به گزارش اسپوتنیک، گروهی از محققان زمین شناسی در زیر نیوزیلند نشانه های از یک حباب غول پیکر ماگما به نام superplume" را کشف کردند که در گذشته منجر به بزرگترین فعالیت آتشفشانی روی زمین می شد.
نتایج این مطالعه در مجله علمی Science Advances منتشر شده است
جریان سنگ مذاب در عمق سه هزار کیلومتری از مرز بیرونی هسته زمین حدود 120 میلیون سال پیش بیرون آمده و به سرعت در قالب superplume _ (توده فرضی از سنگهای بسیار داغ موجود در گوشته زمین) به سطح سیاره زمین رسید.
این امر باعث ایجاد منطقه ای با تعداد زیادی آتشفشان‌ها شد. شبیه چنین مناطقی در هاوایی و ایسلند نیز مشاهده می شود. پس از آن، حرکت صفحات تکتونیکی زمین، فلات آتشفشانی را از بین برد و یکی از قطعات آن به سمت جنوب پراکنده شد که اکنون در قلب جزیره شمالی، بخشی از نیوزلند را تشکیل داده است.
پس ازتجزیه و تحلیل Mantle plume "سنگ های داغ" سرعت امواج لرزه ای ناشی زمین لرزه ها یا انفجارهای مصنوع ، کشف شد. معلوم شد که امواج هنگام عبور از فلات Hikurangi (شرق نیوزیلند) به طور قابل توجهی شتاب می گیرند و به نه کیلومتر در ثانیه می رسند. این تغییرات سرعت برای همه امواج که در جهت افقی پخش می شوند به همان اندازه زیاد است، اما در جهت عمودی این تغییرات بسیار کمتر است.
این تفاوت برای سنگهای فلات Manihiki در شمال جزایر ساموآ و فلات انتونگ جاوا در شمال جزایر سلیمان مشابه بود. معلوم شد که همه آنها قطعاتی از همان منطقه آتشفشانی هستند که بیش از دو هزار کیلومتر از آن فاصله دارند.
جزایر ساموآ و سلیمان اصولاً منشأ مرجانی یا آتشفشانی دارند. در میان آنها ، قله های آتشفشان های زیر آب یا پشته ها وجود دارد. اکنون فعالیت های آتشفشانی و زمین لرزه در جزایر مشاهده می شود.
