ها با روسیه امری ضروری است. "معماری جدید امنیتی" اروپا که ماکرون خواستار آنست، هنوز غیر واقعی است، اما مسایل که در باره آنها پیشرفت امکان پذیر است، به حد کافی وجود دارد. اینها اقدامات بشردوستانه برای بهبود زندگی جمعیت دنبس و اقدامات تحکیم باور در عرصه امنیت کمپیوتری و مدل جدید کنترول بر تسلیحات است ...
علاقمندی روسیه در مورد کاهش تنش در اروپا شایسته آنست، تا آن را آزمایش کرد.
