به گزارش اسپوتنیک به نقل از فارس، لور الخوری پژوهشگر لبنانی در یادداشتی برای روزنامه لبنانی الاخبار با عنوان«افغانستان از اوباما تا ترامپ، طالبان هنوز قویتر است» به بررسی راهبرد دولت امریکا در خصوص جنگ افغانستان پرداخت.
به نوشته الاخبار حرف و حدیث‌ها از راهبرد پیش روی امریکا در افغانستان زیاد شده آن هم به دلیل اینکه مقاماتی نظامی در دولت ترامپ مدتی است اتهام هایی به روسیه و نقش آن در افغانستان وارد می کنند.
استراتژی دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا در افغانستان هنوز در هاله ای از ابهام است اما با این حال سیاستمداران و نظامیان امریکایی خواهان افزایش شمار نظامیان آمریکایی در افغانستان هستند اگرچه سوال هایی هم درباره روند جنگ و عاقبت آن مطرح است.
با وجود اینکه باراک اوباما، رئیس جمهور سابق امریکا به شکست در افغانستان اعتراف کرد اما تلاش های ترامپ برای پیدا کردن رویکردی متفاوت به دیدگاهی مغایر با سلف وی طی هشت سال گذشته منجر نشده است.
بنابراین ترامپ خواه نسبت به خواسته های سناتور جان مک کین و لیندسی گراهام ، همکار وی در کمیته نیروهای مسلح سنا در خصوص افزایش شمار نظامیان آمریکایی در افغانستان حرف شنوی داشته باشد یا نداشته باشد راه حل های کنونی موجود نسخه تکراری از شکست اوباما را رقم می زند.
مک کین و گراهام متاثر از اظهارات جنرال «جان نیکلسون»، فرمانده نیروهای امریکایی و نیروهای ائتلاف در افغانستان پیشنهاد حضور بزرگ تر امریکا در این کشور را دادند و در مقاله ای در روزنامه واشنگتن پست بنا به تاکید نیکلسون از به بن بست رسیدن جنگ افغانستان گفتند.
به اعتقاد این دو سناتور، ترامپ همان گونه که جنگ ضد داعش را جدی گرفته جنگ افغانستان را نیز باید جدی تر بگیرد آن هم به دلیل اینکه طالبان با تسلط بر بیش از 52 درصد از خاک افغانستان به قدرت بزرگی دست یافته و دولت مورد حمایت واشنگتن هم در ضعف به سر می برد که این اوضاع تهدید واقعی برای امنیت ملی امریکاست.
دخالت‌های بیش تر امریکا، افغانستان را مدیون و وابسته امریکا نگه خواهد داشت
در پیشنهاد مک کین و گراهام چیز جدیدی نیست، چرا که راهکاری که این 2 از آن سخن می گویند همان تکرار مکررات دولت های سابق امریکا طی همه سال های گذشته یا حداقل از سال 2007 تاکنون است.
از همین رو «دیوید دیویس» سرهنگ بازنشسته ارتش آمریکا در مقاله ای در مجله «نشنال اینترست» ضمن تاکید بر ضرورت تجدید نظر در اشتباهات گذشته آمریکا گفت: بیش از 2 هزار نفر از ارتش امریکا در افغانستان کشته و بیش از 17 هزار نفر دیگر هم زخمی شدند.
وی افزود: آمریکا میلیاردها دالر برای جنگ افغانستان که قربانیان زیادی گرفته هزینه می‌کنند و این در حالی است که افزایش شمار نظامیان امریکایی ظرف 10 سال گذشته تاکنون با هیچ موفقیت یا تغییر در اوضاع میدانی افغانستان همراه نبوده است.
از سوی دیگر بارنیت روبین، پژوهشگر امریکایی معتقد است که اگر راه حل بحران افغانستان در افزایش شمار نظامیان امریکایی نباشد بنابراین احتمالا می تواند سیاسی باشد.
روبین طی مقاله‌ای در مجله نشنال اینترست، تاکید کرد: امریکا نمی‌تواند افغانستان را از تروریسم پاکسازی کند و افزایش شمار سربازان امریکایی می‌تواند حالت جمود حاکم بر اوضاع این کشور را برای مدتی طولانی تر تقویت کند.
به اعتقاد این پژوهشگر امریکایی راهبرد کنونی امریکا موجب تغییری در شرایط ژئو سیاسی که محیطی تحریک‌آمیز برای تروریسم جهانی در منطقه مرزی بین افغانستان و پاکستان ایجاد کرده نمی‌شود.
ضرورت ایجاد نظام سیاسی جایگزین در افغانستان
پل میلر پژوهشگر سیاست های امریکا در افغانستان طی مقاله‌ای در مجله امریکن اینترست با اشاره به شکست دولت سابق امریکا در درک شروط پیروزی در جنگ افغانستان گفت: شرط اصلی پیروزی، ایجاد نظام سیاسی جایگزینی در افغانستان است.
میلر با پرداختن به بعد سیاسی جنگ افغانستان تاکید کرد: صرف‌نظر از اشتباهات رخ داده در افغانستان باید به دنبال راه حل بوده و بدانیم که بدون ایجاد نظام سیاسی باثبات و قانونی در افغانستان خشونت سیاسی در این کشور هرگز پایانی نخواهد داشت.
حضور بزرگ‌تر امریکا در افغانستان طالبان را قویتر می‌کند
از سوی دیگر «چارلز بینیا» در گزارشی برای پایگاه « امریکن کانسروتیو» تاکید کرد: تهدید مستقیمی که مک کین و گراهام به آن پرداختند واقعی نیست و هدف طالبان گرفتن قدرت در افغانستان و نه به راه انداختن جنگ علیه امریکاست.
