به گزارش اسپوتنیک، گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی افغانستان روز گذشته (14قوس) طی سخنانی در خطبه نماز جمعه در کابل اظهار داشت: طرفین جنگ بايد بپذيرند كه جز توافق بر سر تشکیل دولت جدید و مورد قبول تمام جناحها، هیچ راهکاری دیگری برای انتقال مسالمتآميز قدرت در افغانستان وجود ندارد.
وی افزود: "امروز كه نيروهاى خارجى در حال اخراج آخرين سربازانشان از افغانستان هستند، ترجيح مىدهيم كه بقيه مسائل از طريق تفاهم بينالافغانى حل و فصل شود. ما صلح مىخواهيم. ملت مظلوم ما از جنگ به ستوه آمده و درگیریهای مداوم شهروندان را با روزهاى دشواری روبرو كرده كه نظيرش را در تاريخ كشور خود سراغ نداريم. ناامنی، فقر، گرسنگى و بیکاری، وابستگى به خارج، حضور فعال شبكههاى خطرناک اطلاعاتی، تروريستى، قاتل و جنايتكار وابسته به كشورهايى كه اين جنگ خونين و طولانى را بر كشور ما تحميل كردند و پس از چهار دهه هنوز هم برای ادامه آن سرمايه گذارى میکند".
او در ادامه سخنانش تصریح کرد: "از آغاز مذاكرات ميان طالبان و آمريكا هم از امضای توافقنامه صلح ميان هر دو حمایت کرده و از آغاز مذاكرات ميان دولت كابل و طالبان نيز حمايت مى كنيم. از تمامى طرفهاى درگير میخواهیم که با انجام مذاكرات صادقانه راه حل فوری و كامل بحران، خاتمه دائمى جنگ و رسيدن به صلح پايدار و مطمئن را در پیش گیرند".
وی با بیان اینکه ادامه جنگ راه حل نيست بر لزوم راهحل صلحآمیز، معقول و اقدامات جدی براى پايان دادن به بحران در افغانستان تاکید کرد و اظهار داشت: "بايد مانع تكرار تجربه خونين پس از سرنگونى دولت "کمونیستی شویم كه تمامى نظام، ادارات دولتی و نظامى و نيروهاى امنيتى به گونه كامل متلاشى شدند. بايد شوراى عالى دولت به عنوان مقتدرترين مرجع تصميمگيرى و نماینده تمامى طرفهاى تأثير گذار تأسيس شود".
حکمتیار ضمن پیشنهاد توافق برای آتشبس، آغاز مذاكرات بينالافغانى میان تمامى جناحها برای تشکیل دولت جدید، آزادى زندانيان سياسى گفت: باید تمامى تحريمها و محدويتهاى مربوط به جنگ افغانستان؛ عليه مجاهدين و آنانی كه براى آزادى كشورشان جنگيدهاند و از نيروهاى اشغالگر و شوراى امنيت ملل متحد وضع شده است، لغو شوند. همچنین باید مذاكرات بينالافغانى بايد بدون وساطت و اشراف جهتهاى خارجى برگزار شود. اگر نیازی به وساطت جهت خارجى بىطرف بود، كشور ميزبان مىتواند اين كار را انجام دهد".
رهبر حزب اسلامی افغانستان همچنین گفت: "عدهاى براى جنگ دوم آماده میشوند و از طريق رسانهها اعلام مىكنند كه حمايت بيست میلیون شهروند افغانستان را با خود دارند. در حالى كه ممکن است توان كشاندن دو صد نفر براى تظاهرات در جادهها را نداشته باشند. تمامى افغانها نشست و معاهده بن را جنايت بزرگ تاريخى و آغاز فاجعه خونين بيست سال اخير كشور مىدانند. اما اينها از نشست بن با تمامى عواقب و نتایج بد و خونينش حمايت مىكنند و خواهان تكرار آن هستند. همه بدانند كه دوران بن جديد گذشته است".