آمادگی زنان افغان برای پیوستن به قیام یک میلیاردی علیه خشونت

اسپوتنیک، کابل: شبکه زنان افغان در همکاری با شماری دیگر از نهادهای جامعه مدنی و مدافع حقوق زنان در افغانستان، برای پیوستن به قیام جهانی یک میلیاردی زنان علیه خشونت، اعلام آمادگی کرده است.

مسوولان این شبکه می‌گویند که زنان افغان به قیام یک میلیاردی زنان در چهاردهم فبروری با شعار «منع سو استفاده از زنان» به این قیام جهانی برای محو خشونت علیه زنان می‌پیوندند.

حسینه صافی رییس شبکه زنان افغان، امروز دوشنبه، 13 فبروری، در یک گردهمایی با حضور ده‌ها تن از زنان گفت که این شبکه از چند سال به این با قیام یک میلیاردی زنان پیوسته است. او گفت که این قیام در سطح جهان بخاطری راه‌اندازی شده است که از مجموع نفوس جهان بیشتر از سه میلیارد آن را زنان تشکیل می‌دهند و از هر سه‌ زن یک زن مورد خشونت قرار می‌گیرند. وی گفت: «قیام بخاطر این است که بتوانیم خشونت‌ها علیه زنان را کاهش بدهیم و به حمایت تمام کسانی که در این زمینه تعهد دارند، آن را از بین ببریم.» خانم صافی هم‌چنین افزود: «امسال هم ما به این قیام تحت عنوان منع سو استفاده از زنان می‌پیوندیم. حالا هرجایی که هستیم می‌گویند که حضور زنان سمبولیک هستند؛ سمبولیک یعنی چه؟ اگر در جایی زن حضور داشته باشد و این حضور سمبولیک باشد، خودش سواستفاده است.»

رییس شبکه زنان افغان تاکید کرد که به زنان باید حرمت گذاشت و به ظرفیت شان اعتماد کرد تا افغانستان را مانند جوامع پیشرفته دیگر، به سمت انکشاف سوق داد.

هم‌چنین روشن مشعل دیگر عضو شبکه زنان افغان می‌گوید که هدف از پیوستن این شبکه به قیام یک میلیاردی در چهاردم فبروری، تغییر سیستم و ذهنیت‌ها، تغییر ساختارها و برداشت‌ها، بلند بردن سطح آگاهی مردم از عواقب و پیامدهای خشونت‌ علیه زنان می‌باشد. خانم مشعل گفت: «وجود اشکال و انواع خشونت برعلیه زنان در هرجامعه‌ای از جمله افغانستان، می‌تواند معیاری باشد برای سنجیش میزان عدم موفقیت دولت‌مردان آن کشور و جامعه جهانی در گسترش فرهنگ مدنی و ارزش‌های انسانی؛ ارزش‌هایی که در آن انسان‌ها براساس معیارهای کاذبی همچون نژاد، مذهب و جنسیت مورد تبعیض‌ و ستم قرار نمی‌گیرند.» روشن مشعل تاکید کرد: «با این همبستگی شبکه زنان افغان با تمام زنان قهرمان این مرز بوم هم‌صدا و همنوا علیه هرنوع خشونت علیه زنان چون لت و کوب، قتل، تجاوز جنسی، بد دادن،‌قاچاق زن، مجبور نمودن به فحشا،‌ خودکشی، مجبور نمودن به اعتیاد،‌ ازدواج‌های اجباری، زیرسن، بدل، قطع اعضای بدن، زن را محکوم نموده و همگام با روشن اندیشان که تحقق فردای بهتر را در گرو پاسداشت کرامت انسانی زنان می‌دانند، می‌باشد.»

ذهنیت‌های تاریک

در همین‌حال، زهره یوسف مشاور رولا غنی بانوی اول افغانستان، از برخوردهای تبعیض‌آمیز علیه زنان در سطح بالای دولت این کشور خبر می‌دهد. خانم یوسف در این گردهمایی گفت که خیلی از مقام‌های دولتی که به ارگ ریاست‌جمهوری می‌روند، حتا به رولا غنی بانوی اول سلام نمی‌دهند. او گفت: «آنقدر ذهنیت‌ها در باره موقف زن تاریک هست که هنوزهم قضیه به نوک چادر افغان بند مانده است.» مشاور بانوی اول افغانستان با بیان این که برخی‌ها تصور می‌کنند که حقوق زنان در این کشور فرهنگ وارداتی غرب است و بدلیل حضور نیروها و سفارت‌خانه‌های خارجی در افغانستان به زنان احترام گذاشته می‌شود، افزود: «من با بسیاری از کسانی در کنفرانس‌ها متقابل شدم و وقتی که بانوی اول در این کنفرانس‌ها می‌آید و در کنار رییس‌جمهور می‌نیشند، مهمان‌های بسیار محترمی که دریشی‌های فیشنی به جان شان است، وقتی که در عقب پودیوم قرار می‌گیرند به رییس‌جمهور سلام می‌دهند اما به بانوی اول سلام نمی‌دهند. رییس‌جمهور را نامش می‌‌گیرند اما نام بانوی اول را نمی‌گیرند.»

