به گزارش اسپوتنیک به نقل از طلوع نیوز، شماری از بیمار داران در درمانگاه علی جناح در غرب کابل می‌گویند، که روزانه به اندازۀ کم اکسیجن به این درمانگاه می‌رسد که نیازمندی بیماران را رفع نمی‌سازد.
عزیزه یکی از این بیمارداران است. او می‌گوید، که برای پرستاری مادرش که در درمانگاه علی جناح بستری است از دایکندی به کابل آمده است: "اکسیجن کم می‌رسد. هرچه مریض که این‌جا می‌میرد، از خاطر کمبود اکسیجن است. ما برای بدست آوردن اکسجن جنگ می‌کنیم. جنگ کرده، خون دل خورده می‌گیریم. هر باری که می‌روم اکسیجن می‌گیرم، سرم شوک وارد می‌شود؛ مریض می‌شوم. آمده‌ام پیش مادرم استم، اما خودم وضعیتم خیلی خراب است".
نذیر که پدرش در درمانگاه علی جناح بستری است هم از کمبود اکسجن در این درمانگاه شکایت دارد: "نفرها می‌میرند. اکسیجن نمی‌رسد. اگر برسد هم کم می‌رسد. یک روز نزدیک بود مادرم بدلیل نبود اکسجن بمیرد".
با همه این انتقادها اما مقام‌های این درمانگاه در این باره چیزی نمی‌گویند.
وزارت صحت‌عامه با سه شرکت تولید کنندۀ اکسیجن پیمان بسته است. این شرکت‌ها روزانه ۴۵۰ بالون اکسیجن باید به این درمانگاه برسانند. اما شماری از کارمندان و پزشکان درمانگاه علی جناح می‌گویند، که روزانه در حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ بالون آکسیجن به این درمانگاه انتقال داده می‌شوند.
معصومه جعفری، معاون سخن‌گوی وزارت صحت‌عامه بیان داشت: "مشکلی که در این قسمت وجود دارد، تأخیر در ارسال اکسیجن به درمانگاه های ما است. وزارت صحت عامه از شرکت‌های تولید اکسیجن خواهش می‌کند که اکسیجن را به وقتش به درمانگاه ها برسانند".
درمانگاه های علی جناح و افغان – جاپان که برای بیماران کووید-نزده اختصاص داده شده‌اند، اکنون با کمبود اکسجن روبه‌رو اند. در مرحلۀ پیشرفته بیماری کوویدنزده، بیماران بدون اکسجن نمی‌توانند نفس بکشند.
یادآوری می کنیم، که بر پایه آمارهای وزارت صحت عامه افغانستان تاکنون بیش از هفت صد تن در نتیجه بیماری کووید نزده در این کشور جان باختهاند.
