کالیب لارسون (Caleb Larson) در مقاله منتشره در نشریه The National Interest (امریکا) می نویسد، 30 تانک T-34 در دیپوی راه آهن ولادیوواستوک در انتظار انتقال متوقف شد. در حال که دود غلیط آنها در سرما به هوا بلند میشد، به آرامی در یک قطار صف کشیدند و با غرش شروع به حرکت به سوی پلتفورم های زنگ زده راه آهن کردند. کارگران راه آهن آنها را با سیم و زنجیر ضخیم محکم بسته کردند و ماشین ها برای سفر در ریل آماده شدند.
این 30 ماشین جنگی، همه با وضع خوب و با سرعت کامل، به جبهه شرقی نرفتند، بلکه به مسکو رفتند، تا به آثار نمایشی موزیم، اثر سینمایی یا در صف در میدان سرخ قدیمی در رژه همه ساله پیروزی که در 9 می به افتخار پایان جنگ جهانی دوم و پیروزی روسیه بر آلمان نازی برگزار می شود، شرکت نمایند.
به تازگی ، T-34 چیزی شبیه رنسانس را تجربه می کند. در سال 2019 ، فیلمی به زبان روسی "T-34" ساخته شد که در تاریخ سینمای روسیه نظر به تعداد تماشاه چیان مقام دوم را بدست آورد. اما چرا این تانک هنوز چنین شهرت افسانوی دارد؟
قابلیت تحرک
یکی از موفقیت های T-34 به دلیل قابلیت تحرک زیاد آن است. در مقایسه با سایر تانک های آن زمان، T-34 شاسی بسیار مناسبی با فنر استوانه یی داشت که بر اساس طرح مخترع امریکایی J. Walter Christie ساخته شده است. این ساختار توانایی بهتر را هنگام حرکت در بی راهه تامین میکرد.
T-34 همچنین زنجیر های نسبتاً وسیع داشت که باعث کاهش فشار بر زمین می شد و به آنها امکان می داد وزن تانک را به خوبی حفظ کنند که بسیار کم بود. این بسیار مهم بود، زیرا T-34 در خاک نرم و گل که در بخشهای وسیعی از جبهه شرقی وجود داشت، به ویژه در فصل بهار، هنگام که برف ذوب می شود و زمین به لای و لوش تبدیل می شود، بند نمی ماند.
در جریان درگیری های مرزی با جاپانیان در اواخر دهه 1930، آشکار شد که موتورهای بنزینی برای تانک کاملاً نامناسب بودند. شلیک مرمی از سلاح های تانک و ضد تانک، که معمولاً تانک را ناتوان نمی کند، یک موتور بنزینی را به آتش می کشید یا منفجر می کرد که این یک مشکل جدی بود.
طراحان T-34 به انتخاب موتور دیزلی نسبتاً قدرتمند 12 سیلندر تصمیم گرفتند که احتمال آتش سوزی آن کمتر است و به همین دلیل برای خدمه امن تر بودند. قدرت متوسط 500 قوه اسب برای وزن این تانک کافی بود و او با اطمینان می توانست در اراضی بی راهه روسیه حرکت کند.
دفاع زرهی
زره جلوی T-34 در زاویه 60 درجه قرار داده شده است که بسیار زیاد است. این زاویه به تانک اجازه می داد، تا به شکل بهتر مرمی های دشمن را دفع کند. یک برتری دیگر این بود که زره های مایل نازک نسبت به زره ضخیم غیر مایل، تانک را بهتر محافظت کرد.
صفحه زرهی با ضخامت 45-47 میلی متر اجازه کاهش وزن و صرفه جویی فولاد را فراهم میکرد، چون این ماده در زمان جنگ بسیار مهم بود.
تعداد عظیم
موفقیت T-34 نیز به این دلیل است که این تانک بع تعداد زیادی تولید می شد و پروسه تولید آن ساده و سریع بود. اما خسارت اغلب رخ می داد، و T-34 بیشتر از تانک های متفقین یا آلمان از بین می رفت. راهپیمایی 200 کیلومتری می تواند به خرابی تانک منجر شود، زیرا دندانه های چرخ ها زنجیر تانک بسیار شکننده بودند.
تاثیر بزرگ
T-34 تاثیر زیادی در ساخت تانک در سراسر جهان و به ویژه در طراحی تانک روسی پس از جنگ جهانی دوم داشت. بسیاری از تانک های بعدی روسیه بر اساس مدل T-34 ایجاد شده اند، زیرا طراحان بسیاری از عناصر آن، از جمله زنجیر های گسترده، زره های مایل (مخصوصاً در جلو) و شکل آن را کپی کرده اند.
احتمالاً T-34 از نظر تعداد تولید در دوم جهان مقام دوم احراز نموده است (در اردوهای برخی کشورها هنوز در خدمت قرار دارد و به طور فعال مورد استفاده قرار می گیرد). اما در بین چنین تانک ها تلفات بیشتری نسبت به سایرین وجود داشت. ولی باوجود این نمی توان تأثیر T-34 را در طراحی تانک های پس از جنگ بیش از حد ارزیابی کرد.
