سخنرانی سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه در مجمع عمومی سازمان ملل متحد

سرگی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه در هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی کرد.

به گزارش اسپوتنیک، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه گفت: توسعه نظامی ناتو در منطقه آسیا و اقیانوسیه که علیه روسیه و چین است، خطر ایجاد یک کانون انفجاری جدید تنش را ایجاد می کند.

وزیر خارجه روسیه گفت: "در سخنرانی بسیاری از سخنرانانی که قبل از من صحبت کردند، این ایده قبلاً مطرح شد که سیاره مشترک ما در حال تجربه تغییرات غیرقابل برگشت است. نظم جهانی جدید درست در مقابل چشمان ما متولد می شود. خطوط آینده در مبارزه ایجاد می شود. بین اکثریت جهانی، که از توزیع عادلانه تر کالاهای جهانی و تنوع تمدنی حمایت می کند. و بین آن معدودی که برای حفظ سلطه گریزان خود از روش های استعماری نوین انقیاد استفاده می کنند. نوعی "کارت تیلیفون" غرب جمعی از دیرباز رد اصل برابری و ناتوانی کامل در مذاکره بوده است. امریکایی‌ها و اروپایی‌ها که عادت دارند به بقیه جهان از بالا نگاه کنند، اغلب قول‌هایی می‌دهند و تعهداتی از جمله تعهدات مکتوب و الزام‌آور قانونی را بر عهده می‌گیرند. و سپس آنها به سادگی اجرا نمی شوند. همانطور که رئیس جمهور ولادیمیر پوتین اشاره کرد، غرب یک "امپراتوری دروغ" واقعی است. روسیه، مانند بسیاری از کشورهای دیگر، این را از نزدیک می داند. در سال 1945، زمانی که واشنگتن، لندن و ما با هم کار می‌کردیم تا دشمن را در جبهه‌های جنگ جهانی دوم به پایان برسانیم، متحدان ما در ائتلاف ضد هیتلر از قبل برنامه‌هایی را برای عملیات نظامی "غیرقابل تصور" در برابر اتحاد جماهیر شوروی آماده می‌کردند. و چهار سال بعد، در سال 1949، آمریکایی ها عملیات دروپشوت را برای انجام حملات هسته ای گسترده به اتحاد جماهیر شوروی توسعه دادند. این نقشه های دیوانه وار روی کاغذ ماند. اتحاد جماهیر شوروی سلاح تلافی جویانه خود را ساخت. گرچه بحران موشکی کوبا در سال 1962 با پرتگاهی در آستانه یک جنگ هسته ای لازم بود تا ایده آغاز آن و توهم پیروزی در آن مبنای برنامه ریزی نظامی ایالات متحده نباشد".

او در ادامه افزود: "در پایان جنگ سرد، اتحاد جماهیر شوروی نقش تعیین کننده ای در اتحاد آلمان و توافق بر روی پارامترهای معماری جدید امنیتی در اروپا ایفا کرد. همزمان، به رهبری شوروی و سپس روسیه در خصوص عدم گسترش بلوک نظامی ناتو به شرق، تضمین‌های سیاسی مشخصی داده شد. اسناد مربوط به مذاکرات در آرشیو ما و غرب موجود است. اما معلوم شد که این تضمین‌ها از سوی رهبران غربی پوچ بوده و آنها هیچ قصدی برای تحقق آن نداشتند. در عین حال، رهبران غربی هرگز خجالت نمی‌کشیدند که با نزدیک‌تر کردن ناتو به مرزهای روسیه، تعهدات رسمی سازمان امنیت و همکاری اروپا را که در بالاترین سطح اتخاذ شده بود برای تقویت امنیت خود به قیمت امنیت دیگران و عدم تقویت آشکارا نقض می‌کنند. اجازه دادن به تسلط نظامی-سیاسی در اروپا توسط هر کشور یا گروهی از کشورها یا سازمان ها. در سال 2021، پیشنهادات ما برای انعقاد توافق‌نامه‌هایی در مورد تضمین‌های امنیتی متقابل در اروپا بدون تغییر وضعیت غیر بلوکی اوکراین، متکبرانه رد شد. غرب به نظامی‌سازی سیستماتیک رژیم روسیه‌هراسی کیف که در نتیجه یک کودتای خونین به قدرت رسید و برای آماده‌سازی برای آغاز یک جنگ ترکیبی علیه کشورمان استفاده شد، ادامه داد. مجموعه ای از رزمایش های مشترک اخیر بین ایالات متحده و متحدان اروپایی ناتو، از جمله سناریوهای آزمایشی برای استفاده از سلاح هسته ای در قلمرو فدراسیون روسیه، از زمان پایان جنگ سرد بی سابقه بوده است. وظیفه اعلام شده تحمیل به روسیه است "شکست راهبردی" سرانجام چشمان سیاستمداران غیرمسئول را که درگیر مصونیت از مجازات خود هستند و حس اولیه خود را از دست داده اند کور کرده است. کشورهای ناتو به رهبری واشنگتن نه تنها در حال ایجاد و نوسازی قابلیت های تهاجمی خود هستند، بلکه در تلاش هستند تا رویارویی مسلحانه را به فضای بیرونی و اطلاعاتی منتقل کنند".

