به گزارش اسپوتنیک به نقل از طلوع نیوز، دلجم منان قاسمی، معاون اتحادیۀ قالین بافان کابل می‌افزاید: «مطابق به آمارهای که به‌دست آورده‌ایم، ماهانه تا 12 هزار متر مربع قالین افغانستان به خارج صادر می‌شد، اما این رقم پس از متوقف شدن کار دهلیز هوایی به 2 الی 3 هزار متر مربع در ماه رسیده‌است».
به‌گفتۀ مسؤولان اتحادیۀ قالین بافان کابل، صادرات قالین از راه دهلیزهای هوایی نیز کاهش یافته‌است.
آقای قاسمی در این رابطه افزود: «کاهش یافتن تقاضای قالین‌های افغانی در مارکیت بین‌المللی و همچنان مسدود بودن راه‌های صادراتی و دهلیز هوایی در مدت دو یا سه ماه گذشته، تأثیر منفی مستقیم روی کار قالین بافان گذاشت».
در همین حال، شماری از قالین بافان در ولایت کندز می‌گویند که رکود صنایع قالین و نبود بازار برای آن، سبب افزایش بیکاری در میان قالین بافان زن دراین ولایت شده است.
عبدالرحیم فتاح، مسؤول یک شرکت قالین بافی درآقچه کندز می‌گوید: «فعلاً نمی‌توانند کاری پیدا کنند، نمی‌توانند قالینی به‌دست بیاورند. به‌خاطری که فعلاً مولدین آنقدر تولید ندارند که به آنها قالین بدهند و مزد بدهند».
نجیبه، یکی از قالین بافان در کندز نیز می‌گوید: «حمایت خانواده را از مزد که از قالین به‌دست می‌آوریم، انجام می‌دهیم. اما این مزد خیلی کم است و مشکلات ما زیاد».
ساخت قالین، یکی از صنایع دستی مهم افغانستان است که در بازارهای جهانی نیز از شهرت خاصی برخوردار می‌باشد.
در کنار مشکلات ناشی از ویروس کرونا در کشور، صادرات قالین افغانستان از آدرس کشورهای دیگر و واردات بی‌رویۀ قالین و فرش خارجی به بازارها از دیگر چالش‌های جدی فرا راه صنعت قالین در کشور هستند.
وزارت صنعت و تجارت می‌گوید که به‌زودی بستۀ تشویقی برای قالین بافان کشور از سوی این وزارت، اعلام خواهند شد.
بر بنیاد اطلاعات و آمارها، پیش از سال‌های جنگ در حدود 20 درصد درآمدهای ملی کشور از صادرات قالین به‌دست می‌آمد و به‌همین علت است که قالین افغانستان اکنون هم در بازارهای جهانی از جایگاۀ ویژه‌یی برخوردار است.
