سال‌هاست که کارزار نامم کجاست در پی مبارزه برای هویت زنان بوده است. تا اینکه چندی پیش کمیته قوانین کابینه حکومت افغانستان به ریاست سرور دانش، معاون دوم رئیس جمهور و رییس این کمیته، طرح تعدیل برخی از مواد قانون ثبت احوال نفوس از جمله درج نام مادر در تذکره تابعیت را تایید کرد.
در خبرنامه ای که از سوی دفتر مطبوعاتی معاونت دوم ریاست جمهوری به نشر رسیده، آمده است:
«به درخواست فعالان حقوق زن مبنی بر درج نام مادر در تذکره تابعیت، این طرح تعدیل تهیه شده است. اعضای کمیته قوانین ضمن ارائه دیدگاه‌های خود در مورد ضرورت طرح تعدیل یادشده آن را مورد تأیید نیز قرار دادند».
بحث درج نام مادر در تذکره تابعیت در سال های اخیر از سوی فعالان حقوق زن و برخی از اعضای پارلمان افغانستان مطرح شده بود. با آغاز روند توزیع تذکره های الکترونیکی این بحث جدی تر شد و فعالان حقوق زن کمپاینی را که چندسال پیش تحت عنوان #نامم_کجاست؟ راه اندازی شده بود، تازه کردند. دست اندرکاران این کمپاین از رهبری حکومت و اداره ملی احصائیه خواستند تا در قانون توزیع تذکره تابعیت تجدید نظر نمایند.
کمپاین #نامم_کجاست؟ با استقبال بی سابقه از سوی کاربران شبکه های اجتماعی در افغانستان مواجه شد. تا آنجایی که برخی از مردان با نوشتن نام مادران شان در رخنامه ی شان از این کمپاین حمایت کردند. ریاست جمهوری در پاسخ به این خواست اساسی زنان، تعدیل و اصلاحات در قانون ثبت احوال نفوس و درج نام مادر در تذکره را روی دست گرفته است. اما گفته می شود تا زمانی که این طرح نخست در کابینه و بعداً از سوی پارلمان افغانستان تصویب نشود، قابلیت اجرایی ندارد.
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان از اقدام کمیته قوانین مبنی بر درج نام مادر در تذکره تابعیت استقبال نموده و آن را «اقدامی نیکو برای احترام‌گزاری به جایگاه زنان» پنداشته است.
نیلوفر ایوبی یکی از سازمان دهندگان کمپاین #نامم_کجاست؟ با استقبال از اقدام کمیته قوانین به خبرگزاری اسپوتنیک می‌گوید:
«مهم ترین تاثیری که اجرایی شدن طرح درج نام مادر در تذکره تابعیت می گذارد، این است که تاجایی هویت زنان به عنوان انسان های مستقل جدای از وابستگی به پدر، شوهر و پسر احیا می گردد و در سوی دیگر تابوی بردن نام مادر در جامعه ی سنتی افغانستان می شکند».
تصویب طرح درج نام مادر در تذکره تابعیت از سوی پارلمان افغانستان که در آن نیروهای سنتی حضور پررنگ دارند، هرچند دشوار به نظر می رسد. اما اگر این طرح تصویب و اجرایی شود روزنه هرچند کوچک برای تغییر رسوم ناپسند اجتماعی در افغانستان گشوده خواهد شد.
