یونس هیلمان در مقاله منتشره در نشریه Svenska Dagbladet (سویدن) می نویسد، اکنون چیزهای زیادی درباره اینکه چین و کوریای جنوبی چگونه به کرونا ویروس شکست دادند، گفته میشوند. تاکنون توجه کمتر به اوضاع در هند که متأسفانه، خطر تبدیل شدن به کشوری را دارد که در آن پاندیمی در نهایت جان بیشترین تعداد مردم را خواهد گرفت، مبذول میگردد.
اکنون نزدیک به دو هفته است که 1.3 میلیارد هندی در انزوا سخت زندگی می کنند، به این معنی که آنها حق ندارند، خانه های خود را ترک کنند. بعد از مدتها انتظار، حکومت هند ناگهان تصمیم گرفت، استراتژی خود را به طور چشمگیری تغییر دهد. صدراعظم نارندرا مودی سخنرانی تلویزیونی ایراد کرد و اعلام نمود که بعد از سه ساعت همه چیز به مدت 21 روز در کشور بسته می شود.
هراس و هرج و مرج آغاز شد. مردم شروع به خرید مواد غذایی و مایحتاج اساسی به مقادیر زیادی کردند. کارگران مهاجر از شهرهای بزرگ با عجله به زادگاه خود - اغلب پای پیاده - رفتند.
هنگامی که پولیس دو موتر را که معمولاً مواد غذایی را حمل می کردند، بازرسی کرد و در آنجا 300 کارگر را پیدا کرد که داخل موتر قرار داشتند و سعی می کردند به خانه های خود در ایالت دیگر بروند.
در هند بیشتر افراد کار می کنند و روزانه حقوق می گیرند. اگر کاری نباشد، آنها چیزی دریافت نمی کنند و هیچ امکان برای حمایت از خانواده ها ندارند. بسیاری از آنها در شرایط وخیم باورنکردنی زندگی می کنند: همه اعضای خانواده در یک اتاق می خوابند و کودکان مجبور هستند در خیابان بیرون از خانه بازی کنند. توانایی حفظ فاصله اجتماعی - امر است که فقط برای نخبگان قابل دسترسی است.
من از دوستی که در یک ناحیه فقیرنشین در جنوب مومبای زندگی می کند، پرسیدم که وضع در خانواده شان چگونه است. وی پاسخ داد كه همه باید در خانه بنشینند، اما در ساعات مشخص اجازه داشتند، برای غذا بیرون بروند. متأسفانه در اکثر فروشگاه ها اجناس تمام شده و خانواده وی پول کمتری دارد.
تاکنون، کمتر مورد تأیید covid-19 در هند نسبت به سویدن وجود دارد. اما تعداد افراد آلوده بدون تشخیص بسیار زیاد است و دسترسی به سیستم مراقبت های بهداشتی محدود است.
اپیدمیولوژیست ها ادعا می کنند که قرنطین 21 روزه بسیار اندک است. علاوه بر این، دشوار است که باور کنید که اعلام ممنوعیت آنی ترک کردن خانه بتواند اقدامی مؤثر باشد. این اقدام هندی های فقیرنشین را فقیرتر و ناامیدتر کرد.
مشکلاتی که نسبت این اقدام ایجاد شده به قدری گسترده است که مودی در سخنرانی بعدی احساس کرد که باید نسبت این اقدام از همه مردم عذرخواهی کند، اگرچه او همچنان معتقد بود که اقدامات اعلام شده برای پیروزی در "نبرد" با بیماری همه گیر کرونا ویروس ضروری است.
نحوه انکشاف اوضاع در سایر کشورها نشان می دهد که در هند این عفونت به تازگی گسترش یافته است. خطر بسیار زیاد است که به زودی میلیون ها بیمار مبتلا به بیماری جدی در کشور وجود خواهند داشت و به مراقبت های ویژه ای احتیاج دارند که هیچ منبع دیگری برای آنها وجود ندارد.
کرونا ویروس به اقتصاد جهانی ضربه سختی زد و از همه بدتر در کشورهای فقیر که مردم در شرایط سخت زندگی می کنند و سیستم مراقبت های بهداشتی ضعیف است.
رشد اقتصادی پانزده سال گذشته 300 میلیون هندی را از فقر نجات داده است. قطع این روند عواقب سیاسی خواهد داشت.
قرنطین 21 روز نزدیک به اتمام است. اقدامات بعدی حکومت این کشور نه تنها برای هند بلکه برای کل جهان بسیار مهم است.