لاوروف در مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت: "نمایش جدید و خطرناک توسعه طلبی ناتو تلاش برای گسترش منطقه مسئولیت این اتحادیه در سراسر نیمکره شرقی با شعار فریبنده " امنیت جدایی ناپذیر منطقه اروپا- آتلانتیک و هند- اقیانوسیه " است. برای انجام این کار، واشینگتن اتحادیه کوچک نظامی و سیاسی را تحت کنترل خود ایجاد می کند، مانند AUCUS، "سه جانبه" ایالات متحده، جاپان، جمهوری کوریا، چهارجانبه توکیو - سئول - کانبرا - ولینگتون، و شرکت کنندگان خود را به سمت همکاری عملی با ناتو می کشاند. زیرساخت های خود را در تئاتر اقیانوس آرام معرفی می کند".

وزیر امور خارجه افزود: "تمرکز پنهان چنین تلاش‌هایی علیه روسیه و چین، به سمت فروپاشی معماری منطقه‌ای فراگیر که در اطراف آسه‌آن ایجاد شده است، خطر ظهور یک کانون انفجاری جدید تنش جئوپلیتیکی را ایجاد می‌کند - علاوه بر تنش اروپایی که از قبل گرم شده است".

کشورهای اروپایی اغلب تعهداتی را بر عهده می‌گیرند و به آنها عمل نمی‌کنند؛ غرب "امپراتوری دورغ است".

لاوروف افزود: "در هر دو مورد، "اتحادیه اروپا به عنوان ضامن توافقات عمل کرد و ظاهراً سرنوشت آنها یکی است" - "حامی" هر چه باشد، نتیجه آن است".

او گفت: "این تصور دائمی وجود دارد که ایالات متحده و "جمع غربی"، که کاملاً تابع آن هستند، تصمیم گرفتند "دکترین مونرو" را پیش بینی جهانی کنند. این طرح ها به همان اندازه که توهم آمیز و به شدت خطرناک هستند، اما این مانع ایدئولوژیست های نسخه جدید Pax Americana نمی شود. اقلیت جهانی با تمام توان تلاش می کند تا روند طبیعی امور را کند کند. بیانیه ویلنیوس اتحاد آتلانتیک شمالی "شرکت رو به رشد روسیه و چین" را به عنوان "تهدیدی برای ناتو" توصیف می کند. امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور آمریکا، اخیراً در سخنانی با سفرای خود در خارج از کشور، نگرانی صمیمانه خود را درباره گسترش برجام ابراز کرد و این رویداد را دلیلی بر پیچیده‌شدن اوضاع در عرصه بین‌المللی دانست که خطر تضعیف غرب و به‌ویژه اروپا را تهدید می‌کند. بازنگری در نظم جهانی، اصول آن، اشکال مختلف سازماندهی آن وجود دارد، جایی که غرب موقعیت مسلط را اشغال کرده و آن را اشغال کرده است. این آیات است: اگر کسی در جایی بدون ما جمع شود، بدون ما یا بدون اجازه ما دوستی پیدا کند، این به عنوان تهدیدی برای تسلط ما تلقی می شود. پیشرفت ناتو در منطقه آسیا و اقیانوسیه چیز خوبی است، اما گسترش بریکس خطرناک است".

او در ادامه افزود: با این حال، منطق روند تاریخی غیرقابل انکار است. روند اصلی تمایل اکثریت کشورهای جهان برای تقویت حاکمیت و دفاع از منافع ملی، سنت ها، فرهنگ و شیوه زندگی بوده است. آنها دیگر نمی خواهند تحت دیکته دیگران زندگی کنند، آنها می خواهند با یکدیگر دوست و تجارت کنند، بلکه با کل جهان - فقط در شرایط مساوی و برای منافع متقابل. انجمن هایی مانند بریکس و سازمان همکاری شانگهای در حال افزایش هستند و برای کشورها یک جهانی را فراهم می کنند".

