آقای باران در شهر دزفول خوزستان ایران به دنیا آمد و از طفولیت به فوتبال علاقه خاصی داشت.
«یک مهاجر افغان در ایران به نام جاوید بسیار خوب فوتبال بازی می‌کرد. دو برادرم هم تیمی جاوید بودند. آنها همیشه بعد از مسابقه با من به شکل سرگرمی فوتبال بازی می‌کردند. وقتی کمی بزرگتر شدم احساس کردم که باید جدی تمرین کنم.»
او به شکل دوامدار در هوای بسیار گرم شهر شوش، جایی که زندگی می‌کرد به میدان خاکی میرفت و تمرینات خود را انجام می‌داد.
حضرت گل فوتبال را به شکل حرفه‌ای در تیم نوجوانان «کاغذ پارس هفت تپه» ولایت خوزستان ایران آغاز کرد ولی بزودی به مشکل جدی مواجه شد.
«در نوجوانی در لیگ برتر نوجوانان در ایران در "تیم کاغذ پارس هفت تپه" انتخاب شدم. در بازی اول ایرانیان به علت افغان بودنم من را از داخل میدان بیرون کشیدند. با این کار من بسیار نا امید شدم. زمانیکه دوست پدرم، کسیکه من را بخاطر تمرین هر روز در هوای سوزان با موترسایکل ۱۵ کیلومتر دورتر میبرد، این واقعه را دید فوراً به پدرم احوال داد.»
این واقعه برای خانواده باران خیلی ناراحت کننده بود و آنها تصمیم گرفتند ایران ترک بگویند. حضرت گل باران پس از برگشت به وطن عضو تیم سنایی شد. وی با بازی در لیگ برتر کابل با زدن چند گول برگردان شهرت پیدا کرد.
«در جریان بازی در تیم سنایی گول های زیادی را به ثمر رساندم. بیشتر دوست داشتم گول های زیبا بزنم. خوب میتوانم بگویم که به این کار موفق شدم. ۸ سال پیش، زمانیکه تیم سنایی تازه به لیگ برتر صعود کرده بود، در هفته سوم لیگ برتر در کابل توانستم گول سال را به شکل برگردان به ثمر برسانم.»
وی خاطرنشان ساخت که گول یادشده از سوی شبکه تلویزیونی تمدن که تمام مسابقات را به نشر میرساند، به عنوان گول سال برگزیده شد.
آقای باران بنابر علاقه ای که به گول برگردان داشت اکثراً مسابقات فوتبال ساحلی برازیل را تماشا می‌کرد. وی با گذشت مدتی تصمیم گرفتم فعالیت های خود را در این رشته ادامه بدهد.
«در سال ۲۰۱۱ در افغانستان حتی یک میدان فوتبال ساحلی موجود نبود و هیچ کس در مورد فوتبال ساحلی معلومات نداشت. در آن زمان فدراسیون فوتبال افغانستان تصمیم به ایجاد فوتبال ساحلی گرفت. یک تیم آزمایشی تشکیل شد. با توجه به توانایی که داشتم و همیشه حرکات ساحلی را در چمن انجام می‌دادم به این تیم دعوت شدم. سپس این تیم برای مسابقات عازم چین شد.»
پس از شکست در چین، فدراسیون فوتبال در غازی استدیوم میدانی را برای تیم فوتبال ساحلی ایجاد کرد، اگرچه این میدان با معیارهای جهانی مطابقت نداشت ولی بازیکنان تیم فوتبال ساحلی با شوق فراوان تمرینات خود را انجام می‌دادند.
درخشش حضرت گل باران در تیم ملی افغانستان سبب این شد که تیم های کشورهای خارجی به او علاقمندی پیدا کنند. وی پیشنهاد همکاری یکی از مربی های برازیلی را قبول میکند و در سال ۲۰۱۳ عازم برازیل میشود.
باران با گذشت مدتی برازیل را ترک گفت و دوباره به کابل برگشت. او در کابل بخاطر پیدا کردن بازیکنان با استعداد برنامه ای را تحت عنوان «برنامه استعداد یابی باران» راه اندازی کرد.
