به گزارش اسپوتنیک، رمضان رحیم‌زاده، وزیر امور داخله تاجکستان این مطلب را در دیدار با مولوگت زودای، رئیس دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در دوشنبه بیان کرده است.
آقای رحیم‌زاده می‌گوید: در حال حاضر 80 خانواده با کودکان شان در امتداد مرز دولتی تاجکستان-افغانستان مستقر هستند. آنها از ترس جان خود برای رسیدن به تاجکستان تلاش می‌کنند.
با این حال، به گفته وی، تاجکستان قادر به پذیرش پناهجویان نیست، زیرا زیرساخت مناسبی در 70 هکتار زمین اختصاص داده شده در ولسوالی‌های جیحون، شاخریتوس، فرخور، شوخین وجود ندارد و تمام درخواست‌های دوشنبه از سازمان‌های بین‌المللی برای کمک بی پاسخ مانده است.
وزیر داخله تاجکستان گفت: در 20 سال گذشته، هیچ سازمان بین‌المللی به تاجکستان در زمینه ایجاد زیرساخت برای پذیرش پناهجویان هیچ نوع کمک نکرده است. بنابراین، پذیرش تعداد زیادی از مردم در تاجکستان در شرایط کنونی غیرممکن است.
به گفته وی، در جریان 15 سال گذشته، تاجکستان بیش از سه هزار خانواده از افغانستان یا تقریباً 15 هزار نفر را پذیرفته است.
رحیم‌زاده با ابراز نگرانی از وضعیت افغانستان، خاطرنشان کرد: عدم قطعیت قدرت سیاسی، عدم کنترول بر گروه‌های مسلح و وضعیت بد انسانی در این کشور شرایط مساعدی را برای بی‌ثباتی منطقه ایجاد کرده است.
وی خاطرنشان کرد: تهدید گسترش تروریسم، قاچاق سلاح، موادمخدر و مواد منفجره در آسیای مرکزی در حال افزایش است.
وزیر داخله گفت: این حقایق نه تنها امنیت کشورهای آسیای مرکزی را تهدید، بلکه کل جامعه جهانی را تهدید می‌کند.
در تاریخ 15 اگست، طالبان (گروه ممنوع در روسیه) وارد کابل شدند و کنترول ارگ ریاست‌جمهوری را در دست گرفتند. اشرف غنی قبل از ورود گروه طالبان به کابل، افغانستان را ترک و در پیامی اعلام کرد برای جلوگیری از خونریزی کشور را ترک می‌کند. این تغییر قدرت منجر شد تا هزاران افغان برای فرار از این کشور از ترس حملات تلافی جویانه طالبان تلاش کنند و همین اوضاع میدان هوایی بین‌المللی کابل را بحرانی تر کرد. خروج نیروهای امریکایی از افغانستان شب 31 اگست کامل شد و امریکا به جنگ 20 ساله در افغانستان پایان داد.