بنابراین امریکا با حضور بیش‌تر خود در افغانستان تنها موجب افزایش بیش تر تلاش‌های طالبان می‌شود و به معنای دیگر دلیلی برای تحرکات مختلف طالبان می‌شود.
این چیزی است که «مایکل سامبل» و «ثیو فاریل» 2 پژوهشگر امریکایی طی پژوهشی به آن پرداخته و به مصاحبه‌هایی با فرماندهان و وزرای سابق طالبان استناد کردند.
راه حل‌های سیاسی به این معناست که با طالبان به عنوان یک سازمان تروریستی برخورد نشود و اوباما این مساله را ترجیح داده بود او هنگامی که جنگ در افغانستان را از «جورج بوش» پسر، سلف خود به میراث برده بود برای خروج ارتش آمریکا از افغانستان تاریخ‌هایی مشخص کرده بود که بعد معلوم شد همگی خیالی بودند.
اوباما نتوانست به وعده‌های خود عمل کند و با حضور 9 هزار و 800 سرباز امریکایی در افغانستان قدرت را ترک کرد.
رئیس جمهور سابق امریکا از سال 2009 راهبردی مبتنی بر آموزش نیروهای داخلی افغانستان در پیش گرفت تا این نیروها به درگیری‌های مستقیم با طالبان وارد شوند و همزمان در به روی مذاکرات سیاسی با این گروه را باز کرد.
اوباما با اتخاذ راهبردی دوگانه کشتار سرکرده‌های طالبان از طریق هواپیماهای بدون سرنشین را در پیش گرفت بدون اینکه ارتش امریکا نقشی جز ماموریت مستشاری ایفا کند.
رئیس جمهور سابق امریکا در عین حال از تعامل با طالبان یعنی با کسانی که آنها را غیر متعهد به ایدئولوژی این گروه می‌دانست، اجتناب نکرد.
در سال 2013 امریکا به طالبان اجازه داد سفارتی در تبعید را در دوحه، پایتخت قطر تاسیس کند و پرچم خود را برافراشته و از دیگر امتیازهای دیپلماتیک برخوردار باشد.
امریکا در سال 2014 هم پنج تن از سرکرده های طالبان را از زندان گوانتانامو را آزاد کرد.
با همه این ها طالبان آن موفقیت مطلوب امریکا را که همان معامله صلح بود تا قبل از پایان دوره ریاست جمهوری اوباما به وی نداد بلکه در خروج از باتلاق افغانستان موفق نبوده و نتوانست حتی یکی از وعده های خود را عملی کند.
علاوه بر این دولت مورد حمایت واشنتگتن در افغانستان در تحقق خواسته‌های امریکا ناکام ماند و این قضیه کاملاً در سیطره ضعیف دولت بر بخش‌هایی از این کشور روشن است و طالبان حضور خود را در مناطق متعدد قوت بخشیده و توانسته مناطق خارج از دایره نفوذ سنتی خود را نیز تهدید کند.
نمی‌توان گفت که امریکا وقت کافی برای جنگ افغانستان هزینه نکرده و از همین رو اهداف اعلام شده خود را عملی نکرده است بلکه شرایط و فضایی را فراهم کرد تا جوانان بیش‌تری به تروریسم روی آورند.
امریکا با ایجاد خلا در قدرت اجازه داد تا تروریست‌ها و شبه نظامیان طائفه‌ای این شکاف را پر کنند و جنگ داخلی و تروریسم هم در پی این قضیه به راه افتاد.
راجین مانون پژوهشگر در مقاله ای برای نشنال اینترست نوشت: دسترسی طالبان و داعش به اسلحه قاچاقی امریکا ، عامل مهم تجهیز آنها شمرده می‌شود.
وی افزود: این دو گروه در افغانستان اسلحه‌هایی به کار می‌گیرند که نزد نیروهای دولتی نیز موجود است و گروه‌های تروریستی درافغانستان به اسلحه قاچاقی امریکا دسترسی دارند و پنتاگون نیز اذعان داشته که سلاح های امریکایی در بازار سیاه تامین کننده تجهیزات داعش درافغانستان است.
این گفته‌ها درحالی بیان می شودکه قبلاً مقامات امریکایی از مفقود شدن مقداری از اسلحه و مهماتشان درافغانستان و عراق سخن گفته‌اند و برخی نهادهای حراست از حقوق بشر نیز یاد آور شده‌اند که بعضی از افراد وابسته به طالبان و داعش درافغانستان با اسلحه وتجهیزات امریکایی مجهز اند.
دخالت بیش‌تر امریکا افغانستان را وابسته آمریکا نگاه خواهد داشت اما افغان‌ها هرگز نمی‌توانند روند جنگ را به شکل دراماتیک تغییر بدهند.
هیبت‌الله آخندزاده سرکرده جدید طالبان هم همچون اختر منصور سرکرده سابق این گروه تعهد به ادامه جهاد داده است و باید گفت، طالبان اگر بار دیگر نتواند به حکومت در افغانستان دست یابد اما چه در زمان صلح و چه در زمان جنگ بخشی از آینده سیاسی آن خواهد بود.
این معادله را در عبارتی که در گزارش پایگاه اینترست آمده است خلاصه می کنیم که «همان گونه که ترامپ هم همچون اوباما هیزم به آتش جنگ در افغانستان می ریزد، همچون سلف خود در این جنگ شکست خواهد خورد».
