به گزارش اسپوتنیک، شوخی های لفظی، درگیری های بدون سؤ قصد، کمدی های سیاه و حتی بدشکستگی های بی اهمیت دلایلی دارند، اما نتیجه آن همیشه تقریباً یکسان است - می خندیم.
آیا انسان تنها موجود زنده روی زمین هستند که می توانند بخندند و چه کسی حس شوخ طبعی دارند؟ خلاصه اینکه، ما در اینجا بی نظیر نیستیم: حتی موشها می توانند بخندند. این سؤال بسیار پیچیده تر از آن است که به نظر می رسد، و مطمئناً برای خنداندن سریع آن نتیجه ای حاصل نمی شود.
هزارها سال، فیلسوفان و روانشناسان سعی ورزیدند تا دقیق طنز را تعریف کنند که انسان، حیوان نیست. آنها با گذشت سالها تئوریهای زیادی را ارائه کردند که محبوبترین آنها "تئوری ناسازگاری" بود. به عبارت دیگر، این تئوری می گوید، خنده وقتی اتفاق می افتد که، بین آنچه که یک فرد انتظار دارد و آنچه اتفاق می افتد، ایجاد می گردد. بر اساس این تعریف، اکثریت حیوانات حس شوخ طبعی ندارند، زیرا آنها مکانیزم های شناختی و اتصالات عصبی ندارند که به آنها امکان شناسایی چنین ناهماهنگی ها را بدهد.
در سالهای اخیر روانشناسان به این عقیده اند که شوخ طبعی و خنده ناشی از به اصطلاح خشونت بی ضرر است، که از یک طرف آسایش انسان، هویت یا ساختار باورهای هنجاری او را تهدید می کند و از طرف دیگر – چنین به نظر می رسد که همه چیز عادی است.
مطالعات سال 2009 در این عرصه نشان داد شامپانزه ها، بونوبوها، گوریل ها و اورانگوتان ها - وقتی که صدا می زنند یا می جنگند و در حین حال بازی یکدیگر را تعقیب می نمایند و صداهایی خنده دار را ایجاد می کنند. در یک بررسی پیگیرانه در سال 2015 ، دانشمندان دریافتند که شامپانزه ها دقیقاً مانند انسان ها می توانند لبخند بزنند. یعنی فقط مربوط به انقباضات عضلاتی نیست که در سگ یا گربه مشاهده می کنیم و آنها را به اشتباه تفسیر می کنیم ، بلکه یک لبخند آگاهانه است. همچنین جالب است، حیواناتی که بیشترین توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده اند، موشها هستند. آنها عاشق قلع و قمع هستند و قادر به خندیدن به روش خود هستند، یعنی آنها سیگنال های صوتی را با فرکانس 50 کیلوهرتز، در طول بازی ها و یا از همان قتقتک ها منتشر می کنند.
