افسانه زندگی همیشگی بشر از سوی دانشمندان رد شد

یک تیم بین المللی از دانشمندان این افسانه را که می توان جوانی و زندگی یک فرد را تقریباً به طور نامحدود با تغییر شیوه زندگی گسترش داد، رد کردند.

به گزارش اسپوتنیک، نتایج تحقیقات این دانشمندان در مجله Nature Communications به نشر رسید آمده است، در انسان و حیوانات مرتبط، میزان مرگ و میر در سنین بعدی دقیقاً توسط خواص بیولوژیکی ارگانیسم تعیین می شود.
طبق یافته‌های این دانشمندان، طول عمر انسان از اواسط قرن 19 تا حدود سه ماه در سال رشد کرده است. نیز افزوده اند که افزایش امید به زندگی بستگی به این دارد که نرخ مرگ و میر در سنین پایین کاهش یابد یا نه.

با این حال، ارتباط بین پیری و دیگر خصوصیات زندگی (مرگ و میر قبل از بلوغ، سن در اولین تولید مثل، میزان باروری)، در گونه های مختلف جانوری نشان می دهد که میزان پیری ثابت است و مرگ، به استثنای عوامل محیطی، تقریباً در همان اواخر سن رخ می دهد.
به گفته آنها، در بیشتر کشورهای پیشرفته، مرگ اغلب در سنین بالا اتفاق می افتد، در نتیجه اختلاف کمی در امید به زندگی و برابری زیاد در امید به زندگی وجود دارد.
برای آزمایش فرضیه میزان پیری ثابت، دانشمندان مجموعه بزرگی از داده های فانی را برای جمعیت‌های مختلف جمع آوری کرده اند، از جمله میمون‌های افریقایی (دو نوع) ، میمون‌های امریکای مرکزی (یک گونه)، میمون‌های انسان‌نما (یک گونه)، میمون‌های انسان‌نما (دو نوع) ولمورهای (ماداگاسکار).
محققان همچنین داده های تولد و مرگ را در 9 جمعیت مختلف انسانی در اروپا، کارائیب و اوکراین در قرن هفدهم تا بیستم و همچنین دو گروه از شکارچیان در سال 1900-2000 جمع آوری کردند.
در تمام موارد ، نویسندگان مشابه این تصویر کلی را شناسایی کردهاند: خطر مرگ در دوران کودکی، که به سرعت در بزرگسالی و نوجوانی کاهش پیدا میکند، تا رسیدن به بزرگسالی کاهش یافته است، و در سنین پیری پیوسته افزایش مییابد. علاوه بر این، تمام تفاوت های مشاهده شده در امید به زندگی و برابری امید به زندگی با تغییر در مرگ و میر نوجوانان توضیح داده شده است.