بربنیاد آمارهای این وزارت، در جریان ۱۸ ماه پسین نزدیک به یک میلیون و ۴۰۰هزار مهاجر افغان از ایران وارد افغانستان شده‌اند.
همزمان با این، آمارهای وزارت مهاجران و برگشت‌کننده‌گان نشان می‌دهند که در زمان مشابه، نزدیک به ۲۰هزار مهاجر افغان از پاکستان به کشور برگشته‌اند.
عبدالباسط انصاری، مسوول مطبوعات و سخنگوی وزارت مهاجرین می‌گوید:
«در ایران ۲٫۴ میلیون مهاجر و در پاکستان ۲٫۵ میلیون مهاجر داریم.
عمده‌ترین دلیل برگشت مهاجرین به افغانستان انتشار ویروس کرونا بوده است. اما در این میان یک‌جمع به دلیل احساس وطندوستی دوباره به افغانستان برگشته اند».
او در خصوص کمک به برگشت‌کننده‌ها می‌گوید:
«ما از طریق قرعه‌کشی و تشخیص مستحقین توانستیم زمینه توزیع زمین را برای شان آماده کنیم».
به اردوگاه مهاجرین در منطقهٔ «دیوان‌بیگی» شهر کابل می‌رویم. جایی که بیش از ۲۲۰ خانوادهٔ بیجا‌شده داخلی و برگشت‌کننده‌های کشور‌های ایران و پاکستان زندگی می‌کنند.
در حالی که افغانستان موج سوم ویروس کرونا را سپری می‌کند و مکاتب و دانشگاه‌ها تعطیل شده‌است، اما در این اردوگاه از ابتدایی‌ترین موارد بهداشتی خبری نیست. گویا هرچه ویروس کروناست بیرون از این اردوگاه است.
خانوادهٔ حیات خان را پیدا می‌کنیم. از پاکستان برگشته اند. از شرایط بد زندگی شاکی است و سر‌‌پناه می‌خواهد. می‌گوید، هیچ کمکی برای شان نشده است.
همسر حیات خان ظاهرا حتا در مورد کرونا هم نمی‌داند. خودش و همسرش موقع مصاحبه سرفه می‌کردند؛ اما می‌گوید، کرونا نیست.
عبدالمالک که نماینده اردوگاه مهاجرین است می‌گوید:
«مردم روز شان در ایران و پاکستان سپری نمی‌شه و دوباره به افغانستان بر می‌گردند.
این کشور ماست؛ اگر گرسنه باشیم یا تشنه باید در کشور خود زندگی کنیم».
در کابل بیش از پنجاه اردوگاه مهاجرین وجود دارد از بیجاشده‌های جنگ‌های داخلی تا برگشت‌کننده‌های بیرون از افغانستان آنجا زندگی می‌کنند.
اردوگاه‌هایی که سهولت‌های بسیار ابتدایی را ندارند و زندگی کردن در آنها سخت و طاقت‌فرسا است.