«حدود یک سال این برنامه را پیش بردم. در این مدت کوشش کردم از مکاتب و کوچه های شهر کابل جوانان و نوجوانان با استعداد را که به فوتبال علاقه دارند جذب نمایم.»
به گفته وی با وجود اینکه «برنامه استعداد یابی باران» با مخالفت های زیادی از سوی مسئولین ورزش کشور روبرو بود و تمام مسئولیت مالی این برنامه به عهده خودش بود، او هرگز دلسرد نشد و تلاش های خود را ادامه داد.
«به اطمینان کامل میتوانیم بگویم که این برنامه موفق بود و جوانان زیادی جذب شدند. به طور مثال: دو ماه پیش لیگ زمستانی فوتبال ساحلی با اشتراک ۸ تیم برتر کابل برگزار شد. در پایان مسابقات عبد الباسط به عنوان بهترین گول کیپر انتخاب گردید. من عبد الباسط را در یکی از کوچه های شهر کابل زمانیکه در یک میدان خاکی با دوستان خود فوتبال بازی می‌کرد، پیدا کرده بودم. او تقریباً ۶-۷ ماه در برنامه های استعداد یابی همیشه همراه من بود و در هر جایی که تمرین می‌کردیم او هم با ما تمرین می‌کرد.»
در اواخر سال ۲۰۱۷ میلادی هیئت رهبری فدراسیون فوتبال افغانستان جهت انسجام بهتر برنامه های فوتبال ساحلی کشور حضرت گل باران را به حیث مسئول کمیته فوتبال ساحلی افغانستان برگزید.
«پس از گماشته شدنم به حیث مسئول کمیته فوتبال ساحلی افغانستان من در روزهای اول کاری خود پلان یک ساله و پنج ساله را به فدراسیون فوتبال افغانستان ارائه کردم. ما همچنان برنامه های استعداد یابی را ادامه خواهیم داد. علاوه براین خواست من این است که سایر رشته های ورزشی نیز چنین برنامه های را راه اندازی کنند.»
آقای باران در حال حاضر به دعوت فدراسیون فوتبال ساحلی برازیل برای اشتراک در برنامه های آموزشی در این کشور به سر میبرد.
«با مربی های برازیلی روابط خیلی خوبی برقرار کرده ام، پلان دارم تا در آینده آنها را به افغانستان دعوت کنم. قرار است چند بازیکن با استعداد افغان به برازیل انتقال یابند، آنها پس از سپری نمودن امتحان ورودی به تیم های برازیلی پذیرفته خواهند شد — در صورت موفقیت این یکی از بزرگترین دست آوردهای کمیته فوتبال ساحلی افغانستان خواهد بود.»
وی در جواب سوالی که تیم ملی فوتبال ساحلی افغانستان چقدر نسبت به گذشته پیشرفت کرده است، گفت:
« تیم ملی فوتبال ساحلی افغانستان نسبت به گذشته خیلی تغییر کرده است. در ۱۱ بازی اخیر مسابقات بین‌المللی، ۷ بُرد و فقط ۴ باخت داشتیم.»
بزرگترین آرمان این جوان افغان، راه یابی تیم ملی فوتبال ساحلی افغانستان به جام جهانی است.
«یکی از پلان های بزرگ ما این است که ما بتوانیم در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۹ در یکی از سه بهترین مقام قرار بگیریم و به جام جهانی راه پیدا کنیم. بدون شک تمام بازیکنان ما استعداد و توانایی خارق‌العاده دارند، آنها به راحتی میتوانند افغانستان را به جام جهانی بکشاند اما این کار به پشتیبانی کامل فدراسیون فوتبال افغانستان نیاز دارد.»
دوره آموزشی حضرت گل در برازیل به پایان رسیده است. او در اوایل ماه اپریل به کابل بر میگردد و تلاش های خود را به خاطر پیشرفت‌های هرچه بیشتر تیم ملی فوتبال ساحلی افغانستان ادامه خواهد داد.
