به گزارش اسپوتنیک، به نقل از طلوع نیوز، باشندهگان این ولسوالی می گویند که غذا برای خوردن ندارند و همچنان بیماران شان را به مرکزهای صحی انتقال داده نمی توانند.
الله داد، باشندۀ ولسوالی جوند گفت: «راه‌های ولسوالی ما ماین‌گذاری شده و بسته‌است. نه هیزوم داریم، نه گاز و نه هم آرد پیدا می‌شود. طالبان، تمامی راه‌های ولسوالی ما را بسته کرده‌اند».
جلال‌الدین، باشندۀ دیگر ولسوالی جوند نیز بیان داشت: «راه‌ها بسته است و هیچ‌جایی رفته نمی‌توانیم. حتی مریض داریم، اما به علت مسدود بودن راه‌ها، آنان را به مراکز صحی برده نمی‌توانیم».
شماری از نماینده گان مردم بادغیس در مجلس نماینده گان می گویند که باشنده گان این ولسوالی با گرسنگی شدید دست و پنجه نرم می کنند، به گفته آنان، کودکان بیشتر از همه در محاصره اقتصادی قرار دارند.
عبدالبصیر عثمانی، یکی از این نماینده‌گان اظهار داشت: «طوری‌که دیده می‌شود وضعیت در ولسوالی جوند متأسفانه وخیم و تأسف‌بار است. اگر تا یک هفته و یا ده روز به ولسوالی جوند توجه نشود و مواد غذایی به مردم این ولسوالی نرسد، شاهد یک فاجعه انسانی در این ولسوالی خواهیم بود».
عبدالله افضلی، معاون شورای ولایتی بادغیس نیز گفت: «وضعیت جوند را به مسؤولان محلی، مقام‌های مرکزی، سازمان ملل متحد و همکاران بین‌المللی رسانیده‌ایم اما تاکنون اقدام عملی صورت نگرفته‌است».
مقام های محلی و امنیتی بادغیس، روز گذشته توسط چرخبال به ولسوالی جوند رفتند، تا برای کمک رسانی به باشنده گان این ولسوالی راهی را یافت کنند.
عبدالغفور ملکزی، والی بادغیس در این باره گفت: «روند کمک‌رسانی زمانگیر است، اما کمک‌ها به مردم جوند می‌رسد. ریاست مبارزه با حوادث و حالت اضطرار کمک‌هایی را برای مردم جوند در نظر گرفته‌است که به‌زودی این کمک‌ها توزیع خواهند شد».
مقام های محلی بادغیس می گوید که نزدیک به یک و نیم سال است که طالبان تمام ره های ولسوالی جونده را ماین فروش کرده اند.