او همچنان ادامه داد: "شاید برای اولین بار از سال 1945، زمانی که سازمان ملل متحد تأسیس شد، فرصتی برای دموکراتیزه شدن واقعی در جهان وجود داشت. امور این الهام‌بخش خوش‌بینی در همه کسانی است که به برتری حقوق بین‌الملل معتقدند و خواهان احیای سازمان ملل به‌عنوان نهاد مرکزی هماهنگ‌کننده سیاست جهانی هستند. جایی که آنها در مورد چگونگی حل مشکلات با هم، بر اساس تعادل عادلانه منافع، توافق می کنند. برای روسیه بدیهی است که راه دیگری وجود ندارد. با این حال، ایالات متحده و "جمع غربی" تابع آن همچنان به ایجاد درگیری هایی ادامه می دهند که به طور مصنوعی بشریت را به بلوک های متخاصم تقسیم می کند و مانع دستیابی به اهداف مشترک می شود. آنها هر کاری می کنند تا از شکل گیری جلوگیری کنند یک نظم جهانی واقعا چند قطبی و منصفانه. آنها می کوشند جهان را وادار کنند تا با "قوانین" خودخواهانه خود بازی کند. من می خواهم از سیاستمداران و دیپلمات های غربی بخواهم که یک بار دیگر منشور سازمان ملل را با دقت بازخوانی کنند. سنگ بنای نظم جهانی ایجاد شده پس از جنگ جهانی دوم، اصل دموکراتیک برابری حاکمیتی دولت ها - بزرگ و کوچک، صرف نظر از شکل حکومت، ساختار سیاسی داخلی یا اقتصادی-اجتماعی است. با این حال، غرب همچنان خود را برتر از بقیه بشریت می‌داند - با روح بیانیه رئیس دیپلماسی اتحادیه اروپا، جی. بورل، که "اروپا یک باغ شکوفه است و همه چیز در اطراف یک جنگل است." برایش مهم نیست که چه چیزی در آن است باغ - اسلام هراسی افسارگسیخته و سایر اشکال عدم مدارا نسبت به ارزشهای سنتی همه ادیان جهان. اعمال آتش زدن قرآن، توهین به تورات، آزار و اذیت روحانیون ارتدکس و دیگر تمسخرها احساسات مؤمنان به معنای واقعی کلمه در اروپا جاری می شود. استفاده غرب از اقدامات قهری یکجانبه نقض فاحش اصل برابری حاکمیت دولت ها است. در کشورهایی که قربانی تحریم‌های غیرقانونی شده‌اند (و تعداد آن‌ها بیشتر و بیشتر می‌شود)، به خوبی می‌دانند که محدودیت‌ها عمدتاً آسیب‌پذیرترین اقشار مردم را تحت تأثیر قرار می‌دهند. آنها پدیده های بحرانی را در بازارهای مواد غذایی و انرژی تحریک می کنند".

