به گزارش اسپوتنیک، مجله علمی The BMJ می نویسد: تخریب عملکرد حرکتی در افراد بالای 65 سال می تواند نشانه مرگ قریب الوقوع باشد.
این پژوهش ها در پایان قرن بیستم آغاز شد. به عنوان مثال، بین سالهای 1985 تا 1988 ، دانشمندان فرانسوی و انگلیسی تأثیر عوامل اجتماعی، رفتاری و بیولوژیکی بر سلامت را در دراز مدت مورد مطالعه قرار دادند. شش هزار داوطلب 35 تا 55 ساله در آن شرکت کردند.
سپس، بین سالهای 2007 تا 2016 ، شرکت کنندگان سه بار عملکردهای حرکتی خود را ارزیابی کردند. در این نظرسنجی عواملی مانند سرعت راه رفتن، مدت زمان لازم برای بلند شدن از چوکی، قدرت گرفتن و مشکلات در زندگی روزمره مانند مشکلات لباس پوشیدن، استفاده از توالت، تهیه غذا و خرید مواد غذایی مورد توجه قرار گرفت.
مرحله سوم تا اکتبر 2019 انجام شد. سپس دانشمندان تعداد مرگ و میر را در بین افراد ثبت کردند.
پس از تجزیه و تحلیل همه عوامل، متخصصان دریافتند کسانی که در راه رفتن مشکل داشتند، 22٪ خطر مرگ را افزایش می دادند، 15٪ با قدرت چسبندگی مشكل داشتند، 14٪ از چوکی بلند می شدند و تا 30٪ در چوکی کسانی که در زندگی روزمره به مشکلات اشاره کردند.
محققان همچنین دریافتند، که در بین شرکت کنندگان فوت شده در مطالعه، شاخص های زمان بلند شدن از چوکی در ده سال قبل از مرگ، ارزیابی خود آنها از عملکرد حرکتی - در هفت سال ، مشکلات زندگی روزمره - در چهار سال بدتر بوده است.