زهره یوسف تاکید کرد که نباید از زنان در افغانستان به صورت سمبول استفاده شود. به گفته او، مردم افغانستان در باره زنان در تضاد فکری قرار دارند.

تنفر زنان روستایی از زنان شهری

هم‌چنین سپوژمی وردک معین مسلکی و پالیسی وزارت امور زنان، می‌گوید که زنان در افغانستان نسبت به خود شان نیز بدبین و متنفر هستند. خانم وردک افزود زنانی که در ولسوالی‌ها و روستا بود و باش دارند و کار می‌کنند، نسبت به زنانی که در نهادهای دولتی در کابل کار می‌نمایند، تنفر دارند. وی گفت: «مردم از ما بسیار فاصله گرفته‌اند. مردم تنها کسانی که در کابل هستند نیستد؛ بلکه مردم ما همان کسانی که در اطراف‌ها، ولایات و ولسوالی‌ها هستند که در آنجا زنان بسیار به بی‌رحمی به قتل می‌رسند.» سپوژمی وردک می‌گوید: «ما همه زنان افغان و مسلمان هستیم و هیچ‌گونه کدام گناهی در قبال اسلام، دین و جامعه خود انجام نداده‌ایم و همیشه از زنان و کودکان حمایت کرده‌ایم. اما، آنها(زنان روستایی) از ما نفرت دارند. کسانی که در دور دست‌ها زندگی می‌کنند و زنی که در یک اداره کار می‌کند، ما را اصلا مسلمان حساب نمی‌کند. آنها فکر می‌کنند که ما همه‌ی کارهایی را که می‌کنیم به فرمایش خارجی‌هاست و تمام برنامه‌های ما نمایشی برای مصرف پول است و فایده‌ی ما برای آنها چیست.»

معین پالیسی و مسلکی وزارت امور زنان در گردهمایی امروزی گفت که آنان در سفری به برخی از ولایات، خواسته‌اند تا با زنان روستایی در باره چگونگی حل مشکلات شان نشست داشته و صحبت کنند،‌ اما به گفته خانم وردک، زنان روستایی از نشستن و صحبت کردن با آنان ننگ می‌‌کردند.

عضویت زنان در شورای علما

سپوژمی وردک هم‌چنین از تصمیم حکومت افغانستان برای عضویت زنان در شورای علمای این کشور نیز خبر داد. خانم وردک گفت که کار در این زمینه پیشرفت داشته است. او افزود که یک فهرست ده نفر از زنانی که در دانشکده‌های شرعیات درس خوانده‌اند به منظور عضویت شان در شورای علما تهیه شده است.

شورای علما از نهادهای مهم و تاثیرگذار غیردولتی است که در حال حاضر تمامی اعضای آن را علمای مرد تشکیل می‌دهند. این شورا حداقل ماه یک بار با رییس جمهور در باره موضوعات مختلف بحث دارد و پیشنهادهایی برای حکومت ارایه می‌کند.

بیماران روانی عاملان خشونت

هم‌چنین پروین رحیمی رییس عمومی سارنوالی منع خشونت علیه زنان در افغانستان، می‌‌گوید افرادی که مرتکب خشونت علیه زنان می‌شوند، اکثرا اوقات به آنان لقب بیماران روانی داده می‌شود. خانم رحیمی گفت که مردانی که توانایی مدیریت یک شرکت را دارند، در پست‌های بلند دولتی کار کرده می‌‌توانند و به ظاهر خود به خوبی رسیدگی می‌کنند،‌ اما هرگاه مرتکب قتل یک زن شوند، بیمار روانی خطاب می‌شوند.

در همین‌حال داکتر ثریا صبحرنگ از کمیشنران کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، می‌گوید که آمارها و ارقام جمع‌آوری شده توسط این کمیسیون نشان می‌دهد که بیشتر از نود درصد خشونت‌ها علیه زنان در افغانستان خانوادگی است. خانم صبحرنگ گفت که عامل نزدیک به شصت درصد خشونت‌ها شوهران هستند.