سخنان وزیر خارجه روسیه درباره ای درگیری های سودان، کشمکش های کوزوو و شورای امنیت

"تحول غم انگیز اوضاع در سودان چیزی نیست جز پیامدهای دیگر آزمایش های شکست خورده غرب با صدور جزمات لیبرال دموکرات به این کشور. ما از ابتکارات سازنده با هدف حل و فصل سریع درگیری های درون سودانی، عمدتاً از طریق تسهیل گفتگوی مستقیم بین طرف های درگیر، حمایت می کنیم. با مشاهده نگرش عصبی غرب به آخرین رویدادهای آفریقا، به ویژه در نیجر و گابن، نمی توان به یاد آورد که واشنگتن و بروکسل چگونه به کودتای خونین اوکراین در فیبروری 2014 - یک روز پس از دستیابی به توافق بر سر حل و فصل تحت تضمین اتحادیه اروپا، که مخالفان به سادگی زیر پا گذاشتند. ایالات متحده و متحدانش از آن کودتا حمایت کردند و از آن به عنوان "مظهر دموکراسی" استقبال کردند. ادامه وخامت اوضاع در منطقه صربستان کوزوو نمی تواند نگران کننده نباشد. تسلیحات ناتو به کوزووها و کمک به آنها در ایجاد ارتش به شدت ناقض قطعنامه 1244 شورای امنیت سازمان ملل است. تمام جهان می بینند که چگونه تاریخ غم انگیز قراردادهای مینسک در مورد اوکراین، که وضعیت ویژه ای را برای جمهوری های دونباس در نظر گرفته بود و کیف آشکارا با حمایت غرب در آن کارشکنی کرد، در بالکان تکرار می شود. بنابراین اکنون اتحادیه اروپا نمی‌خواهد تحت‌حمایت‌های کوزوو خود را مجبور به اجرای توافق‌های 2013 بین بلگراد و پریشتینا کند. در مورد ایجاد جامعه شهرداری های صرب کوزوو، با حقوق ویژه برای زبان و سنت های آنها. در هر دو مورد، اتحادیه اروپا به عنوان ضامن توافقات عمل کرد و ظاهراً سرنوشت آنها یکی است. "اسپانسر" هر چه باشد، نتیجه چنین است. اکنون بروکسل "خدمات میانجیگری" خود را بر آذربایجان و ارمنستان تحمیل می کند و همراه با واشنگتن بی ثباتی را در قفقاز جنوبی به ارمغان می آورد. با صحبت در مورد تصمیمات جامعه بین المللی که روی کاغذ باقی مانده است، ما خواهان تکمیل نهایی فرآیند استعمار زدایی مطابق با قطعنامه های مجمع عمومی هستیم تا به شیوه های استعماری و نو استعماری پایان دهیم. یک مثال قابل توجه از "قوانینی" که غرب می‌خواهد تمام جهان را مجبور به زندگی کند، سرنوشت تعهداتی است که در سال 2009 برای تأمین مالی سالانه 100 میلیارد دالر به کشورهای در حال توسعه برای تأمین مالی برنامه‌های سازگاری با تغییرات اقلیمی انجام داد. سرنوشت این وعده های شکسته را با مبالغی که ایالات متحده، ناتو و اتحادیه اروپا برای حمایت از رژیم نژادپرست در کیف هزینه کرده اند - که از فوریه 2022 تا کنون 170 میلیارد دلار تخمین زده شده است - مقایسه کنید و متوجه خواهید شد که نگرش "روشنفکران" نسبت به شما چیست. دموکراسی های غربی" با "ارزش های بدنام" خود. به طور کلی، اصلاح اولیه معماری حاکمیت جهانی موجود به تعویق افتاده است. مدت زیادی است که الزامات آن دوران را برآورده نکرده است. ایالات متحده و متحدانش باید محدودیت های مصنوعی در توزیع مجدد سهمیه های رای در صندوق بین المللی پول و بانک جهانی را با توجه به وزن واقعی اقتصادی و مالی کشورهای جنوب جهانی کنار بگذارند. کار هیئت حل اختلاف سازمان تجارت جهانی نیز باید فوراً رفع انسداد شود. گسترش شورای امنیت نیز روز به روز بیشتر مورد تقاضا قرار می گیرد - صرفاً از طریق حذف کم نمایندگی در ترکیب آن از کشورهای اکثریت جهانی - آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین. مهم است که اعضای جدید شورای امنیت - اعم از دائمی و غیر دائمی - هم در مناطق خود و هم در سازمان‌های جهانی مانند جنبش غیرمتعهدها، گروه 77 و سازمان همکاری اسلامی از اقتدار برخوردار شوند".

سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد خواستار تغییر روش تشکیل دبیرخانه سازمان ملل شد.

وی گفت: "زمان آن فرا رسیده است که روش‌های عادلانه‌تری برای تشکیل دبیرخانه سازمان ملل در نظر بگیریم. معیارهایی که برای سال‌های متمادی وجود داشته است نشان‌دهنده وزن واقعی دولت‌ها در امور جهانی نیست و به طور مصنوعی تسلط ممنوع شهروندان کشورهای ناتو و اتحادیه اروپا را تضمین می‌کند."

به گفته وی، "این تناسب‌ها با سیستم قراردادهای دائمی که دارندگان آن را به موقعیت کشورهای میزبان مقر سازمان‌های بین‌المللی که اکثریت قریب به اتفاق آن در پایتخت‌هایی که سیاست‌های غرب را دنبال می‌کنند، مستقر هستند، بیشتر می‌کند".

وی خاطرنشان کرد که به طور کلی اصلاح ساختار حاکمیت جهانی موجود به تعویق افتاده است که به گفته لاوروف، مدت زیادی است که الزامات آن دوره را برآورده نکرده است.

وی تصریح کرد: ایالات متحده و متحدانش باید محدودیت های مصنوعی در توزیع مجدد سهمیه های رای در صندوق بین المللی پول و بانک جهانی را با توجه به وزن واقعی اقتصادی و مالی کشورهای جنوب جهانی کنار بگذارند. کار نهاد حل و فصل اختلافات سازمان تجارت جهانی نیز باید فوراً رفع انسداد شود.

لاوروف در پایان گفت: گسترش شورای امنیت نیز منحصرا از طریق برطرف کردن حضور کم نمایندگی کشورهای دارای اکثریت جهانی در ترکیب آن از جمله آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین روز به روز بیشتر مورد تقاضا قرار می گیرد.

مجمع عمومی نهاد اصلی تصمیم گیری سازمان ملل است. هرکدام از 193 کشور عضو در آن رأی برابر دارند. مجمع عمومی برای جلسات منظم هر سال در ماه های سپتمبر تا دسمبر جمع می شود و همچنین در صورت لزوم تشکیل جلسه می دهد. در افتتاحیهٔ اجلاس سالانهٔ در مقر سازمان ملل متحد، یک بحث عمومی برگزار می شود که در آن رهبران یا نمایندگان کشورها راه حل هایی برای مشکلات جهانی امروز را مورد بحث قرار می دهند.