ضعف اقتصادی و نبود امنیت مناسب برای شهروندان به حاشیه رساندن هنر کمک کرده است. در این میان هستند هنرمندان بی‌شماری که برای آشنایی مردم با هنر، اهمیت آن و حتمی بودن کوشیده اند.
خلق آثار هنری از سوی هنرمندان در افغانستان خلاف سایر کشورهای دیگر جنبه‌ای تبارز جنگ و نابرابری دارد.
هنرمندان با استفاده از فرصت، در تصویر کشیدن اندوه و پریشانی مردم کوشیده اند تا گوشه‌ای از ناراحتی‌های اجتماعی افراد متضرر را کم کنند.
در این میان یکی از این هنرمندان موسا خان است.
او که بیش از یک دهه است نقاشی می‌کند چهل اثر خود را زیر نام یک دهه نقاشی در افغانستان به نمایش گذاشت.
موسا، هدف از برگزاری این نمایشگاه را این گونه می‌خواند:
«با تمام دشواری‌هایی که مردم ما روبه‌رو اند هنوز هم امیدوار هستیم به زندگی خوب. خواستم نشان بدهم یک ملت با هنر زنده است».
آثار به نمایش گذاشته شده در این نمایشگاه تلفیقی از فرهنگ و آیین افغانستان و شماری هم ساخته و بافته‌ای ذهن انسان است که باهم آمیخته شده و روایت جنگ امید به صلح و نابرابری‌های اجتماعی را بازگو می کند.
با این‌که روز به روز نگرانی مردم از پیوستن طالبان به حکومت و ایجاد تشنج بیشتر می‌شود با آن هم مردم برای داشتن یک آینده‌ای خوب امیدوارم بوده و این امیدواری از نگرانی آنها کاسته است.
آن‌گونه که به نظر می‌رسد، تنها راه برای مردم و تحمل اوضاع بد در افغانستان امیدوار بودن به آینده‌ای نا معلوم است.
