رومینا باچییا ،(Romina Boccia) مدیر مرکز حمایت از بودجه فدرالی بنام گرویر هرمان (Grover M. Hermann Center for the Federal Budget) در مطلب منتشره در نشریه The National Interest (امریکا) می نویسد، اکنون به سرعت به امروز بر میگردیم. دفتر بودجه کانگرس ایالات متحده – ارگان مطمئن کنترول کننده مالی واشنگتن - انتظار دارد که حکومت فدرال امسال به رقم هزار میلیارد دالر خواهد رسید. هیچ چیز خوبی در این مورد وجود ندارد.
در حقیقت، وضعیت خطرناک است. قروض ملی 23 تریلیون دالر در حال حاضر از اندازه اقتصاد امریکا تجاوز نموده است. کسری بودجه امسال فقط بنزین بیشتری را بر آتش سوزی مالی می پاشد که اکنون شعله ور است.
در واقع اوضاع بسیار بدتر از آن است که اکثر مردم فکر می کنند. در این مبلغ 23 تریلیون دالر، تعهدات قابل توجه و تأمین شده حکومت امریکا برای برنامه هایی مانند بیمه های اجتماعی و مواظبت های طبی (Medicare) در نظر گرفته نشده است. شکاف به اصطلاح مالی که نشان دهنده تفاوت بین درآمد پیش بینی شده و مخارج در یک مرحله طولانی زمانی است، نسل های آینده را با بار مالی 10 برابر بیشتر از بار قروض امروزی تهدید می کند.
همه اینها در شرایطی اتفاق می افتد كه امریكا یكی از طولانی ترین دوره های رشد اقتصادی در تاریخ كشور را تجربه می كند، در حالی كه بیكاری در پایین ترین سطح در سال های اخیر قرار دارد، دستمزدها در حال افزایش است (خصوصاً برای افرادی كه درآمد كم دارند) و اقتصاد همچنان به رشد خود، با وجود وزش باد شدید بر روی، ادامه می دهد.
مشکل دقیقاً در همین امر نهفته است. هرگز در تاریخ خود هیچ کشوری در دوره ای از صلح نسبی و شگوفایی اقتصادی چنین سطح بالایی کسر بودجه و قروض را تجربه نکرده است.
در دهه 1960 اقتصاددان میلون فریدمن (Milton Friedman)، با تمسخر اظهار داشت: "امروز همه ما كینزی ها هستیم." ولی، حتی جان مینارد کینز امروز از هزینه های کمیاب پشتیبانی نمی کند. كینز معتقد بود كه دولت ها باید در طول رشد سریع درآمد اضافی را جمع كنند، تا با موفقیت بتوانند با دوران های كاهش فعالیت های تجاری مقابله كنند. آنها نباید مخارج حکومت را در هر دوران کاری افزایش دهند. زیرا در غیر این صورت فروپاشی مالی به وجود خواهد آمد.
دفتر بودجه کانگرس ایالات متحده تمایل دارد، تا توجه را بر یکی دیگر از شاخص های قروض فعلی - قروض دولت – متمرکز سازد. در این حالت، ما منحصراً در مورد وام گرفتن در بازار اعتبار صحبت می کنیم، اما این تعهدات داخلی را شامل نمی شود - مانند پرداخت های بیمه اجتماعی، به سابقه داران جنگ و غیره.
اگر این ارقام را هرگونه تعبیر و تفسیر کرد، همه در مورد یک چیز صحبت می کنند. وضعیت مالی در ایالات متحده بسیار بی ثبات است و نشان دهنده نزدیک شدن بحران مالی است.
تا سال 2050، قروض اخذ شده در بازار به 180% محصول ناخالص ملی خواهد رسید. این بسیار بیشتر از آنچه است که در گذشته در تاریخ ایالات متحده وجود داشت، اما افزایش قروض در اینجا متوقف نمی شود. یونان با رسیدن قروض خود به همان سطح 180% با بحران قروض روبرو شد. این سوال پیش می آید - چه کسی به ایالات متحده کمک مالی خواهد کرد؟
در مقاله گروهی از نویسندگان به رهبری لئونارد برمن Leonard E. Berman) که در سال 2010 در مجله ملی مالیات (National Tax Journal) منتشر شده، تأکید می کند که بازار جهانی اوراق بهادار حکومتی می تواند، در ماهیت خود برای برنده ایجاد شده باشد، کسی که همه چیز را بدست می آورد. در نتیجه ممکن است، حباب با عواقب غیر منتظره و جدی برای نرخ بهره تشکیل شود.
"یکی از وریانت ها برای رفتار حباب در حال تشکل می تواند رخ دهد، وقتی که مطمئن ترین سرمایه گذاری (در حال حاضر اوراق بهادار خزانه داری ایالات متحده) می تواند یک دوران تقریبا نامحدود از سرمایه ارزان را فراهم کند. با حق بیمه خطر قابل توجهی نوسانات موجود در بازار جهانی حتی اگر باعث شود اوراق بهادار خزانه داری ایالات متحده از اعتبار کمتری برخوردار شود، حق بیمه ریسک را حتی بیشتر می کند. این می تواند باعث کاهش شدید درآمد حاصل از اوراق بهادار امریکایی گردد".
واشنگتن با آتش بازی می کند.
