پس از حادثه یازدهم سپتامبر 2001 میلادی و آغاز حملات نظامی مستقیم ایالات متحده امریکا در هفتم اکتوبر همان سال برای سرنگونی رژیم طالبان و نابودی شبکه تروریستی القاعده در افغانستان، این کشور مورد توجه ویژه جامعه جهانی قرار گرفت.
رژیم استبدادی و متحجر طالبان نزدیک به یک ماه پس از آغاز حملات نظامی هفتم اکتوبر 2001 سرنگون شد. در آغاز این جنگ که تنها نیروهای امریکایی شرکت داشتند، کم کم نیروهای برخی از کشورهای دیگر از جمله اعضای پیمان انتلانتیک شمالی، ناتو، نیز وارد عرصه جنگ نظامی در افغانستان شدند. پس از این حمله نزدیک به چهل کشور عمدتا غربی به وارد مستقیم در عرصه‌های نظامی و غیرنظامی وارد افغانستان شدند.
پس از سقوط رژیم طالبان یک ماه بعد از حملات نظامی امریکا، کنفرانس بین‌المللی بن تشکیل شد و در آن نمایندگان چهار گروه از سوی سازمان ملل متحد برای تشکیل نظام سیاسی جدید دعوت شدند. نمایندگان گروه‌های سیاسی افغانستان با نمایندگان کشورهای مختلف هشت روز در بن باهم بحث کردند و در نتیجه روی ایجاد یک اداره موقت و انتقالی به تفاهم رسیدند. در نتیجه شرکت‌کنندگان این نشست در تاریخ پنجم دسامبر قرارداد «بن» را به امضا رساندند و حامد کرزی رییس جمهور پیشین افغانستان را به عنوان رییس اداره موقت منصوب کرد. آقای کرزی در آن زمان مصروف نبرد علیه طالبان در جبهه ارزگان در جنوب افغانستان بود. با بوجود آمدن اداره موقت، اولین بار در تاریخ سیاسی افغانستان زنان توانستند به مقام‌ها و پست‌های مهم دولتی دست یابند.
پیشرفت‌ها براساس آمار
آمارهایی که توسط دفتر ریاست جمهوری افغانستان از پیشرفت‌ها از سال 2001 به این سو منتشر شده، نشان می‌دهد که آغاز حملات نظامی ایالات متحده امریکا و دیگر هم‌پیمانان این کشور در افغانستان، تاثیرات گسترده‌ی در قبال داشته است.
براساس این آمار، در زمان حاکمیت طالبان زنان و دختران حق تحصیل و بیرون از خانه را نداشتند، اما حالا رقم دانشآموزان دختر در مکاتب افغانستان به بیش از سه و نیم میلیون نفر می‌رسد. همچنین نزدیک به سه و نیم هزار تن از زنان در صفوف نیروهای امنیتی این کشور قرار دارند و هشت‌صد اداره خصوصی توسط زنان رهبری می‌شوند. این در حالیست که در زمان حاکمیت طالبان تعداد دانشآموزان دختر در مکاتب افغانستان صفر بود و تنها نه‌صد هزار پسر در مکاتب درس می‌خواندند. اکنون رقم دانشآموزان دختر و پسر در مکاتب بیش از نه میلیون تن رسیده است. هم اکنون شصت و هشت زن در مجلس نمایندگان افغانستان عضویت دارند و 240 قاضی زن هستند. همچنین بیش از 170 هزار شامل سی و شش هزار دختر جوان در دانشگاه‌های دولتی و بیش از 128 هزار تن دیگر به شمول 27 هزار دانشجوی دختر در دانشگاه‌های خصوصی افغانستان درس می‌خوانند.
همچنین میزان مرگ و میر مادران پانزده سال قبل به هزار و شش‌صد نفر در هرصد هزار زن می‌رسید اما حالا این رقم به 327 نفر در هرصد هزار رسیده است. در زمان حاکمیت طالبان میزان مرگ و میر کودکان در افغانستان بیست و پنج درصد بود و حالا به ده درصد کاهش یافته است. در مجموع، میزان دسترسی مردم به خدمات صحی پانزده سال قبل نه درصد بود و حالا نزدیک به هفتاد درصد رسیده است. آن طوری که آمار ارایه شده توسط دفتر ریاست جمهوری افغانستان نشان می‌دهد، هم اکنون بیش از بیست درصد کارمندان صحی را زنان تشکیل می‌دهند. همچنین اکنون نیز چهار وزیر، چند معین و سفیر زن در حکومت افغانستان حضور دارند.
تشکیلات نظامی افغانستان در جریان جنگ‌های داخلی کاملا از بین رفت و تمامی تجهیزات نظامی این کشور به یغما رفت و ارتش منحل شد. اما پس از سال 2001 تلاش‌ها برای تشکیل نیروی جدید آغاز شد و ساختار تشکیلاتی نیروهای ارتش و پولیس ملی این کشور مشخص شد. حالا رقم نیروهای امنیتی افغانستان به بیش از 352 هزار تن می‌رسد، در حالی که پیش از 2001 هیچ ارتش و پولیسی وجود نداشت. این نیروها هم اکنون بار مسوولیت تامین امنیت تمام مناطق افغانستان را به دوش دارند و روزانه ده‌ها عملیات نظامی مستقلانه را انجام می‌دهند.
نیروی هوایی افغانستان که از پیش‌رفته‌ترین نیروی هوایی در منطقه به شمار می‌رفت، در جریان جنگ‌های داخلی و دوران حاکمیت طالبان از بین رفت، اما دولت افغانستان در نتیجه کمک‌های جامعه جهانی پس از سال 2001 به این سو توانست تا نیروهای هوایی خود را زنده کند. هم اکنون این نیروها بخش اعظم عملیات‌های دشوار علیه گروه‌های تروریستی را به پیش می‌برند و ده‌ها فروند هواپیمای جنگی در اختیار دارند.
دفتر ریاست جمهوری در آمار و ارقامی که از روند پیشرفت افغانستان در عرصه‌های مختلف منتشر کرده، می‌گوید که در زمان حاکمیت گروه طالبان در سراسر افغانستان بیش از دوصد کیلومتر سرک پخته وجود نداشت اما حالا این رقم به ده‌هزار کیلومتر رسیده است.
در زمان حاکمیت طالبان، یک نفر برای برقرار کردن یک تماس تیلفونی با وابستگان خود در خارج از افغانستان، مجبور بود که به پاکستان برود، اما حالا حداقل هر نفر یک گوشی موبایل در جیب خود دارند. در حال حاضر پنج شرکت مخابراتی در سراسر افغانستان فعالیت دارند و آن طوری که دفتر ریاست جمهوری می‌گوید بیست و پنج میلیون نفر در این کشور از خدمات مخابراتی استفاده می‌کنند.
دفتر ریاست جمهوری با ارایه معلوماتی از پیشرفت‌ها در این کشور، رقم درشتی از پیشرفت‌ها در عرصه‌های اقتصادی و تجارتی نیز ارایه کرده است. در زمینه‌های اجتماعی از جمله فعالیت‌های مدنی نیز پیشرفت‌های گسترده در افغانستان صورت گرفته است. هم اکنون صدها نهاد مدنی و صدها شبکه‌های نشراتی شامل تلویزیون، رادیو و رسانه‌های چاپی در این کشور فعالیت دارند.
