https://sputnik.af/20220302/فرضیه-جدید-در-مورد-منشا-اکسیژن-در-زمین--9395809.html
فرضیه جدید در مورد منشا اکسیژن در زمین
فرضیه جدید در مورد منشا اکسیژن در زمین
اسپوتنیک افغانستان
تیمی دانشمندان پیدایش اکسیژن در زمین را با حرکت قاره ها مرتبط دانسته اند. 02.03.2022, اسپوتنیک افغانستان
2022-03-02T12:31+0430
2022-03-02T12:31+0430
2022-03-02T12:31+0430
جهان
https://cdn1.img.sputnik.af/img/07e5/02/11/6428311_0:0:1920:1080_1920x0_80_0_0_863b01f9b25835b9ff17cc5e6d200b25.jpg
به گزارش اسپوتنیک، یک گروه بین المللی از دانشمندان فرضیه جدیدی برای ظهور اکسیژن در زمین ارائه کرده اند که جایگزینی برای فرضیه رویداد بزرگ اکسیداسیون است. بر اساس یافته های محققان که در مجلهGeosystems and Geoenvironment منتشر شده است، افزایش غلظت اکسیژن یک فرآیند آهسته بوده است که بین 2.8 تا 1.8 میلیارد سال پیش رخ داده است.بیشتر تحقیقات علمی حاکی از آن است که اکسیژن حدود 2.4میلیارد سال قبل به سرعت افزایش یافته و پس از آن طی 200 سال به همان شکل ناگهانی، کاهش یافته است. به این رویداد "رویداد بزرگ اکسیژنی" (GOE) گفته میشود.تجزیه و تحلیل ترکیب شیمیایی مواد معدنی تشکیلشده در سنگها و کف دریا نشان میدهد که اکسیژن جو طی یک دوره یک میلیارد ساله افزایش یافته و در حدود 1.9 میلیارد سال قبل به اوج خود و نزدیک به سطح کنونی یعنی 21 درصد رسیده است. پس از آن اکسیژن طی دورهای موسوم به "boring billion" کاهش یافته است.افزایش آهسته غلظت اکسیژن با برخورد صفحات قاره ای همراه است که منجر به تشکیل ابرقاره ها و تکامل سیانوباکتری ها در اقیانوس ها می شود. تغییر در ترکیب شیمیایی مواد معدنی در پوسته زمین با افزایش سطح اکسیژن به دلیل وجود انواع جدیدی از فلزات اکسید شده، که تنها به دلیل افزایش سطح اکسیژن در دسترس قرار گرفتند، مرتبط است.اولین افزایش اکسیژن با کاهش دیاکسید کربن و متان همراه بوده و اقیانوس و جو را برای حیات آماده کرده است. قبل از این، اقیانوس های باستانی با عناصر سمی مانند آرسنیک و جیوه غنی شده بودند.افزایش اکسیژن باعث تغییر ترکیبات شیمیایی اقیانوسها شده است و عناصر سمی کاهش یافته و عناصر مهم برای حیات مانند فسفر، مولیبدن و زینک بیشتر در دسترس قرار گرفتند.این تغییرات بزرگ در نتیجهی اولین رانش قارهای مرتبط با چرخه ابرقاره ایجاد شده است.برخورد صفحات قارهای و ساخته شدن کوهها باعث ریختن مواد مغذی به اقیانوسها و تشکیل حیات و انتشار اکسیژن به جو شده است.دو مرحله از تشکیل کوهها منجر به افزایش اکسیژن شد. اولین مرحله حدود 2.8 میلیارد سال قبل با تشکیل ابرقاره کنرلند رخ داد و مرحله دوم 2.1 میلیارد سال قبل باعث تشکیل ابرقاره نونا) شد.
https://sputnik.af/20220226/فرضیه-جدید-زمین-موجود-زنده-است-9344048.html
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
2022
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
خبرها
da_DA
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
https://cdn1.img.sputnik.af/img/07e5/02/11/6428311_208:0:1648:1080_1920x0_80_0_0_e6f3771067465e5e0a1ece65c92bf714.jpgاسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
جهان
فرضیه جدید در مورد منشا اکسیژن در زمین
تیمی دانشمندان پیدایش اکسیژن در زمین را با حرکت قاره ها مرتبط دانسته اند.
به گزارش اسپوتنیک، یک گروه بین المللی از دانشمندان فرضیه جدیدی برای ظهور اکسیژن در زمین ارائه کرده اند که جایگزینی برای فرضیه رویداد بزرگ اکسیداسیون است. بر اساس یافته های محققان که در مجلهGeosystems and Geoenvironment منتشر شده است، افزایش غلظت اکسیژن یک فرآیند آهسته بوده است که بین 2.8 تا 1.8 میلیارد سال پیش رخ داده است.
بیشتر تحقیقات علمی حاکی از آن است که اکسیژن حدود 2.4میلیارد سال قبل به سرعت افزایش یافته و پس از آن طی 200 سال به همان شکل ناگهانی، کاهش یافته است. به این رویداد "رویداد بزرگ اکسیژنی" (GOE) گفته میشود.
تجزیه و تحلیل ترکیب شیمیایی مواد معدنی تشکیلشده در سنگها و کف دریا نشان میدهد که اکسیژن جو طی یک دوره یک میلیارد ساله افزایش یافته و در حدود 1.9 میلیارد سال قبل به اوج خود و نزدیک به سطح کنونی یعنی 21 درصد رسیده است. پس از آن اکسیژن طی دورهای موسوم به "boring billion" کاهش یافته است.
افزایش آهسته غلظت اکسیژن با برخورد صفحات قاره ای همراه است که منجر به تشکیل ابرقاره ها و تکامل سیانوباکتری ها در اقیانوس ها می شود. تغییر در ترکیب شیمیایی مواد معدنی در پوسته زمین با افزایش سطح اکسیژن به دلیل وجود انواع جدیدی از فلزات اکسید شده، که تنها به دلیل افزایش سطح اکسیژن در دسترس قرار گرفتند، مرتبط است.
اولین افزایش اکسیژن با کاهش دیاکسید کربن و متان همراه بوده و اقیانوس و جو را برای حیات آماده کرده است. قبل از این، اقیانوس های باستانی با عناصر سمی مانند آرسنیک و جیوه غنی شده بودند.
افزایش اکسیژن باعث تغییر ترکیبات شیمیایی اقیانوسها شده است و عناصر سمی کاهش یافته و عناصر مهم برای حیات مانند فسفر، مولیبدن و زینک بیشتر در دسترس قرار گرفتند.این تغییرات بزرگ در نتیجهی اولین رانش قارهای مرتبط با چرخه ابرقاره ایجاد شده است.
برخورد صفحات قارهای و ساخته شدن کوهها باعث ریختن مواد مغذی به اقیانوسها و تشکیل حیات و انتشار اکسیژن به جو شده است.
دو مرحله از تشکیل کوهها منجر به افزایش اکسیژن شد. اولین مرحله حدود 2.8 میلیارد سال قبل با تشکیل ابرقاره کنرلند رخ داد و مرحله دوم 2.1 میلیارد سال قبل باعث تشکیل ابرقاره نونا) شد.